پیوستن به گروه بریکس؛ الزامی برای ایران
- اصغر ابراهیمیاصل عصر امروز در نشست «دیپلماسی اقتصادی آسیامحور» با تمرکز بر «اولویتهای اقتصادی و تجاری دولت سیزدهم در نگاه به شرق»، تولید موشکهایی با حداقل ۲ هزار کیلومتر برد، پهپادها و سایر محصولات دفاعی را مصداق بارزی بر صاحب فناوری بودن کشورمان دانست.
وی سپس ضمن اشاره به ماهیت گروه بریکس(قدرتهای نوظهور اقتصادی)، هدف از تشکیل آن را حفظ قدرت این کشورها در مقابل آمریکا عنوان کرد و اظهار داشت: کره جنوبی در حال تلاش برای پیوستن به این گروه است و باید ایران هم برای پیوستن به آن، تلاش کند.
وی اضافه کرد: این گروه به حداقل ۵۰ درصد جمعیت و ۴۴ درصد اقتصاد جهان را در خود جای داده است و به سمتی میرود که جهان را از حالت تکقطبی خارج کرده و جهان دوقطبی شود و زورگویی آمریکا و فشاری که به کشورهای متحد خود در اروپا و کشورهای اطراف ما یا حتی چین و هند میآورد، از بین برود.
ابراهیمیاصل افزود: حضرت امام (ره) صدای شکسته شدن استخوانهای کمونیسم را دو سال زودتر از اینکه اتفاق بیفتد، در نامهای که به گورباچوف نوشته بود، شنیدند؛ اما دنیا آن را درک نکرد، ولی در سال ۱۹۹۲ که اتحاد جماهیر شوروی به فروپاشی رسید، دنیا دید که یک امپراطوری و کشوری با آن وسعت، آن تعداد ارتش، قدرت صنایع هوافضا و آن مقدار قدرت نظامی چگونه فروریخت و وضعیت معیشت مردم، اوضاع خوردوخوراک و نیازهای حداقلی آنها چقدر اسفبار بود.
سفیر پیشین ایران در آفریقای جنوبی با بیان اینکه ۷۰ نفر از سران تئوریسینهای کمونیسم در یک هفته خودکشی کردند، گفت: من آنجا بودم و این اوضاع را به چشم دیدم. الآن هم این وضع در آمریکا در حال اتفاق افتادن است. آمریکایی که حضور خیلی قوی در عراق، سوریه، لبنان، کشورهای عربی و ساحلی خلیجفارس، پاکستان و کشورهای اطراف ما داشت و برای اینها پول زیادی خرج کرده بود، از افغانستان فرار کرد و از عراق و سوریه هم در حال خارج شدن است و ناوهای خود را ۲ هزار کیلومتر دور کرد. پس ما نباید به امامزادهای که در آن چیزی وجود ندارد دخیل ببندیم.
وی بابیان اینکه نگاه به غرب اشتباه استراتژیک دولت قبلی بود، گفت: باید نگاه را اول به سمت خودمان و بعد به سمت شرق بیاوریم. ظرفیتهای داخلی کشور بسیار بالا است. در دوران دولت نهم و دهم ۶۰۰ شرکت سازنده تجهیزات نفت و گاز ایجاد کردیم و ۳۰۰ پیمانکار صنعت، نفت، گاز و پتروشیمی داشتیم که کوتاهی دولت قبل باعث از بین رفتن آنها شد.
ابراهیمی اصل با بیان اینکه ما باید بهجای اینکه فقط با چین یا روسیه کار کنیم، در بریکس که یک اتحادیه است عضو شویم، گفت: ما و روسیه امنیت انرژی گروه بریکس را برای قرن بیست و یکم تضمین کنیم. ما و روسیه مثل دو ریل راهآهن که اگر بینهایت بروند، به هم نمیرسند، با حفظ فاصله ایدئولوژیک خودمان، به دلیل اینکه دشمن مشترک و منافع مشترک داریم، به لحاظ انرژی، امنیت گروه بریکس را حفظ کنیم و بعد خودمان به یک مگا مارکت وصل شویم و بتوانیم محصولات خودمان را بفروشیم و مواد اولیه، تکنولوژی و سرمایهای که لازم داریم وارد کرده، از خام فروشی پرهیز کنیم، اما از تجربه دنیا درس بگیریم.
سفیر پیشین ایران در آفریقای جنوبی با اشاره به وضعیت مالزی در ۳۵ سال پیش، تصریح کرد: این کشور به لحاظ اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و وضعیت مردم بسیار اسفبار بود. تغییری که مالزی انجام داد، در کنار داشتن سفارتخانهها در کشورهای مختلف، سازمانی برای توسعه سرمایهگذاری ایجاد کرد و این سازمان قویتر از سفارتخانهها بود، علمیتر وارد بازار شد و بازاریابی کرد که تولیدش بر مبنای تقاضای مؤثر باشد.
وی یادآور شد: من در سازمان گسترش صنایع و نوسازی ایران وقتی معاون مرحوم مهندس ترکان بودم، قرارداد ۸۰۰ میلیون تومانی به نرخ آن سالها با یک گروه بستم که برای ما سیاست صنعتی طراحی کنند. بعد از ۲ سال و ۲، ۳ برابر پول گرفتن، گفتند ۱۵ سال کار کردن، تازه به امروز کرهجنوبی میرسیم.
ابراهیمیاصل در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین ما برای اینکه بتوانیم از عظمت تمدنی، تاریخی، فرهنگی، ظرفیتهای خام و توانی که داریم، استفاده کنیم، از نظر ماشینآلات، قدرت فنی- مهندسی چیزی کم نداریم. ما در تجارت و بازرگانی به دلیل دخالتهای غیرضروری دولت، بخشنامههای غیراصولی، نداشتن یک نقشه راه و نداشتن یک سازوکار، اشکال داریم.
یحیی آل اسحاق نیز در ادامه این جلسه درباره گسترش روابط تجاری با کشورها گفت: اگر رویکرد اقتصادی ما این باشد که صادرات محور شویم و فقط تولیدات خود را صادر کنیم؛ امکان پذیر نیست. تجارت از باب تعامل است.
رئیس اتاق مشترک ایران و عراق با بیان اینکه شانگهای ۹ کشور عضو دارد، اضافه کرد: ما اگر بخواهیم عضویت ما در این سازمان عملیاتی شود باید و تک تک این کشورها روابط اقتصادی خود را به نتیجه برسانیم باید بگوییم که آیا نتیجه عضویت ما در شانگهای مثبت یا منفی بوده است؛ بنابراین اولین قدم این است که رویکرد اقتصادی یک طرفه باید اصلاح شود.
آلاسحاق در ادانه اضافه کرد: من در حال حاضر رئیس اتاق مشترک ایران و عراق هستم. ما در حال تنظیم هسیتم که میزان مبادلات ما از ۸ میلیارد دلار به ۱۲ میلیارد دلار و ۲۰ میلیارد دلار برسد.
رئیس اتاق مشترک ایران و عراق بیان داشت: ابتدا باید نوع نگاهمان را نسبت به روابط اقتصادی و تجاری در سطح جهان مشخص کنیم از تجاربی که در سطح جهان وجود دارد استفاده کنیم. متاسفانه در یک نگاه تقلیلی و ثانویه مقوله تجارت و اقتصاد در کشور تحت شعاع قرار گرفته است که همین امر به نوبه خود خسارتهای جبران ناپذیری را بر پیکره اقتصاد کشور وارد آورده است.
وی با تاکید بر اینکه الزامی است که دولتهایی که روی کار میآیند زمینهها و الزامات لازم را جهت ارتقاء اقتصاد و تجارت فراهم کنند، تصریح کرد: در همین رابطه مقولههایی مثل امنیت و سیاست، حوزههایی هستند که با اقتصاد در ارتباطند و باید سطح آنها برای برقراری روابط اقتصادی، مناسب باشد.
آلاسحاق با اشاره به تولید هدفمند اضافه کرد: ما علاوه بر اینکه تولید داخلی را داریم، باید بازارهای داخلی، بینالمللی و منطقهای را به موازات آن گسترش بدهیم تا بتوانیم تولید را به مرحله تجاریسازی، صادرات و همچنین ایجاد درآمدهای ارزی برسانیم.
مجیدرضا حریری همچنین در این نشست با اشاره به استفاده از منابع اقتصادی و نیروی انسانی کارآمد، اظهار داشت: به صورت کلی به منظور تقویت دیپلماسی و تجارت کشور باید از شعارها و کلی گویی که در این موضوع وجود دارد گذر کنیم و به مصاحبه جزئی برسیم و در گام بعد باید به یک طرف باید از دیپلماسی اقتصادی برسیم تا رهگذران را بتوانیم به منافع ملی که هدف نهایی کشور است، دست پیدا کنیم.
وی به رغم اینکه مقام معظم رهبری بارها تاکید کردند که کرسیهای آزاد اندیشی تشکیل بشود بر روی مغولها با هم صحبت کنید و بفهمی واحد برسید، گفت: این کار انجام نشده است. دیپلماسی اقتصادی هم از مسائلی است که در دهههای اخیر مطرح میشود، اما اینکه هر کدام از ما میگوییم که دسپلماسی اقتصادی، آیا همه یک منظور واحد داریم یا نه هر کسی از ظن خود شد یار من، است؟
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین با اشاره به فقدان یک سند بالادستی در حوزه تجارت خارجی، اظهار داشت: لازم است مزیتهای اقتصادی کشور مورد بررسی قرار بگیرد تا از رهگذران بتوانیم با کشورهای هدف مراودات تجاری و اقتصادی داشته باشیم.
حریری در پایان تصریح کرد: آینده و روابط سیاسی و اقتصادی جهان به سمت ایندوپاسیفیک و آسیاپاسفیک در حال چرخش است و تمام مناسبات اقتصادی و سیاسی به سمت این حوزه راهبردی تغییر مسیر داده و این تغییر مسیر به تدریج بیشتر خواهد شد.