عمدهترین مانع افزایش تولیدات انرژی ایران؛ نبود سرمایه لازم
نیکیتا سیمینوف در مقالهای با موضوع رهایی ایران از تحریمهای بینالمللی تاکید دارد: عمدهترین مانع افزایش تولیدات انرژی ایران، نبود سرمایه لازم برای تولید است.
- با ترسیم نمودار تحول نگرش روسیۀ پساشوروی به ایران، جابه جاییهایی با شدت نوسان گسترده قابل مشاهده است که در یک سوی آن، ایران به مثابه «متحدی مطمئن و قابل اتکا در منطقه و جهان» و «متحدی در برابر دشمان مشترک» و در سوی دیگر به عنوان «تهدید جنوبی و به منزله ابزاری برای تنظیم روابط با غرب» مورد شناسایی قرار گرفته است.
یکی از جلوههای عملی این نوسان، در ارائه دو رای متفاوت و مهم در شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال ایران مشاهده میشود، مخالفت و وتوی قطعنامه ضد ایرانی شورای امنیت در ۲۶ فوریه ۲۰۱۸ و موافقت و رای به قطعنامه ضد ایرانی ۱۹۲۹ در ۹ ژوئن ۲۰۱۰ است.
«ایران در هندسه سیاست خارجی روسیه» عنوان کتابی به قلم محمد شاد است که وی در این اثر کوشیده است تصویری منطبق با واقعیت، از نحوه سیاستگذاری خارجی روسیه در مقابل ایران و عناصر دخیل در شکلگیری این سیاستها ارائه دهد. در نظر دارد هر روز برشی از این کتاب را با خوانندگان خود به اشتراک بگذارد.
مجله روندهای جهانی (نظیره روابط بینالمللی و سیاست جهانی)
هدف این مجله که نسخه انگلیسی آن از سال ۲۰۱۶ شروع به کار کرده، فراهم آوردن بستری برای رصد و تحلیل روندهای مهم سیاست جهانی است. تا کنون چهار شماره انگلیسی و مشتمل بر ۳۳ مقاله از این جمله منتشر شده است.
هدف این مجله که نسخه انگلیسی آن از سال ۲۰۱۶ شروع به کار کرده، فراهم آوردن بستری برای رصد و تحلیل روندهای مهم سیاست جهانی است. تا کنون چهار شماره انگلیسی و مشتمل بر ۳۳ مقاله از این جمله منتشر شده است.
در نسخه انگلیسی فقط یک مقاله در خصوص خاورمیانه با «عنوان جابهجایی توازن قوا در خاورمیانه» و به قلم لئونید کورولکوف (دبیر سوم سفارت اروپایی روسیه) نوشته شده است.
نویسنده با شمردن برخی از ویژگیهای سنتی خاورمیانه به شکلگیرندی روند جدید تغییرات در منطقه نیز اشاره میکند و بیان میدارد که در سالهای اخیر، شاهد روند تغییرات جدیدی در استراتژی منطقهای تعدادی از کشورهایی که به لحاظ تاریخی در خاورمیانه نفوذ داشتند بودهایم. به همراه رشد نفوذ بازیگران منطقهای، نفوذ و اهمیت قدرتهای سنتی منطقه در حال کاهش است. واقعیت جدید شرایط را برای مبارزهای قوهتر برای حفظ حوزه نفوذ ایجاد میکند.
نویسده در این مقاله سعی دارد اتفاقاتی را که در این منطقه از سال ۲۰۱۱ رخ داده و همچنین پیامدهای آن را از نظر تغییر توازن قدرت و رابطه بین بازیگران کلیدی داخلی و خارجی بررسی کند. شرایط درونی منطقه و خواستهها و امکانات کنشگران کلیدی آن نیز در این مقاله تجزیه و تحلیل شده است.
نفوذ آمریکا در وقایع خاورمیانه و اهمیت روبهرشد روسیه در ایجاد ثبات از موارد تمرکز اصلی نویسنده در این مقاله هستند.
نویسنده بارها با اشراه به ایران، آن را کنشگر جدی در تحولات منطقه مینامد؛ بازیگری که حتی دولت پیشین ایالات متحده ضمن به رسمیت شناختن آن، حاضر به پذیرش حوزه نفوذش شده است. این مقاله رویکردی عملگرایانه به تحولات خاورمیانه دارد و زمینه حضور و نفوذ روسیه را شرایطگذار جاری مهیا میبیند.
در سایت روسی این مجله مقالهای به صورت مستقل موضوع ایران را بررسی نکرده و در ۸۷ مورد به نام ایران در متن سایر مقالات آن اشاره شده است.
مجله سیاست تطبیقی روسیه
این مجله با رویکردی تطبیقی، با تمرکز بر مشکلات بینالمللی و داخلی منتشر میشود و موضوعات زیر را پوشش میدهد؛ روابط بین نهادهای قانونگذاری، قضایی و اجرایی نخبگان سیاسی و سایر کنشگران سیاسی؛ رشد حاکمیت دولت قانون؛ جامعه مدنی و گذار دموکراتیک، نوسازی و رژیمهای سیاسسی، ارتباطات سیاست خارجی و داخلی؛ اصلاحات ساختاری نظام سیاسی؛ و انتخابات و نظام حزبی.
این مجله از سال ۲۰۱۰ و با انتشار چهار شماره در سال و با سردبیری آلکسی و سکریسنکی رئیس دانشکده علوم سیاسی در دانشگاه مگیمو کار خود را آغاز کرده است. تا کنون ۲۶ شماره از این نشریه منتشر شده و تعداد ۲۶۰ مقاله در آن به چاپ رسیده است که از این تعداد در نوزده مقاله از ایران نام برده شده و در دو مقاله، ایران به عنوان موضوع اصلی و اختصاصی مورد توجه قرار گرفته است.
مقاله اول با عنوان «ادغام دوباره ایران در بازارهای انرژی و پیامدهای ژئوپلتیکی» به قلم نیکیتا سیمینوف در سال ۲۰۱۵ با موضوع رهایی ایران از تحریمهای بینالمللی و تاثیر آن بر بازار انرژی در دو بخش نفت و گاز نوشته شده است. نویسنده ضمن اشاره به لغو تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد، مدعی رسیدن میزان تولید نفت ایران به تراز پیش ازت تحریم است.
او در ادامه، عمدهترین مانع افزایش تولیدات انرژی ایران را نبود سرمایه لازم برای تولید میداند و با اشاره به نیاز ایران به سرمایهگذاری در بخش انرژی اظهار میدارد که ایران تا سال ۲۰۲۰ در بخش انرژی نیاز به ۱۸۵ میلیارد دلار سرمایهگذاری دارد ایران دومین دارنده ذخایر بزرگ طبیعی در جهان میتواند منبع بالقوه تأمین گاز برای کشورهیا اتحادیه اروپا، هند و چین محسوب شود استدلال نویسنده این است که رفع تحریمهای بینالمللی علیه ایران زمینه گشایشهای تجاری با کشورهای مختلف به ویژه کشورهای اروپایی را فراهم میکند.
نویسده در انتها استدلال میکند که حمایت روسیه از به سرانجام رسیدن مذاکرات وین موجب تعجب بسیاری از کارشناسان بینالمللی شده بود؛ زیرا آزاد شدن معامله تجارت نفت و گاز ایران قطعاً معامله برد-بردی برای روسیه به حساب نمیآید و تقویت ایران در منطقه باعث افزایش فشار به کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی خواهد شد.
از نظر نویسنده با این حال همکاری روسیه با غرب بر سر ایران میتواند امتیاز استراتژیک مهمی برای ارائه راهحل بحران اوکراین با به رسمیت شناختن الحاق کریمه به روسیه یا هر راهحل دیگری باشد. در مجموع مشخص است که این نویسنده که صرفاً بر مسائل حوزه انرژی متمرکز است، در این حوزه ایران را رقیب بالقوه روسیه میداند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *