"نفس" به لحاظ تولید فیلم ساده ای نیست
محسن بیگ آقا گفت:"نفس" با اینکه از دید یک کودک روایت می شود به لحاظ تولید فیلم ساده ای نیست صحنه های شلوغ و پرجمعیت مربوط به دوره انقلاب خوب از کار در آمده اند و شخصیت های متعدد فیلم هم هویت خود را دارند
خبرگزاری میزان - 
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، فیلم سینمایی"نفس" به
کارگردانی نرگس آبیار یکی از آثاری بود که در جشنواره سی و چهارم فیلم
فجر به نمایش در آمد که در ادامه نقدی بر این فیلم به قلم محسن بیگ آقا که در
مجله فیلم منتشر شده را می خوانید:
به نرگس آبیار حق بدهیم بعد از فیلم شیار 143 با استقبال حیرت انگیز و حاشیه های معتددش فیلمی آرام و در دنیای کودکانه بسازد می شودتصور کرد که نفس تا چه برای او انتخاب سختی بود حالا او سه فیلم در سه ژانر متفاوت دارد که البته یک ویژگی مهم وبرجسته دارند حضور یک نویسنده پشت دوربین نرگس آبیار به لحاظ پیشینه ادبی بین فیلمسازان فعال کشور شاخص است همین تسلط در ادبیات و اوج فرود قصه بوده که سبب شده فیلم با وجود طولانی بودن کشش لازم را داشته باشد نفس با اینکه از دید یک کودک روایت می شود به لحاظ تولید فیلم ساده ای نیست صحنه های شلوغ و پرجمعیت مربوط به دوره انقلاب خوب از کار در آمده اند و شخصیت های متعدد فیلم هم هویت خود را دارند و شمایلشان طی حوادث شکل می گیرد طنز در رفتار آنها بخشی از شخصیت آنها است همانطور که رنجهایشان قابل باور است پایان فیلم وجمع کردن ماجرا می توانست متفاوت باشد و با رجوع به ابتدای فیلم معنا پیدا کند.
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، فیلم سینمایی"نفس" به
کارگردانی نرگس آبیار یکی از آثاری بود که در جشنواره سی و چهارم فیلم
فجر به نمایش در آمد که در ادامه نقدی بر این فیلم به قلم محسن بیگ آقا که در
مجله فیلم منتشر شده را می خوانید:
به نرگس آبیار حق بدهیم بعد از فیلم شیار 143 با استقبال حیرت انگیز و حاشیه های معتددش فیلمی آرام و در دنیای کودکانه بسازد می شودتصور کرد که نفس تا چه برای او انتخاب سختی بود حالا او سه فیلم در سه ژانر متفاوت دارد که البته یک ویژگی مهم وبرجسته دارند حضور یک نویسنده پشت دوربین نرگس آبیار به لحاظ پیشینه ادبی بین فیلمسازان فعال کشور شاخص است همین تسلط در ادبیات و اوج فرود قصه بوده که سبب شده فیلم با وجود طولانی بودن کشش لازم را داشته باشد نفس با اینکه از دید یک کودک روایت می شود به لحاظ تولید فیلم ساده ای نیست صحنه های شلوغ و پرجمعیت مربوط به دوره انقلاب خوب از کار در آمده اند و شخصیت های متعدد فیلم هم هویت خود را دارند و شمایلشان طی حوادث شکل می گیرد طنز در رفتار آنها بخشی از شخصیت آنها است همانطور که رنجهایشان قابل باور است پایان فیلم وجمع کردن ماجرا می توانست متفاوت باشد و با رجوع به ابتدای فیلم معنا پیدا کند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *