خلیفه وقت، امام حسن عسکری (ع) را در پادگان نگاه داشتند/ فرزند امام یازدهم از نظرها پنهان بودند
حجت الاسلام و المسلمین رضایی با اشاره به اینکه جهت قطع ارتباط مردم با امام حسن عسکری (ع)، ایشان را در پادگان نگاه داشتند، از پنهان بودن فرزند امام یازدهم از نظرها سخن گفت.
خبرگزاری میزان -
گفتنی است، از آن جایی که امام حسن عسکری علیه السلام به دستور خلیفه عباسی در سامرا در محله عسکر سکونت اجباری داشتند «عسکری» نامیده می شود. از مشهورترین القاب حضرت نقی و زکی و کنیه اش ابومحمد است. او 22 ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید. مدت امامتش شش سال و عمر شریفش 28 سال بود و در سال 260 ه. ق به شهادت رسید و در خانه خود در شهر سامرا کنار مرقد پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد.
حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی رضایی کارشناس علوم قرآنی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی گفت: امام حسن عسکری (ع) در زندگیشان زجر و دشواری بسیاری زیادی را تحمل کردند چرا که حکومت وقت به خاطر درگیری با ایشان، ایشان را مدام تحت نظارت و کنترل شدید قرار داده بود.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه ارتباطات مردم با امام حسن عسکری (ع) خیلی زیاد بود و حکومت نمی توانست این ارتباط را با قطع کند، ایشان را برای نگهداری، به پادگان نظامی منتقل کردند تا مردم نتوانند علمی را از ایشان دریافت کنند.
این کارشناس علوم قرآنی در ادامه صحبت های خود تصریح کرد: با وجود محدودیتی که خلیفه وقت برای امام حسن عسکری (ع) قائل شد اما باز هم نتوانست ایشان را تحمل کند و در نهایت ایشان را به شهادت رساند.
وی اظهار کرد: امام حسن عسکری (ع) برخلاف سایر امامان که امام پس از خود را به صورت علنی معرفی می کنند، به شکل ناگهانی صاحب فرزند شدند و با توجه به اینکه وجود امام زمان (عج) جهت در امان بودن از آسیب دشمنان، نباید در مجامع عمومی حاضر می شدند، ایشان از نظرها پنهان ماندند.
حجت الاسلام و المسلمین رضایی خاطرنشان کرد: زمانی که امام حسن عسکری (ع) به شهادت رسیدند و باید بر ایشان نماز خوانده می شد، جعفر برادرشان بالای جنازه حاضر شد تا نماز بخواند و در حالی که تعجب مخاطبان حاضر برانگیخته شده بود، ناگهان امام زمان (عج) در آن موقعیت حضور پیدا کردند و بر جسم مبارک پدرشان نماز خواندند.
گفتنی است، از آن جایی که امام حسن عسکری علیه السلام به دستور خلیفه عباسی در سامرا در محله عسکر سکونت اجباری داشتند «عسکری» نامیده می شود. از مشهورترین القاب حضرت نقی و زکی و کنیه اش ابومحمد است. او 22 ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید. مدت امامتش شش سال و عمر شریفش 28 سال بود و در سال 260 ه. ق به شهادت رسید و در خانه خود در شهر سامرا کنار مرقد پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *