تهدید امنیتی رابطه میان کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی برای منطقه
کشورهای عربی تن به برقراری روابط با رژیم اشغالگری می‌دهند که بزرگ‌ترین تهدید امنیتی برای منطقه است.
خبرگزاری میزان -
– رژیم‌های عربی سازشکار که تن به ذلت برقراری ارتباط با رژیم صهیونیستی داده اند، روز به روز به عمق روابط خود با این رژیم می‌افزایند، اما آیا این سیاست ماندگار و سازگار است؟
کشورهایی بحرین، امارات و مراکش مدت زمان کوتاهی است که با «تل آویو» دست دوستی داده و روابط خود را در سطوح مختلف با این رژیم برقرار کرده اند.
کشورهای اسلامی هم قسم شده بودند که با رژیم صهیونیستی ارتباط برقرار نکنند و آرمان جهان اسلام آزادی فلسطین بود و مهم‌ترین دلیل تشکیل سازمان همکاری اسلامی نیز دفاع از حقوق مردم فلسطین بود.
اما رفته رفته آرمان‌ها رنگ باخت و برخی رژیم‌های سر سپرده، راه سازش و خیانت را در پیش گرفتند و تن به سازش با رژیم صهیونیستی دادند.
بحرین و امارات گوی سبقت سازش رژیم‌های خائن به آرمان جهان اسلام را در منطقه ربودند و سرعت برقراری ارتباط با رژیم صهیونیستی از سوی آن‌ها آنقدر زیاد بود که سفارتخانه‌های دو رژیم در اراضی اشغالی تاسیس شد.
واکنش به اقدام خیانتکارانه سازش با رژیم صهیونیستی گسترده بود، به ویژه مردم فلسطین و گروه‌های مقاومت نسبت به سیاست خنجر از پشت بحرین و امارات واکنش نشان داده و آن را محکوم کردند.
نکته‌ای که باید در رفتار سیاسی سران رژیم هایی، چون بحرین و امارات دقت کرد آن است که این رژیم‌ها از برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی در پی چه چیزی هستند؟
برگزاری نشست دو روزه وزرای خارجه کشورهای عربی مصر، بحرین، امارات و مراکش با «یائیر لاپید»، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی و «آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه آمریکا در «نقب» برای گسترش روابط میان رژیم‌های عربی با رژیم صهیونیستی است.
رژیم‌های عربی منطقه در این تصور هستند که با برقراری و گسترش روابط خود با رژیم صهیونیستی، می‌توانند امنیت به دست آورند در حالی که رژیم صهیونیستی خود، مخل امنیت در منطقه و جهان است.
رژیمی که با مشکلات فراوان درگیر است و نشانه‌های افول و زوال آن به خوبی دیده می‌شود، چگونه می‌توان به آن اتکا کرد؟
رژیم‌های عربی منطقه در یک اشتباه بزرگ غوطه ور شده اند در حالی که دشمن اصلی آن ها، رژیم صهیونیستی است، اما با این وجود خود را در باتلاق ارتباط با رژیم صهیونیستی انداخته اند.
هر چند «سامح شکری»، وزیر خارجه مصر گفته که حضور قاهره در نشست «نقب» درباره ایران نیست، اما جز این چه می‌تواند باشد؟
آیا وزرای خارجه چهار کشور عربی که در نشست «نقب» شرکت کردند قصدشان دفاع از حقوق مردم و سرزمین فلسطین بود؟
آیا آن‌ها در این نشست، مباحثی مرتبط با اشغالگری و جنایات صهیونیست‌ها را مطرح کردند؟
رژیم‌های عربی فریب خورده یا با آگاهی تن به خیانت سازش به رژیم صهیونیستی داده باشند، تفاوتی در ماهیت تاثیر این اقدام ندارد.
رژیم صهیونیستی چه قرابتی با کشورهای مسلمان دارد که آن‌ها اینگونه سراسیمه از هم سبقت می‌گیرند تا با رژیم صهیونیستی ارتباط برقرار کنند.
مردم چهار کشور عربی مسلمان هستند و ایران نیز یک کشور اسلامی است در حالی که رژیم صهیونیستی، در دشمنی به مسلمانان و جهان اسلام بی نظیر است و هم اکنون نیز مشغول کشتار مردم فلسطین است.
حال اگر رژیم‌های حاضر در نشست «نقب» و پشت پرده آن عربستان در صدد تشکیل ائتلافی با همکاری رژیم صهیونیستی هستند، اشتباه راهبردی بزرگی را مرتکب می‌شوند.
هر اندازه نزدیک شدن به رژیم صهیونیستی، کشورهای عربی را به نابودی نزدیک‌تر خواهد کرد.
علاوه بر آن نباید به تحولاتی و تغییراتی که در منطقه و سطح بین الملل در حال وقوع است بی توجه بود؛ ائتلاف ضد جبهه مقاومت اگر شکل بگیرد و وجود خارجی بیابد، باعث واکنش‌هایی خواهد شد.
جبهه یمن هم اکنون دست برتر را دارد و در لبنان نیز حضور قدرتمند حزب الله عامل مهمی مقابل تهدیدات رژیم صهیونیستی است.
عراق نیز نیازمند دولتی کارآمد است تا بتواند خود را باز یابد و از وضعیت کنونی نجات دهد.
ائتلافی که در نظر آمریکا و رژیم صهیونیستی است تا با برخی از رژیم‌های سازشکار تشکیل دهند، از هم اکنون باید شکست خورده دانست، تقابل و دشمنی با جبهه مقاومت شکست را برای آن‌ها در پی خواهد داشت و این مسئله در دوره‌ها و مقاطع گذشته اثبات و تجربه شده است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *