۸۰ درصد سود کشاورزی به دلالان میرسد/ اجرای طرح الگوی کشت محصولات کشاورزی نیازمند همراهی جمعی است
رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی کشور گفت: متأسفانه با ورود دلالهای غیرضروری و واسطههای غیرضروری به بخش کشاورزی آسیب زیادی وارد شده است و در بخش کشاورزی ۸۰ درصد سود بهجای اینکه به کشاورز برسد به جیب واسطهها و دلالها روانه میشود.
خبرگزاری میزان -
محمدشفیع ملکزاده در گفتوگو با میزان، درباره جزئیات اجرای طرح الگوی کشت محصولات کشاورزی گفت: بازار محصولات کشاورزی و تلاشهای بخش کشاورزی دلال محور شده و مدیریت به شکلی بوده که متأسفانه با ورود دلالهای غیرضروری و واسطههای غیرضروری به بخش کشاورزی آسیب زیادی را وارد کرده است و در بخش کشاورزی ۸۰ درصد سود بهجای اینکه به کشاورز برسد به جیب واسطهها و دلالها روانه میشود.
رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی کشور گفت: در الگوی کشت مؤلفههای زیادی لازم است که در کنار یکدیگر قرار بگیرد تا الگوی کشت اجرا شود اینکه فکر کنید وزارت جهاد کشاورزی برنامهای را تهیه و در اختیار سازمانها و مدیریت جهاد استانها و شهرستانها قرار دهد و کشاورز را مجبور کنند که این برنامهها را اجرا کند این مسئله بههیچعنوان عملی نیست، زیرا در کنار تمامی مسائل یکسری مؤلفههایی داریم که باید در کنار یکدیگر قرار بگیرند که شاید چند مورد آن مربوط به وزارت جهاد کشاورزی میشود و خیلی از موارد دیگر به وزارتخانههای دیگر مربوط میشود بهعنوان مثال در بحث آب وزارت نیرو و در بحث تنظیم بازار و مسائل صنعتی و فناوری وزارت صمت باید کمک کند بنابراین همه دستگاهها باید در کنار یکدیگر قرار بگیرند.
ملکزاده بیان کرد: برای فروش محصول کشاورز تضمین لازم وجود داشته باشد یعنی زمانی که کشاورز میخواهد با برنامه وزارت جهاد کشاورزی همراهی داشته باشد باید تضمین لازم وجود داشته باشد تا هیچ دغدغهای برای کاشت محصول نداشته و مطمئن باشد که محصولی که میکارد بهراحتی به فروش میرسد. محصولات تضمینی اعم از گندم، دانههای روغنی، چغندر و...
وی اظهار کرد: نیاز به این داریم که صنایع تبدیلی، فرآوری و تکمیلی کامل باشد، ولی متأسفانه کل صنایع در بخش کشاورزی جوابگو ۲۰ درصد محصولات تولیدی نیست اعم از محلهای ذخیرهسازی مثل انبارها و سردخانهها، صنایع تبدیلی، فرآوری و تکمیلی، صنایع بستهبندی و ایجاد برند دچار کمبود هستیم و باید زیرساختهای این مورد فراهم شود.
رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی کشور گفت: مسئله دیگر بحث بازار است یعنی عرضه و فروش محصولات هم در داخل و هم در خارج از کشور که باید با صادرات صورت گیرد و تسهیلگری را ایجاد کنیم تا این شرایط هم فراهم شود تا محصولات کشاورزان بهراحتی به فروش برسد، زیرا محصولات کشاورزی فسادپذیر هستند.
وی بیان کرد: در کنار این موارد برنامههای مدونی هم وزارت جهاد کشاورزی باید داشته باشد که در وهله اول، نیاز به بانک اطلاعاتی و آمار دقیق از بخش کشاورزی دارد و در حال حاضر در بخش کشاورزی بانک اطلاعاتی از تعداد بهرهبردار، نوع بهرهبرداری، میزان تولید و سطح زیر کشت نداریم و باید یک بانک اطلاعاتی دقیق داشته باشیم و بهترین نهادی که میتواند کمک کند نظام صنفی کشاورزی است که وظیفه سازماندهی بخش کشاورزی را دارد و با ایجاد سامانهای برای جمعآوری اطلاعات بخش کشاورزی میتواند کمک به جهاد کشاورزی کند.
ملکزاده تأکید کرد: ایجاد سامانهای برای جمعآوری اطلاعات بخش کشاورزی مستلزم این است که وزیر دستور بدهد که همه کشاورزان در سامانه نظام صنفی عضو شوند و در سامانه اطلاعات بهرهبرداری ثبت شوند تا بانک اطلاعاتی قوی داشته باشیم تا بتوانیم آمایش سرزمین را انجام دهیم. و بررسی کنیم که در چه مناطقی چه ظرفیتهایی برای تولید محصول داریم و در چه شهرهایی با توجه به شرایط اقلیمی و مسائل دیگری که وجود دارد چه محصولاتی را باید حذف کنیم مثلاً در بحث مصرف آب برنجکاری مختص استان مازندران است.
وی افزود: مبنای برنامه الگوی کشت را باید مشخص کنیم که آیا بر اساس ظرفیتها الگوی کشت را اجرا میکنیم مثلاً بهجای ۲ میلیون تن گوجهفرنگی ۴ میلیون تن تولید کنیم و صدمه هم به منابع آبی و خاکی نزنیم و ۲ میلیون تن مازاد را هم صادرات کنیم یا بر اساس نیاز در داخل کشور این الگو را اجرایی کنیم مثلاً گوجهفرنگی دو میلیون تن نیاز داریم و بیشتر از این مقدار نباید کاشته شود.
ملکزاده اظهار کرد: باید مبنا را مشخص کنیم و بانک اطلاعاتی و آماری دقیق از شناخت تمام ظرفیتها در کشور داشته باشیم همچنین زیرساختها را هم فراهم کنیم بازار درستی ایجاد کرده بعد این انتظار را داشته باشیم که تولیدکننده با برنامه الگو کشی که دستگاه متولی یعنی وزارت جهاد کشاورزی ارائه میدهد همکاری کند تا برنامه الگوی کشت اجرا شود و دست دلالان قطع شود و با ایجاد زنجیره تولید، تأمین، ارزش و توزیع بتوانیم از صفر تا صد را مدیریت کنیم و محصولات تولیدی را بدون واسطه از تولید بهدست مصرفکننده برسانیم که هم مصرفکننده هزینه زیادی پرداخت نکند و هم تولیدکننده بهحق خود برسد همچنین به منابع آبی و خاکی ضرر نرسد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *