«زالاوا»؛ شگفتی سینمای ایران در سال کرونا
- فیلم سینمایی «زالاوا» نخستین ساخته «ارسلان امیری» در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر اکران شد و توانست علاوه بر اقبال مخاطبان و نقدهای مثبت منتقدان بخشی از مهمترین جوایزهای این دوره از جشنواره فیلم فجر را از آن خود نماید.
این فیلم در بخش‌های بهترین صدابرداری، بهترین فیلمبرداری، بهترین نقش مکمل مرد، بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردان اول سیمرغ بلورین سی و نهمین جشنواره فیلم فجر را از آن خود کرد تا امیری شروعی رویایی در کارگردانی سینما را تجربه کند، و حالا «زالاوا» ساخته ارسلان امیری و از محصولات بنیاد سینمایی فارابی، برنده جایزه‌ی بزرگ هفته منتقدان ونیز ۲۰۲۱ شود.
اولین نقطه قوت فیلم سینمایی «زاولا» بدون شک در فیلمنامه شسته رفته اثر است، فیلمنامه با وجود فضایی بین ژانری و اتمسفری خاص در سینما داستانگو است، تکلیف مخاطب را با اثر روشن می کند و نقاط تعلیق را به درستی در جای جای فیلم جایگذاری می نماید.
کاراکترهای زالاوا به درستی پرداخت شده اند، هرکس در جای خود ایستاده و در کنار آن استفاده از بازیگران محلی و تئاتری های با تجربه باعث شده تا کاراکتر از لحاظ فرم با محتوا همخوانی درستی داشته باشد، فیلمنامه اثر در اولین گام کار را برای بازیگران اثر راحت می کند، هرچند فیلم در شرایطی سخت ساخته شده اما فیلمنامه تا حدی درست نوشته شده که بازیگر در خلق کاراکتر اطلاعات اولیه بالایی دریافت می کند.
انتخاب لوکیشن و فضای کردی فیلم یکی دیگر از مزایای اثر است، هرچند این واقعه می توانست در هر شهر دیگری هم رخ دهد اما امیری تیزهوشانه با توجه به شناخته درست از اقلیم کردستان و فرهنگ عامه آنجا مضمون اصلی اثر را به خوبی با محیط و اقلیم پیوند زده است، اتفاقی که باورپذیر بودن روایت را راحت تر می کند.
انتخاب بازیگران دیگر نقطه مثبت فیلم سینمایی زالاوا است، بازیگرانی همچون «پوریا رحیمی سام» و «نوید پورفرج» به خوبی از پس کاراکتر بر آمده اند و در لحظات خاص بازی قابل تاملی ارائه داده اند، پورفرج در سکانس تنهایی خود در کلانتری و رحیمی سام در صحنه های مربوط به جن گیری بازی تحسین برانگیزی ارائه کرده اند که برای یکی سیمرغ و برای دیگری نامزدی سیمرغ جشنواره فیلم فجر را به همراه آورده است.
از دیگر بازیگران فیلم که در نقشش حل شده می توان به شاهو رستمی اشاره کرد که به واسطه سالها حضور در تئاتر درخشش درستی در اثر داشته است، وی اضافه کاری نکرده و نقش را در راستای درام پیش می برد.
کارگردانی «زالاوا» نکته مثبت دیگر این اثر سینمایی است، با توجه به اینکه امیری تجربه اول کارگردانی خود را پشت سر می گذارد اما سراغ سوژه و اتمسفر سخت و سنگینی رفته است، وی با فاصله گرفتن از سینمای شهری قاب تازه ای را به دوست داران سینما عرضه می کند، قابی که سالهاست مورد بی مهری دیگر سینماگران قرار گرفته است.
استفاده درست از لوکیشن، ترکیب بندی درست بازیگران، استفاده صحیح از دکوپاژ و فیلمنامه باعث شده تا امیری به سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر در بخش بهترین کارگردان کار اول برسد.
فیلم سینمایی «زالاوا» می تواند نقطه شروع خوبی برای آثار بومی در سینما باشد، آثاری مانند آتابای که در دوره پیشین جشنواره فیلم فجر خوش درخشیدند، این گونه آثار می توانند از سینما تمرکززدایی کرده و پتانسیل بالای اقلیم های مختلف کشور را به حرکت در آورند. اثری که امید می رود در اکران هم مورد اقبال مخاطبین قرار گیرد.