تشخیص زلزله روی خط کلمات

به گزارش گروه اجتماعی میزان، شبکه های اجتماعی به واسطه افزایش سرعت در اطلاع رسانی و نیز در دسترس بودن، این روزها مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته تا برای جمع آوری داده های مختلف از آنها استفاده کنند. یکی از تازه ترین اقدامات در این زمینه استفاده از این شبکه ها برای تشخیص به هنگام زلزله است.

سازمان زمین شناسی آمریکا(USGS)، با این هدف شروع به جمع آوری داده از توییتر برای تشخیص به هنگام زلزله ها کرده است. توییتر در یک مطلب جدید، در مورد چگونگی روشUSGS، درباره ردیابی زلزله ها، توضیح داده است. این سازمان با استفاده از توییت هایی که کاربران در کل کشورها پست می کنند، اطلاعات مهمی به دست می آورد.

بررسی این اطلاعات دست مایه کاری تحقیقاتی شده است که در نتیجه انجام آن می خواهند با استفاده از سرعت پردازش اطلاعات از سوی کاربران به ردیابی زلزله ها و تشخیص درست در زمینه زمان و مکان وقوع آن دست پیدا کنند.

مرکز ملی اطلاعات زلزله سازمان زمین شناسی آمریکا(NEIC)به 2000 سنسور زلزله خود متکی است که در نقاط مختلف آمریکا نصب شده اند و این یعنی بسیاری از نقاط دنیا تحت پوشش این سازمان و تشخیص های به موقع آن نیستند.

پل ارل، یک زلزله شناسUSGSو میشل گای یک توسعه دهنده نرم افزاری، توییت های مرتبط با زلزله را مطالعه کرده اند و دریافته اند که کاربرانی که در مورد زلزله ها توییت می کنند، تمایل دارند پست های کوتاهی در حد هفت کلمه یا کمتر بگذارند. آن ها همچنین متوجه شده اند کسانی که در حال تجربه زلزله هستند، در پست خود هیچ لینک یا جزئیات بیشتر را به اشتراک نمی گذارند.

با استفاده از این بررسی ها ، آنها به این نتیجه رسیده اند که داده های توییتر می توانند راهی مؤثر برای تشخیص زمین لرزه ها و دادن هشدار در عرض کمتر از دو دقیقه باشند. در سال 2014، آن ها از توییت ها برای تشخیص یک زمین لرزه در کالیفرنیا در عرض 29 ثانیه، استفاده کردند و اکنون می خواهند استفاده بیشتری از داده های توییتر برای الگوریتم های لرزه نگاری خود داشته باشند.

ارل گری می گوید: این اتفاق مسلماً یک انقلاب علمی محسوب نمی شود، اما برای نشان دادن عکس العمل به حادثه، یک دقیقه اضافی بسیار مهم را به ما می دهد.

بررسی نقش شبکه های اجتماعی در بحران

به اعتقاد پژوهشگران يکي از دلايل اصلي که افراد در زمان بروز بحران به حضور یا استفاده از جوامع مجازي علاقه نشان می دهند، اين است که مي‌خواهند در جريان تعاملي اطلاعات حضوري فعال داشته باشند. اين نوع جوامع برخط، همچون شبکه‌هاي رسمي گزارش‌هاي خبري ، خدمات اطلاعات اضطراري و راهکارهاي کمک را ایجاد می کنند یا می توان از ظرفیت آنها در این بخش استفاده کرد.

حضور فعال شهروندان در روند گردآوري، گزارش‌دهي، تحليل، اشاعه اخبار و اطلاعات به شکل گیری سبک نوینی از روزنامه نگاری نیز یاری رسانده است. ابزار مورد نیاز این شیوه از روزنامه نگاری، تکنولوژی های نوینی است که با گسترش روز افزون تلفن های همراه و تبلت ها اکنون در اختیار شهروندان قرار گرفته است که باعث سرعت بخشیدن به جریان اطلاعات می شود. به تعبیری بهتر اينترنت به توزيع اطلاعات (درست و غلط ) در بين مخاطبان نامحدود سرعت مي‌بخشد. در نتیجه شبکه های اجتماعی نیز می توانند طي بحران ارتباط بين خانواده‌ها، دوستان و ديگر افراد بحران ديده را، آسان ‌کنند. با این حال به علت غیر رسمی بودن این شبکه ها و دسترسی عام ، امکان گسترش شایعات نیز از طریق آنها وجود دارد که باید آن را نیز مد نظر قرار داد و به این نکته توجه کرد.