وظیفه مسئولان در حکومت اسلامی

- حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی شیرازی نماینده ولی فقیه در قرارگاه ثارالله طی  یادداشتی نوشت: خداوند عزیز و حکیم برای مردم و مسئولین، حقوقی قرار داده است. اگر آنان حقوق متقابل یکدیگر را رعایت کنند، جامعه در همه ابعادش از آسیش، آرامش، امنیت، رفاه، پیشرفت، تکامل و رشد معنوی برخوردار می‌شود.

خدای سبحان و مهربان، رعایت حقوق مسئولین و مردم را در جامعه سبب الفت، هماهنگی و پیوستگی بین آنان و باعث عزت و استواری پایه‌های دین، پایداری نشانه‌های عدل، اجرای سنت اولیای الهی، بقاء و دوام حکومت دینی و ناامیدی دشمنان و مستکبرین جهانی قرار می‌دهد.

در سایه حقوقی که خداوند بزرگ برای مسئولین و مردم قرار داده است، معنویت جامعه رشد می‌کند و در پرتو رشد معنوی مردم، دین بر سراسر زندگی آنان و بر تمامی ارکان حاکمیت سایه می‌گستراند؛ و به همه حرکت‌ها و فعالیت‌های فردی و اجتماعی مردم جهت می‌دهد و برکات الهی را بر زندگی انسان‌ها سرازیر می‌کند و دنیای آنان و آخرت همگان را همراه با سعادت می‌سازد و قلم سرخ بر ستمگری‌ها و فساد‌ها و تجاوز‌ها و ظلم‌ها می‌کشد و مردم را به کمال مطلوب خود می‌رساند.

به خوبی و به زیبایی روشن است که رشد معنوی مردم، بدون همراهی مسئولین توفیق چندانی نخواهد یافت. مسئولین در حکومت دینی، باید منش و رفتار معنوی داشته باشند و زمینه را برای رواج و رشد معنوی و الهی مردم فراهم کنند.

مسئولان در حکومت اسلامی، باید در بعد قانونگذاری، علاوه بر رعایت مصالح مادی و دنیوی مردم، رعایت مصالح معنوی و اخروی آنان را نیز مورد نظر قرار دهند و با اولویت قرار دادن مصالح معنوی، قوانین را براساس احکام ثابت اسلام ناب محمدی (ص) و در چارچوب آن وضع نمایند؛ و در بعد اجرایی هم به دنبال اجرای دقیق و درست احکام و قوانین اسلامی باشند و اولویت اول خود را ترویج و اجرای شعائر اسلامی و احکام وقوانین اسلام و پیامبر (ص) و اهلبیت (ع) بدانند.

زمانی مسئولین می‌توانند وظیفه خود را در قبال دین و مردم درست عمل کنند که مردم کمک و همراهی کنند. مسئولین بخشی از مسئولیت‌ها را بر عهده دارند و مردم نیز که خود از اراده و شعور و آگاهی برخوردارند، مسئولیت و تکلیف دارند.

هدف از تشکیل حکومت دینی، اجرای احکام مترقی اسلام در زندگی فردی و اجتماعی است. مردم بایستی در تحقق محتوای آن به جمیع ابعاد و در راه ایجاد مقتضیات بقاء آن و رفع موانع و مشکلات آن بکوشند و بدانند که حفظ حکومت دینی در رأس تمام واجبات و اقامه آن از والاترین عبادات است.

برای حفظ حکومت دینی و رشد ارزش‌ها و معنویت در جامعه، مردم باید مسئولین باایمان، باتقوا، شایسته، صادق، خداترس، دشمن‌شناس، دشمن‌ستیز، ساده‌زیست، دنیاگریز، مخلص، متعبد، ولایت محور و ولایتمدار انتخاب کنند. مسئولی که بر مدار حق حرکت کند، زمینه اجرای احکام الهی را در جامعه فراهم نماید، به دنبال تحقق عدالت اجتماعی باشد، مردم را امیدوار و دشمنان را ناامید و مأیوس کند. به فکر رشد معنوی خود و ملت باشد؛ و در مقابل دشمنان دین خدا و در برابر فرعون‌ها، نمرود‌ها و یزیدیان زمان بایستد. مسئولی که به دنبال دینداری مردم باشد و باور کند که سامان بخشیدن به زندگی و رفاه و آسایش و آرامش مردم جز با رشد معنوی و عمل به تکالیف الهی مقدور و ممکن نیست.

اگر مردم و مسئولین به تکلیف الهی و قانونی خود عمل کنند، مصالح جامعه به خوبی تأمین می‌شود و جامعه در آسایش و رفاه و امنیت و آرامش قرار می‌گیرد و دنیا و آخرت مردم سامان می‌یابد. اگر یکی از این دو بعد به وظایفش عمل نکند، هیچ ضمانتی برای سامان یافتن آن امعه نیست. امیر سخن حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «فَلَیْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِیَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ – کار مردم جز با شایستگی و درستکاری مسئولین سامان نمی‌یابد». در ادامه نیز می‌فرمایند: «وَلَا تَصْلُحُ الْوُلاَةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِیةِ – و دستگاه حکومت صالح نمی‌ماند، مگر با پایداری مردم».

استقامت و پایداری، مشکل‌تر از اصلاح اولیه است. پای‌بندی مردم به ارزش‌ها باید استمرار و تداوم داشته باشد. استمرار ایمان و تقوای جامعه نیز بدون همراهی مسئولین، توفیق چندانی نخواهد داشت. صلاحیت مسئولین و مردم به هم متکی است. هم باید مسئولین صالح باشند و هم مردم در راه راست و در مسیر ارزش‌ها و دینداری استوار باشند.

وقتی مردم و مسئولین حقوق یکدیگر را رعایت کردند و در مسیر دینداری یکدیگر گام برداشتند و معنویت در جامعه رشد کرد، برکات الهی از زمین آسمان بر این جامعه سرازیر می‌شود.  خداوند عزیز و حکیم می‌فرماید: «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ - و اگر مردم آبادی‌ها ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند، برکاتی از آسمان و زمین به رویشان گشوده بودیم».

عمل کردن مردم و مسئولین به تکلیف دینی و انجام دستورات الهی در زندگی آنان برکات آسمانی و زمینی را بر جامعه سرازیر می‌کند. حق در میان مردم عزیز می‌شود، گرایش به باطل ضعیف می‌گردد، نشانه‌های عدالت اجتماعی ظهور می‌یابد، سنت‌های الهی در مجاری جامعه جریان پیدا می‌کند، حکومت دینی پایدار می‌شود، طمع مستکبرین نسبت به حکومت و متولیان آن قطع می‌گردد، جامعه عزیز و عزتمند می‌شود، مشکلات مردم و کشور حل می‌گردد، رفاه مردم و آسایش آنان رشد می‌کند، امنیت در جامعه حاکم می‌شود، مردم به آرامش می‌رسند و حکومت دینی در جهان سکه رایج می‌گردد.

فلسفه حکومت دینی، هدایت انسان‌ها به سمت خلیفه‌الله شدن و فراهم کردن مقدمات سیر و سلوک و تعالی آنان و زمینه‌سازی تبدیل کشور اسلامی به مدینه فاضله است.  به یقین، مدینه فاضله را انسان کامل تأسیس و تامین می‌کند. از این رو امروز در راس حکومت دینی، ولی فقیهی قرار دارد که آگاه‌ترین مردم به اسلام ناب محمدی است و تقوای او نیز بیش از همه است و مصالح جامعه و مردم را نیز بهتر از هر کس می‌داند.

مسئولین و مردم باید تابع مبانی، ولی فقیه باشند و به حرف او عمل کنند تا سیر حرکت الی‌الله در جامعه سرعت بگیرد و مسیر ریزش برکات الهی در جامعه هموار شود.  مسئولین و مردم با ولایت محوری ولایتمداری، شرایط اجتماعی را به گونه‌ای رقم می‌زنند که زمینه اجرای احکام دین فراهم می‌شود و پایه‌های وحدت ملی مستحکم می‌گردد. وحدت جامعه عامل استمرار نظام دینی و حکومت اسلامی می‌شود و ارزش‌ها در جامعه سکه رایج می‌گردد.

وقتی ارزش‌ها بر جامعه حاکم شد، مردم به آن ارزش‌ها پایبند می‌شوند و دستگاه حکومت صالح می‌ماند و مسئولین شایستگی حکومت پیدا می‌کنند و برای رشد معنوی مردم همت می‌نمایند. اگر این قاعده را رعایت کردیم، رفتار مسئولین الهی می‌شود و زمینه برای رشد و کمال مردم فراهم می‌گردد و مردم و مسئولین دیندار، حکومت دینی را پاسداری و به نسل آینده می‌رسانند.

حکومت دینی، با خون بزرگان و شهدای عزیز و گرانقدری به دست ما سپرده شده است و همه باید خود را موظف به حفظ آن بدانیم. اگر خدای ناکرده به علت غفلت مردم یا مدیریت مسئولین، به این نظام اسلامی ضرر و خللی وارد شود، مرتکب گناهی بزرگ و کبیر شده‌ایم و عذاب الهی دامنگیرمان می‌شود.

اگر هم چشممان را باز کردیم و مسئولین دیندار، خدا محور، خداترس، حق‌خواه، ولایتمدار، استکبارستیز، بصیر، کاردان و کارآمد، راستگو و با تقوا برگزیدیم، آنان نیز جامعه را به سمت و سوی دینداری و اخلاص و خداخواهی سوق می‌دهند و حیات طیبه، کام انسان‌ها را شیرین می‌کند و به آن آرامش و آسایش می‌دهد و اخلاق و معنویت در جامعه شکوفا می‌شود و عزت ملی بر سراسر زندگی انسان‌ها سایه می‌اندازد.