میدان مین در فکه؛ گود شجاعت پهلوانان واقعی با سربند یازهرا(س)

فرمانده گردان برای جلوگیری از پراکندگی و گم شدن نیرو‌ها در منطقه رملی و طولانی بودن مسیر طنابی را به دست نفر اول داده بود و این طناب تا گروهان سوم کشیده شده بود و همه نیرو‌ها با یک دست را گرفته بودند و حرکت می‌کردند. به این ترتیب گردان به آهستگی و در سکوت کامل به سمت مواضع دشمن حرکت کرد و موانع را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت و هنگامی که گردان کمیل از دیگر گردان‌ها جدا شد درست پشت قتلگاه کنونی فکه به فاصله علی ۲۰۰ متری یکی از سنگر‌های کمین بعثی‌ها قرار داشتیم.

 

من در تاریکی و با نور انفجار‌ها متوجه شدم که در آنجا یک قبضه سلاح دوشکا مستقر شده است و آن قدر پایه‌های اصلی را در زمین فرو برده بودند که به راحتی ارتفاع نیم متر را مورد آتش شدید خود قرار می‌داد. بعثی‌های عراقی مستقر در این سنگر از نور ایجاد شده توسط خمپاره‌هایی که شلیک می‌شد متوجه حرکات و نزدیک شدن نیرو‌ها شدند تا اینکه یک بار یکی از آن‌ها فریاد زد و منطقه مقابل خود را زیر آتش گرفت و برش رگبار دوشکا سکوت سنگین حاکم بر منطقه را شکست و گلوله‌های رسام در فضا به حرکت درآمد.