ابداع روشی نوین برای تمایز سلولهای مغز استخوان به سلولهای عصبی در درمان بیماریهای عصبی
به گزارش گروه اجتماعی ، مریم مهدیزاده عمرانی مجری طرح و دانشجوی دکتری دانشگاه صنعتی امیرکبیر اجرای این طرح را در قالب پروژه پایان نامه دوره کارشناسی ارشد دانست و گفت: این پروژه با عنوان تمایز سلول های مغز استخوان به سمت سلولهای نورون بر بستر پلی کاپرولاکتون (PCL) –کربن نانو لوله (CNTs) اجرایی شد.
وی پلی کاپرولاکتون را نوعی پلیمر دانست و اظهار کرد: در این مطالعات این پلیمربه صورت پوششی برروی بستری از نانو لولههای کربنی مورد استفاده قرار گرفت، که این نانو لولهها با استفاده از روش رسوبدهی شیمیای فاز بخار بهبود یافته با پلاسما( PECVD)بر روی لایه سیلیکونی به صورت عمودی و منظم رشد داده شده اند.
مهدیزاده هدف از اجرای این طرح را تولید سلولهای عصبی ذکر کرد و یادآور شد: در بیماریهایی چون آلزایمر سلولهای نورون از بین می رود و در این مطالعات به دنبال راهکارهایی برای بازتولید و جایگزینی این سلولها از سلولهای بدن خود فرد بودیم.
مجری طرح سلول استفاده شده در این مطالعات را سلول مغز استخوان دانست و خاطرنشان کرد: یکی از سلولهایی که در دسترس داریم و ارزان قیمت است و هم چنین توانمندی تمایز و تبدیل به سایر ردههای سلولی را دارد، سلولهای مغز استخوان است از این رو در این مطالعات از این سلولها استفاده شد و با استفاده از روشها و فاکتورهای شیمیایی در مدت 48 ساعت توانستیم سلولهای مغز استخوان را به سلولهای نورون تمایز دهیم.
وی با تاکید بر این که تمایز سلولی بر بستر نانو لولههای کربنی صورت گرفت، یادآور شد: نانو لولههای کربنی دارای هدایت الکتریکی است از این رو این خاصیت میتواند در تمایز سلولی به سمت نورون تاثیر مثبت ایفا کند.
مهدیزاده زیستسازگاری را از مزایای پلی کاپرولاکتون دانست و یادآور شد: در مطالعات گذشته زیست سازگاری این مواد اثبات شده بود و ضمنآن که این مواد سمیت سلولی نخواهد شد.
وی همچنین با اشاره به استفاده از کربن نانو لولهها اضافه کرد: در مطالعات مشابه از این نانو لولهها در تحقیقات استفاده شد ولی معایبی داشت که در این مطالعات تلاش کردیم تا این ایرادات را کم کنیم.
این محقق با تاکید براین که اجرای این تحقیقات در فاز آزمایشگاهی بوده است، یادآور شد: در این مطالعات موفق شدیم در فاز آزمایشگاهی سلولها را به سمت سلولهای عصبی تمایز دهیم.
وی با اشاره به اهمیت این دستاورد، توضیح داد: با توسعه این روش میتوان به عنوان راهکاری برای جایگزینی سلولهای نورون آسیب دیده در بیماریهای عصبی استفاده کرد و به دنبال آن درزمینه درمان بیماریهای عصبی چون آلزایمر مطرح شود.