همه مصائب جانشین علی‌نژاد در وزارت ورزش؛ از فوتبال‌زدگی تا معضل انتخابات فدراسیون‌ها

- مهدی علی‌نژاد که حدود ۲ سال معاونت ورزش قهرمانی وزارت ورزش را بر عهده داشت روز گذشته از سمت خود استعفا کرد و شب گذشته هم اعلام شد که وزیر ورزش و جوانان با این استعفا موافقت کرده است. در خصوص عملکرد علی‌نژاد در این ۲ سال می‌توان به موارد زیادی اشاره کرد؛ اما در حال حاضر باید انتظاراتی که جامعه ورزش از جانشین علی‌نژاد دارد مطرح شود. این بیان انتظارات می‌تواند نقشه راه معاون آینده ورزش قهرمانی وزارت ورزش باشد.

انتخابات فدراسیون‌ها، چالشی مهم و البته قدیمی

از سال‌های گذشته تا به امروز انتخابات فدراسیون‌ها به چالشی مهم در ورزش کشور تبدیل شده است. چالشی که انتظار می‌رود معاون آینده ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان چاره‌ای برای آن بیندیشد. مهمترین انتظاری که در این خصوص از این معاونت  می‌رود این است که اجازه دهد اعضای مجامع فدراسیون‌ها بدون هیچ فشار و تحمیلی به گزینه اصلح برای ریاست فدراسیون رای بدهند. اینکه عنوان شود چون وزارت ورزش دارای یک رای در انتخابات فدراسیون‌ها است؛ پس می‌تواند با سایر اعضای مجمع فدراسیون لابی کند نمی‌تواند اظهارنظر درستی باشد؛ چرا که وزارت ورزش باید جایگاه نظارتی و بی‌طرفی خود در انتخابات فدراسیون‌ها را حداقل در ظاهر حفظ کند. اصرار به ریاست یکسری افراد در انتخابات فدراسیون‌ها که در میان آن‌ها مدیران وزارت ورزش بیشترین سهم را دارند باعث می‌شود ورزش کشور متضرر شوند.

اساسنامه جدید فدراسیون‌ها و مشکلاتش

با وجود اینکه گفته شد با حل مشکلات آیین‌نامه انتخابات هیئت‌های استانی، در اجرای اساسنامه فدراسیون‌ها هیچ مانع دیگری وجود ندارد؛ اما واقعیت این است که نوشتن اساسنامه واحد برای همه فدراسیون‌ها از اساس اشتباه بوده است. نکته‌ای که مسئولان سابق وزارت ورزش در نظر نگرفتند این بود که این اساسنامه تا زمانی که به تایید فدراسیون‌ها جهانی نرسد قابلیت اجرا ندارد. ضمن اینکه نوع فعالیت فدراسیون‌ها با یکدیگر متفاوت است. اینکه این اساسنامه‌ها به فدراسیون‌های جهانی ارسال شود و در نهایت نسخه نهایی و مورد تایید آن مشابه اساسنامه پیشین فدراسیون‌ها باشد این موضوع را اثبات می‌کند که تهیه اساسنامه جدید از همان ابتدا اشتباه بوده است.

 

بسیاری از فدراسیون‌های جهانی با حق رای وزارت ورزش در انتخابات فدراسیون‌ها که در اساسنامه جدید هم به آن اشاره شده مخالف هستند و پافشاری وزارت ورزش برای این حق رای برای ورزش کشور هیچ عایدی ندارد و حتی می‌تواند تبعات زیادی هم به دنبال داشته باشد.

فاصله‌ای که با فدراسیون‌ها افتاده

یکی از مهمترین توقعات روسای فدراسیون‌ها این است که معاونت قهرمانی وزارت ورزش را در کنارشان ببینند و نه مقابل خود. این اتفاق باعث می‌شود آنها با جدیت و البته دلگرمی بیشتری به وظایف خود بپردازند. در حال حاضر روسای فدراسیون‌ها کمتر از حد انتظار وزارت ورزش را در مقابله با مشکلات در کنار خود می‌بینند. از طرف دیگر به نظر می‌رسد در گذشته بین روسای فدراسیون‌ها مساوات برقرار نبود و برخی از روسای فدراسیون‌ها بیشتر از سایرین مورد لطف وزارت ورزش قرار می‌گرفتند.

مسئولیت معاونت ورزش قهرمانی فقط پیام تبریک نیست

اتفاقی که در حال حاضر در وزارت ورزش تبدیل به یک عادت شده دادن پیام‌های تبریکی است که مدام توسط وزیر ورزش و معاونانش برای هر موفقیت ورزشی صادر می‌شود. این موضوع اتفاق بدی نیست؛ اما آنقدر تعداد پیام‌های تبریک زیادی شده که روی سابر وظایف و اهداف وزارت ورزش سایه انداخته است. این که تصور شود با صدور پیام‌های تبریک اثبات می‌شود که وزارت ورزش در موفقیت‌های کسب شده نقش زیادی داشته یک تصور اشتباه است.

معاونت ورزش قهرمانی جای لجبازی نیست

همانطور که گفته شد روسای فدراسیون‌ها باید احساس کنند معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش همیشه در کنارشان حضور دارد و نباید شاهد اقداماتی بود که باعث شود این معاونت خودش تبدیل به یکی از معضلات ورزش کشور شود. اینکه تلاش شود برخی از روسای فدراسیون‌ها مورد غضب وزیر ورزش قرار بگیرند بدترین اقدامی است که معاونت ورزش قهرمانی می‌تواند آن را انجام دهد. بسیاری از مشکلاتی که در حال حاضر برخی از فدراسیون‌ها دچار آن هستند با گفتگو قابل حل است. به همین خاطر با روسای فدراسیون‌هایی که مورد وثوق معاونت‌های مختلف وررزش قهرمانی نیستند لجبازی شود و اقداماتی برای تخریب آنها صورت بگیرد به هیچ عنوان منصفانه نیست و مهمتر اینکه باعث رکود و پسرفت ورزش کشور می‌شود.

معاون ورزش قهرمانی فوتبال‌زده نشود

با توجه به اینکه استقلال و پرسپولیس دو باشگاه متعلق به وزارت ورزش و جوانان محسوب می‌شوند ناخودآگاه پای معاون ورزش قهرمانی این وزارتخانه به حواشی سرخابی‌ها باز می‌شود؛ اما انتظار می‌رود وی اجازه دهد روند اتفاقات این ۲ باشگاه شکل طبیعی داشته باشد و از اقدامات شائبه دار پیرامون استقلال و پرسپولیس پرهیز کند. این موضوع در خصوص فدراسیون فوتبال هم صدق می‌کند. ورود به مسائل فدراسیون فوتبال برای مدیران وزارت ورزش جذاب است؛ اما این ورود می‌تواند تنش‌زا و حاشیه‌ساز یاشد. به همین خاطر پرهیز از اظهارنظر مداوم در خصوص مسائل دو باشگاه پرطرفدارفوتبال ایران و همینطور فدراسوین فوتبال یکی از مهمترین نکاتی باشد که معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش باید نسبت به آن توجه کافی داشته باشد.

 

 

معاونت ورزش قهرمانی ورزارت ورزش،  معاونتی پرحاشیه است و فردی که قرار است این معاونت را بر عهده بگیرد باید این موضوع مهم را در نظر داشته باشد. به همین خاطر تنها توصیه‌ای که می‌توان به وی کرد این است که خودش باعث ایجاد حاشیه نباشد. ضمن اینکه در برخورد با حواشی مربوط به فدراسیون‌ها و البته فوتبال برخورد احساسی که باعث پیچیده‌تر شدن مسائل شود احتیاط زیادی کند. در غیر این صورت نباید توقع موفقیت در این معاونت را داشته باشد.