خطر غفلت از نعمت‌های الهی/یکی از سیلی‌هایی که خداوند به انسان می‌زند!

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، "خطر غفلت از نعمت های الهی چیست؟"  ، در ادامه خبر گزیده ای از صحبت های حجت الاسلام و المسلمین قرائتی را درباره" نظام هستی بر اساس حساب و کتاب" که در تاریخ 26 اردیبهشت 96 ایراد شده است را می خوانید که به پرسش ما پاسخ می‌دهد. 

 

 

 آنچه امشب می‌خواهم بگویم، مسأله غفلت است. در قرآن افراد نااهل را به الاغ تشبیه کرده است. «کَمَثَلِ الْحِمار» (جمعه/ ۵) به سگ، «کَمَثَلِ الْکَلْب‏» (اعراف/ ۱۷۶) به سنگ «کَالْحِجارَة» (بقره/ ۷۴) به گاو «کَالْأَنْعام‏» (اعراف/ ۱۷۹) افراد نااهل را خدا تشبیه کرده که این‌ها مثلاً دانشمندی که به علمش عمل نکند، قرآن می‌گوید: مثل الاغی است که کتاب بار کند. کتاب بار کرده، ولی خر است.

 

آنهایی که می‌خورند و به فکر حلال و حرام نیستند، می‌گوید: «یأکل کما یأکل‏ الانعام‏» مثل گاو می‌خورد. حساب نمی‌کند از کجا، چه و چه مقدار؟ یک جا قرآن هست دیگر توبیخش را تند کرده است. می‌گوید: این‌ها مثل گاو هستند، بعد می‌گوید: نه از گاو هم بدتر هستند. «أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ‏ بَلْ هُمْ أَضَل‏» (اعراف/ ۱۷۹) می‌گوییم: این‌ها چه کسی هستند که دیگر از گاو هم بدتر هستند. می‌گوید: «أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُون‏» غافل هستند. از خدا غافل است. آیه‌اش چیست؟ «نَسُوا اللَّه‏» (توبه/ ۶۷) خدا را فراموش کن. از معاد غافل است. آیه‌اش چیست؟ «نَسُوا یَوْمَ الْحِسابِ» (ص/ ۲۶) از قانون غافل است. آیه‌اش چیست؟ «أَتَتْکَ آیاتُنا فَنَسِیتَها» (طه/ ۱۲۶) آیه فرستادیم فراموش کردی.

 

از هدف غافل است. برای چه آمدی؟ همینطور به عمرش... از خودش غافل است. قرآن می‌گوید: یکی از سیلی‌هایی که به بشر می‌زنیم این است که او که ما را فراموش می‌کند یک کاری می‌کنم خودش را هم فراموش کند. «نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ‏ أَنْفُسَهُمْ» (حشر/ ۱۹) خدا را فراموش کرد، من هم یک کاری می‌کنم خودش را هم فراموش کند. یعنی انسان نمی‌فهمد کجا بوده، برای چه آمده، چه باید بکند؟ فراموش می‌کند. هدر می‌رود. از نعمت‌ها غافل است.

 

چقدر خدا به ما نعمت داده که اصلاً یادش نیستیم. یکوقت من این را یکجایی گفتم. تا به حال شده بگویی: الحمدلله شب‌ها غلت می‌زنم! ما هر شب، شب‌ها غلت می‌زنیم. اگر خدا همین امشب نعمت غلتیدن را از ما بگیرد. هرکس خوابید تا صبح غلت نزند، صبح همه مردم کره زمین فلج هستند. دکتر هم نیست که بیاید مالش بدهد، چون دکتر هم فلج است. اگر مهر مادر نبود، اگر شیر مادر نبود، همه دکترهای تغذیه جمع شوند، همه مواد غذایی را به هم ترکیب کنند شیر مادر نمی‌شود. تمام زن‌های کره زمین را جمع کنند هیچ کدام مادر نمی‌شود.

 

با دو مثقال پی نود سال فیلم برداری می‌شود. با چند گرم گوشت صد سال حرف می‌زنیم. با یک قطعه استخوان می‌شنویم. اگر خدا حافظه را از شما بگیرد، اسم خودت را هم فراموش می‌کنی. یکبار برای امام پیش آمد. امام فرمود: خدا حافظه را از من گرفت، یک ربع ساعت فکر کردم، یادم رفت اسم من روح الله است. هرسال که انسان سال تحویل مشهد نیست. همیشه که جوان نیست. یک ذره جای سلول‌ها جا به جا شود، انسان محفوظاتش را فراموش می‌کند.