آنچه در نخستین روز از ماه محرم بر کاروان کربلا گذشت/ روزی به نام حضرت «مسلم بن عقیل»

غلام رضا بهتاش در گفت‌وگو با پیرامون روز بزرگداشت «مسلم بن عقیل» گفت: «مسلم بن عقیل» پسر عموی «امام حسین (ع)» بود، اما وی با سایر شهدای کربلا تفاوت‌هایی داشت، او یک عالم به معنای واقعی بود و «امام حسین (ع)» به همین خاطر انتخاب کردند تا نماینده‌ای برای مردم شهر کوفه انتخاب کنند که به لحاظ استراتژی خاص باشد.

وی در همین راستا ابراز کرد: «امام حسین (ع)» شناختی کافی از مردم کوفه داشتند ایشان به خوبی می‌دانستند که مردم کوفه بهانه‌ها و سوالات متعددی را از مسلم خواهند پرسید لذا فردی که به نمایندگی از خود برای کوفه  انتخاب کردند فردی بود که به تمامی سوالات پاسخگو و از نظر علمی در سطح بالایی قرار داشته باشد اما در عین حال «مسلم بن عقیل» فردی بسیار شجاع بود.

بهتاش به توصیف «امام حسین (ع)» از «مسلم بن عقیل» پرداخت و ابراز کرد: «امام حسین (ع)» در نامه‌ای که با «مسلم بن عقیل» همراه کردند و به کوفه فرستادند وی را اینگونه توصیف کردند: «مسلم بن عقیل بردار من و پسر عموی من و نماینده من به سوی شما است». این توصیف از سوی «سیدالشهداء (ع)» نشان دهنده جایگاه مسلم نزد «امام حسین (ع)» است، ایشان وی را برادر خود می‌خواندند؛ اینکه فردی بردار ولی زمان خود باشد خبر از جایگاه ارزنده ایشان می‌دهد، «امام حسین (ع)» در ابتدا ایشان را برادر می‌خواند امری که در جای خود بسیار مهم و قابل توجه است. وقتی کسی از سوی «سیدالشهدا (ع)» در ابتدا به عنوان برادر و در درجه دوم به عنوان یک نماینده، ولی خدا فرستاده شود قطعا جایگاهی خاص خواهد داشت.

*** «مسلم بن عقیل» نائب خاص ولی زمان خود بود

وی در مورد «مسلم بن عقیل» بیان کرد: «مسلم بن عقیل» نائب خاص، ولی زمان خود بود. تدین مسلم نیز در جای خود قابل توجه است او در شب قبل از دستگیری‌اش شب را تا به صبح در حال عبادت بود. سیره شخصیتی مسلم سیره‌ای ارزنده است که تدبر و تامل در آن بسیار تاثیر گذار خواهد بود.

این کارشناس علوم قرآنی اظهار کرد: اعتماد «امام حسین (ع)» به مسلم نشان می‌دهد ایشان علاوه بر شناخت از شخصیت مسلم مسئولت سخت و دشواری را بر عهده وی قرار داده بودند اگرچه مردم شهر کوفه در ابتدا مسلم را بزرگ داشتند و از وی استقبال کردند، اما با تهدید ابن زیاد سریع پشت او را خالی کردند و او را در شهر تنها گذاشتند به حدی که تنها یک زن متدین او را برای یک شب در خانه خود پناه داد و او صبح هنگامی برای آنکه خطری متوجه صاحب خانه نشود خانه را ترک کرد و در همین هنگام ماموران ابن زیاد که توسط پسر صاحب خانه از مکان اختفای مسلم آگاه شده بودند پس از مبارزات فراوان مسلم را دستگیر کردند و به دار الخلافه بردند.

***سبک زندگی «مسلم بن عقیل» 

بهتاش به سبک زندگی مسلم اشاره و ابراز کرد: نگاه به تفکر و وصایای مسلم درس‌های بزرگی را برای زندگی ما در بر دارد وقتی در طول مبارزه بسیار سخت مجروح می‌شود بر اثر جراحات وارد خون زیادی از دست می‌دهد و تشنه می‌شود در حالی که کت بسته به دار الخلافه برده شده، در خواست آب می‌دهد، هنگامی که برایش ظرفی آب می‌آورند خونی از سر او در داخل آب چکیده می‌شود و چون آب نا پاک شده بود آن را نمی‌خورد بار دیگر برای او آب می‌ریزند، اما این بار نیز خونش در ظرف آب چکیده می‌شود و در نهایت ایشان نیز همانند سرور و سالار شهدا «امام حسین (ع)» تشنه به شهادت می‌رسند.

بهتاش درس‌هایی را که «مسلم بن عقیل» در آخرین لحظات عمرش به جامعه اسلامی یاد آوری کرد را مورد بررسی قرار داد و تصریح کرد: «مسلم بن عقیل» نشان داد که نجس خوری و خوراک حرام را نباید هرگز استفاده کرد، حرام خواری در دین اسلام بسیار نکوهیده است. ما در هنگام روضه‌های خوانی برای «مسلم بن عقیل» به تشنه بودن وی اشاره می‌کنیم، اما علت و درس پنهان مانده در این عمل مسلم را بیان نمی‌کنیم، ما نام و یاد شهدای کربلا را یادآوری می‌کنیم و برای آنان گریه می‌کنیم، اما وفاداری و اهداف آنان را برای همراهی با «امام حسین (ع)» یادآوری نمی‌کنیم در حالی که جامعه امروز نیازمند بیان نکاتی اینگونه هستند.

***اهمیت نجات نفس از زبان «پیامبر اکرم (ص)»

وی اهمیت استفاده از غذای پاک و حلال را مورد تاکید قرار داد و ابراز کرد: روزی «امیرالمومنین (ع)» در مورد استفاده نجات نفس از «پیامبر اکرم (ص)» سوال پرسیدند، «پیامبر اکرم (ص)» در پاسخ فرمودند: حلال بخور و راست بگو تا نفس تو نجات یابد. نکته قابل تامل دیگر باید بخاطر داشته باشیم که دهان ما همانند گمرک عمل می‌کند، زیرا صادرات و واردات در آن بر قرار است صادرات متعلق به سخنانی است که از زبان و دهان ما بیرون می‌آید و نتیجه تفکرات ما است که گاه انسان‌های دیگر را می‌آزارد و گاه برعکس باعث شادی و خرسندی آنان می‌شود لذا باید بر دهان کنترل فراوانی داشت این همان کاری است که مسلم انجام می‌داد.

بهتاش به وصیت «مسلم بن عقیل» اشاره و خاطرنشان کرد: «مسلم بن عقیل» در آخرین لحظات عمر خود وصیت کرد تا رزه‌اش را بفروشند تا بدهی‌اش را به مردم پرداخت کنند این نکته بسیار مهم است خداوند نیز بر این امر تاکید کرده که شهدا مقامی عالی در پیشگاه خدا دارند، اما حق دیگران چیزی نیست که خداوند از آن بگذرد لذا مسلم بدهی خود را در آخرین لحظه زندگی‌اش پرداخت می‌کند.