عربی: دنبال حرف بزرگ زدن نبودیم / میری: کار بازیگران مرد بسیار سخت بود + عکس

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، نشست نقد و بررسی فيلم "سارا و آيدا" به کارگردانی "مازیار میری" با حضور عوامل این فیلم در سالن سعدى برج ميلاد برگزار شد.

در این نشست که با حضور مازيار ميرى، تهيه كننده و كارگردان، مصطفى زمانى، غزل شاكرى، پگاه آهنگرانی و شيرين يزدان بخش بازيگران، همايون اسعديان، مجرى طرح، امير عربى، فيلمنامه نويس، احمد مرادپور، تدوينگر، شيوا رشيديان، طراح صحنه و لباس و اجراى محمود گبرلو برگزار شد.

مازيار ميری در پاسخ به انتقادی مبنى بر درنيامدن شخصيت‌های مرد قصه، گفت: من كسانی را كه فكر می كردم برای شخصيت‌ها بهترين گزينه هستند، انتخاب كردم. با توجه به اينكه بار اصلى فيلم به عهده خانم‌ها بود، كار بازيگران مرد بسيار سخت می شد. آقاى چنگيزيان كاراكتری سخت و به شدت منطقی را در اين فيلم داشت كه به نظر من توانست آن نقش را در بياورد.

وي درباره پايان بندی فيلم گفت:  ما دو پايان را براي فيلم، فيلمبرداری كرديم. اينكه شخصيت سارا پای كاری كه انجام داده بيايستد و يا نايستد. به اين دليل كه علاقه مندم بايد پای كارهايی كه میكنيم بایستيم، اين پايان را برای فيلم انتخاب كردم.

كارگردان فيلم «سارا و آيدا» تصريح كرد: شايد واقعيت جامعه ما چيز ديگری باشد، اما ما به اين نتيجه رسيديم كه میتوان نقطه اميدی را إيجاد كرد و به اين دليل اين پايان را بهتر دانستيم.

وي با بيان اينكه فيلمسازان اجتماعی كشور ثبت زمانه می كنند، ادامه داد: شرايط جامعه ما جدا از فيلمسازان ما نيست. بی اخلاقی در جامعه نهادينه شده است. سينمای ايران تلاش می كند شرايط را تغيير دهد و در ميان همه اين بی اخلاقی ها، اميدی را به جامعه تزريق كند.

همايون اسعديان در پاسخ به انتقادات مطرح شده درباره فيلم، گفت: ساخت فيلم به پرتاب نيزه مي ماند كه ما نمي‌دانيم نيزه كجا پايين مي‌آيد. باور من بر اين است كه ما فيلم آبرومندي ساختيم. به ما گفته شد پايان داستان را عوض كنيم كه خوشايند باشد اما ما اين كار را نكرديم.

وي ادامه داد: در جامعه‌ای كه همه چيز سير نزولی دارد و به اندازه كافی نا اميدی وجود دارد، اجازه دهيد كه ما در سينما نااميدى را رشد ندهيم. هر فيلمی در زمان خودش معنی می دهد و اين فيلم هم متعلق به امروز است. من فيلمم را می سازم و شما انتقادتان را بكنيد.

اميرعربى، فيلمنامه نويس «سارا و آيدا» در انتقاد به اينكه حادثه درون فيلم برآمده از قصه نيست و تحميل شده است، گفت: فيلمنامه نويس ها و درام نويس ها از اينكه حادثه را در گره گشايی بياورند، منع شده‌اند. مهم شكل ورود به حادثه و خروجش است. در فيلمى كه زيرمتن جبر و اختيار دارد، گنجاندن چنين حادثه‌ای ايرادی ندارد.

عربی درباره شخصيت پردازیهای فيلم گفت: تعريف من از شخصيت پردازی درست، اين است كه نقاط منفی شخصيت در خدمت درام داستان باشد.

وی نيز به انتقادات پاسخ داد و تصريح كرد: ما دنبال حرف بزرگ زدن نبوديم، می خواستيم يك داستان كلاسيك داستان گو را روايت كنيم كه البته نوشتن روی كاغد چيز قابل پيش بينی نيست.

غزل شاكری نيز درباره نقشش در فيلم و حادثه فيلم اظهار داشت: سارا بر اساس مشكلات ديگرى، وارد ماجراهايی می‌شود. ويژگی اين داستان برای ما همان حادثه‌ای بود كه منجر به مرگ دوستش شد و يك اشتباه باعث اتفاقات زيادى شد.

مصطفی زمانى نيز درباره نقش سعيد توضيح داد: رابطه آيدا و سعيد كاملا سطحی است و در فيلم اين رابطه سطحی كاملا مشخص است. آقای ميزی تنها از من می خواست كه خودم باشم.