روایت یک زندگی عاشقانه تا تاسیس انجمن خیریه حمایت از مبتلایان به سرطان+ فیلم
در نوزدهمین قسمت از برنامه «ماه عسل» و با حضور دو میهمان داستان یک زندگی عاشقانه و همچنین تاسیس انجمن بیماری خاص و انجمن خیریه حمایت از مبتلایان به سرطان روایت شد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فرهنگی ، نوزدهمین قسمت از برنامه تلویزیونی «ماه عسل» با اجرای احسان علیخانی و حضور دو میهمان که هردو از مددکاران انجمن های خیریه بودند روی آنتن شبکه سه سیما رفت.
اولین میهمان «ماه عسل» به پیشینه زندگی خود اشاره کرد و گفت: در سال 71 و پس از جدایی از همسرم برای تامین مخارج زندگی خود و پسرم دنبال کار بودم تا اینکه یک فرد خییر به نام آقای دکتر بابایی پیشنهاد کرد که در منزل مادرشان زندگی کنم.
وی در ادامه صحبت های خود به این موضوع اشاره کرد: که شرایطم طوری رقم خورد که از آقای بابایی خوشم آمد و موضوع را با مادر ایشان در میان گذاشتم و مادرشان به این نکته اشاره کردند که آقای بابایی بیمار است اما نگفتند که چه بیماری دارند.
این میهمان «ماه عسل» در ادامه صحبت های خود تصریح کرد: شاید یکی از دلایلی که بین خودم و آقای بابایی نقطه مشترک پیدا کردم موضوع تنهایی ما دو نفر بود. به مرور و با آشنایی بیشتر خانواده ایشان متوجه شدم که آقای بابایی دیالیز می شود و دیابت دارد.
زمانی که برای ازدواج با ایشان تصمیم جدی گرفته بودم دکترشان خواست که مرا ببیند و در آن دیدار به این نکته اشاره که ازدواج با این فرد یعنی خودکشی است اما از نظر من مشکلی وجود نداشت و ماجرا به گونه ای پیش رفت که با یک جشن عروسی مفصل زندگی مشترک ما شروع شد و خداروشکر هر روز عاشق تر از روز قبل می شدیم.
این مددکار انجمن خیریه بیماری های خاص در ادامه صحبت های خود ادامه داد: بعد از ازدواج دیگر سرکار نرفتم و در منزل به پرستاری از آقای بابایی پرداختم. این اواخر وابستگی های همسرم فضل الله به من خیلی زیاد شده بود اما متاسفانه به دلیل بحرانی تر شدن بیماری اش پس از اینکه 9 سال از زندگی مشترکمان زمان سپری می شد ایشان را به ظاهر از دست دادم اما هنوز هم با او حرف می زنم و مراسم سالگرد ازدواج و جشن تولدش را بر سر مزارش برگزار می کنم.
این میهمان ماه عسلی از فعالیت خود در انجمن خیریه حمایت از بیماران خاص به عنوان مهمترین دلیلش برای زنده نگه داشتن یاد همسرش و همچنین یادآوری صدای ناله های او سخن گفت.
در بخش دیگری از نوزدهمین شب «ماه عسل» میهمان دوم این برنامه که یک فرهنگی بازنشسته از شهرستان بوکان بود روی صحنه حاضر شد.
وی در ابتدای صحبت های خود اظهار کرد: از این که بتوانم در عرصه تعلیم و تربیت به همه افراد کمک کنم خوشحال هستم و از خدا خواستم که به من این توفیق را بدهد که انجمن مستقلی برای حمایت از بیماران سرطانی دایر کنم.
وی افزود: برای تحقق این هدفم خدا به من کمک بسیاری کرد و توانستم خیرانی را جمع کنم و کارهای ثبت این انجمن را انجام می دادم تا اینکه به دلیل اینکه در خانواده ما خواهرم به بیماری سرطان دچار بود و به همین دلیل جانش را از دست داده بود، برای چکاب دوره ای مراجعه کردم.
وی همچنین خاطرنشان کرد: زمانی که برای چکاب مراجعه کردم متوجه شدم به سرطان دچار شدم که در همان لحظه اول شوکه شدم البته با گذشت زمان توانستم روی خود کار کنم و از این مسئله به عنوان یک محبت الهی استفاده کنم.
دومین میهمان شب نوزدهم ماه عسل در پایان برنامه با اشاره به اهداف خیرخواهانه خود از تاسیس این انجمن و همچنین درخواست کمک از مردمی که حاضرند به شکرانه سلامتیشان به بیماران سرطانی کمک کنند، خاطرنشان کرد: به مرور به سرطان به عنوان یک حکمت متعالی نگاه کردم و هیچگاه از خدا نپرسیدم که چرا من به این بیماری دچار شدم. خداروشکر می کنم الان در سلامتی کامل به سر میبرم و امیدوارم همه افرادی که به این بیماری دچار هستند بتوانند سلامتی شان را به دست بیاورند.
برای تماشای فیلم مربوط به گریه پرستو صالحی در برنامه ماه عسل (اینجا) کلیک کنید.
برای تماشای فیلم مربوط به گریه پرستو صالحی در برنامه ماه عسل (اینجا) کلیک کنید.
گزارش از بهاره کنجکاوفرد
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *