چرا موضع غرب در مناقشه قره باغ ناکام ماند؟

- هنگامی که جمهوری آذربایجان در پاییز سال ۲۰۲۰، عملیاتی را برای بازپس گیری منطقه مورد مناقشه قره باغ از ارمنستان آغاز کرد، آمریکا، ناتو و اتحادیه اروپا نقشی در خاتمه درگیری نداشتند؛ تنها چیزی که از سوی بروکسل و واشنگتن مطرح شد، اظهار تاسف در مورد تلفات غیرنظامیان و نیاز به یک راه حل صلح آمیز بود.

به گزارش «ریسپانسیبل استیت کرفت»، مداخله برای پایان دادن به جنگ به روسیه واگذار شد؛ پس از آنکه جمهوری آذربایجان قسمت عمده‌ای از خاک قره باغ را به کنترل خود درآورد، روسیه توافقنامه آتش بس را با حمایت صلحبانان این کشور اعمال کرد.

در همین حال، اتحاد دفاعی روسیه با ارمنستان و حضور نیرو‌های روسیه در آن کشور، حل و فصل هرگونه تلاش ترکیه برای مداخله به نفع جمهوری آذربایجان را تضمین می‌کند.

در واقع می‌توان گفت که درگیری قره باغ به طور کامل یک موضوع منطقه‌ای بوده است که آمریکا، ناتو و اتحادیه اروپا تشخیص دادند که مداخله در آن تهدیدی بزرگ برای آن‌ها به حساب خواهد آمد.

آمریکا، ناتو و اتحادیه اروپا در موضوع درگیری‌های قره باغ، خود را در مقابل ۳ قدرت منطقه‌ای می‌دیدند؛ روسیه، ترکیه و ایران.

غرب با تحریک ناتو و حمایت از گرجستان در درگیری‌های این کشور با مناطق اقلیت جدایی طلب، از جدیت و عزم روسیه برای محروم کردن هرگونه نیرو‌های غربی از حضور در جنوب منطقه قفقاز، اطمینان حاصل کرد.

ایران به نوبه خود با توجه به احتمال استفاده آمریکا، ناتو و اتحادیه اروپا برای فشار بیشتر بر ایران، با ایده حضور آمریکا یا نیرو‌های ناتو در مرز‌های شمالی خود مخالف بود.

دولت ترکیه اگرچه هنوز رسما عضوی از ناتو است، اما این کشور تحت دولت رجب طیب اردوغان، از نظر نگرش و دستور کار خود به شدت ضد غرب شده است.

واضح است که تلاش خارج از منطقه‌ای برای مداخله در این منطقه در برابر خصومت همه قدرت‌های بزرگ منطقه، قطعا ناکام خواهد ماند و آمریکا، ناتو و اتحادیه اروپا این موضوع را به درستی متوجه شده‎اند.