جشنواره فیلم فجر و فیلم هایی که جامعه را سیاه می‌بینند/ آیا آثار سینمایی بازتاب جامعه ایرانی است؟+ عکس
تاکنون 4 روز از سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر گذشته و 16 فیلم اکران شده اند که 10 فیلم از این میان مربوط به بخش مسابقه سینمای ایران هستند.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، تاکنون 4 روز از سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر گذشته و 16 فیلم اکران شده اند که 10 فیلم از این میان مربوط به بخش مسابقه سینمای ایران هستند.
به همین مناسبت و در آستانه روز پنجم جشنواره، به تحلیل مضمونی آثار اکران شده در این 4 روز در کاخ جشنواره می پردازد.
آنچه تا اینجا در اکران های کاخ رسانه ها دیده شده حکایت از فیلم هایی با نام ژانر اجتماعی دارند. فیلم هایی که قویاً به وجود معضلات و مشکلات اقتصادی و اجتماعی تاکید نموده و تمام تمرکز خود را بر روی نقاط تیره گذاشته اند.
8 فیلم از مجموع این فیلم ها به صورت مستقیم به این اتفاقات اشاره کرده اند اما در این میان باید دید که آیا این فیلم ها نشانی از جامعه حال حاضر ایران است و یا اینکه لقب معروف سیاه نمایی را می توان به آنها نسبت داد.
به جز سه فیلم "کوپال"،"ایتالیا ایتالیا" و" نگار" و "آباجان" اکثر آثار اکران شده در این 4 روز یا به مسائل اقتصادی پرداخته و یا معضلات اجتماعی را درشت تر از آنچه که هست نشان می دهند، به صورتی که مخاطب می پندارد هر چه که در جامعه ایرانی اتفاق می افتد حول و محور اینگونه فیلم ها است.
بی شک جشنواره فیلم فجر که همواره با القابی همچون شور و هیجان فرهنگی آغاز به کار می کند با اکران چنین فیلم هایی نشان می دهد که آنچنان که می گوید به این شعارها پایبند نیست.
فیلم هایی که اکثراً در آن خانواده ها دچار مشکلات حاد خانوادگی هستند و روابط بین زن و شوهر و فرزندان در آنها تیره و تار شده و یا درگیر مسائلی همچون بیماری، فوت، بی پولی و غیره هستند.
از سوی دیگر انتخاب لوکیشن های تیره، خانه های قدیمی و از دور خارج شده و همچنین وضعیت های بی سرو سامان اقتصادی به مخاطب جشنواره نه تنها شور و هیجان القا نمی کند بلکه وی را از ادامه زندگی در چنین اجتماعی دلسرد می نماید.
خانه هایی که نمی توان آنها را به عموم جامعه نسبت داد و بیشتر از آگاهی عامدانه سازندگان مبنی سیاه نمایی در جامعه تاکید می کنند.
تاکنون تنها 4 روز از جشنواره گذشته و مضمون اکثر آثار کاملا تلخ و رو به تراژدی هستند و جز سه اثر یاده شده همگی نام ژانر اجتماعی را یدک می کشند. حال باید دید آیا در ادامه کارگردان هایی هستند که زیبایی ها و نشاط در جامعه را ببینند یا خیر؟
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *