یکی از مناسبت‌های مهم ماه ذی القعده، "دحوالارض" است /اعمال روز و شب دحوالارض و تأکید بر عبادت در این روز

محمد باقریان کارشناس ارشد علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی گفت: یکی از مناسبت‌های مهم ماه ذی القعده، "دحوالارض" است که در روز بیست و پنجم این ماه قرار گرفته است. "دحو" به معنای پهن شدن و گسترش پیدا کردن است.

 

وی ادامه داد: تمام زمین را آب فرا گرفته بود تا اینکه کعبه به عنوان تنها خشکی روی زمین نمایان می‌شود و در سوره مبارکه "نازعات" نیز به این موضوع اشاره شده است. در این سوره همچنین از مردم سوال می‌شود که آیا آفرینش شما سخت‌تر است یا آفرینش زمین؟ در ادامه این سوره خداوند آسمان را بالای سر ما بلند نگاه داشت و پس از برافراشتن آسمان، زمین را از زیر آب بیرون آورد.

 

این کارشناس ارشد علوم قرآنی تصریح کرد: نخستین خانه‌ای که خداوند آن را برای بشر به صورت امن قرار داد، کعبه در شهر "مکه" با نام قدیمی "بکه" است تا انسان‌ها در این محل به عبادت بپردازند و به خداوند تقرب پیدا کنند.

 

وی در ادامه صحبت‌های خود اظهار کرد: روندی که طی شد و در آن خداوند آسمان را آفرید، زمین را از زیر آب نمایان کرد و سپس آن را گسترش داد و "دحو الارض" نامید که هم شب و هم روز آن عبادت‌هایی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به روزه گرفتن، غسل کردن و خواندن دعایی پس از نماز ظهر اشاره کرد که این دعا یک صفحه است و در مفاتیح الجنان در بخش مناسبت‌های ماه ذی القعده آمده است.

 

باقریان توضیح داد: در روایات به ثواب روزه "دحوالارض" به اندازه روزه " عید غدیر" و دیگر عید‌های بزرگ اشاره شده است و در قرآن کریم نیز بر این موضوع تاکید شده که چنین روز‌های بزرگی را باید جشن بگیریم و تلاش کنیم فضیلت آن را درک کنیم. ذی القعده ماه ولادت خاندان اهل بیت (ع) است از این رو زیارت بزرگوارانی همچون حضرت علی بن موسی الرضا (ع)، حضرت معصومه (س) و حضرت احمد بن موسی (ع) در این ماه ثواب بسیار زیادی دارد و می‌توان گفت که ذی القعده ماه رضوی است و افراد را برای فرارسیدن ماه‌های ذی الحجه و محرم آماده می‌کند.

 

 

وی یادآور شد: سه ماه ذی القعده، ذی الحجه و محرم در رده ماه‌های حرام قرار می‌گیرند و واژه حرام از آن جهت بر این ماه‌ها اطلاق می‌شود که این ماه‌ها حرمت بیشتری دارند و مناسبت‌های مهم و ارزشمندی در آن‌ها نهفته است. همچنین به تعبیر آیت الله جوادی آملی حضرت موسی (ع) از ابتدای ماه ذی القعده چله عبادت خود را آغاز می‌کردند و از ابتدای این ماه در کوه طور به مناجات می‌پرداختند.

 

این کارشناس علوم قرآنی خاطرنشان کرد: در روایات با اشاره به عبادت ۴۰ روزه حضرت موسی (ع) به این موضوع اشاره شده که هر کسی به عبادت ۴۰ روزه بپردازد و چله‌ای را برای مناجات با خدا در پیش بگیرد، چشمه‌های حکمت از دل او بر زبانش جاری می‌شود و این وعده‌ای الهی است که بر اساس آن سفارش می‌کردند همانگونه که حضرت موسی (ع) به کوه طور رفتند و چله خود را از اول ماه حرام ذی القعده آغاز کردند، دیگر مردم همچنین کاری را انجام دهند.