سامانی: نگران نسلی هستم كه كتاب نمی‌خواند
وی با اشاره به حضورش در جمع دانش آموزان دبیرستان حضرت زهرا(س) به
مناسبت نخستین جشنواره «یاد یار مهربان» كه از ۲۸ دی ماه در مدارس سراسر
كشور، برگزار شده است، افزود: احساس خوبی داشتم از اینكه این دانش آموزان،
خوب و با دقت كتاب بادبادك‌ها را خوانده بودند. همه مشتاق شركت در گپ و گفت
بودند و باحرارت در مورد شخصیت های داستان و پیام كلی اثر حرف می‌زدند و
نظر می دادند.
سامانی ادامه داد: آن‌ها گاهی هم با هم جر و بحث‌شان می شد. نظرات هم را
قبول نداشتند، یا هر كدامشان برداشتی از كتاب داشتند كه به زندگی
پیرامونشان تعمیم می دادند. بحث ها و استدلال ها و فضای كلی ذهنی شان برایم
جالب بود. اما آنچه مرا متاثر كرد این بود كه وقتی از آن ها خواستم نام
چند رمان مناسب سنشان را كه خوانده اند، بگویند؛ متوجه شدم میزان مطالعه
غیر درسی شان چیزی در حد فاجعه است!
این نویسنده و منتقد ادبی همچنین افزود: در عین حال كه این دانش آموزان، كه
می‌توان آن ها را نماینده دانش آموزان كشورمان دانست با كتاب غریبه بودند،
به غیر از دو نفرشان، همگی گوشی های هوشمند داشتند با كلیه برنامه های
جانبی و نرم افزارهای ارتباطی به روز. كمی در این مورد با هم بحث كردیم. در
مورد پایین آمدن سطح اطلاعات و آگاهی، میزان توانایی ارتباطات اجتماعی و
كم شدن تمركز و اعتماد به نفس شان و جالب بود كه باور نمی كردند مطالعه،
روی این موارد هم تاثیر گذار باشد.
وی ضمن بیان اینكه بعد از گذشت سال ها، حضور در یك كلاس درس برایم لذت بخش
بود، بیان كرد: فضای كلی كلاس و شور و حرارت و سرزندگی بچه ها، ناخودآگاه
مرا در دل زمان برد به چیزی حدود دو دهه قبل، با همان حس و حال مطبوع
نوجوانانه ای كه شاد و سرخوش، پشت این نیمكت های چوبی می نشستیم و
بزرگ‌ترین دغدغه زندگی مان، درس و كتاب بود و شعر و قصه.
وجیهه سامانی اظهار كرد: كاش هر چه زودتر فكری برای این حال بد
كتابخوانی‌مان بكنیم. كاش همه نگران این نسلی شویم كه قرار است فردای جامعه
را تحویل بگیرد؛ نسلی سطحی و بدون آگاهی كه اندك آموخته‌هایش به همان كتاب
های اجباری تحصیلی محدود می‌شود و درك و فهمی از مناسبات اجتماعی و
فرهنگی ندارد و نمی داند دنیای بی كتاب، چقدر سرد و سیاه و اسفبار است.