چگونه بازیگر شویم (۲۹۹) /رهاسازی عضلات صورت برای بازیگران

- بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.

در این بین اکثریت مواقع بازیگری به عنوان یکی از مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود، شاید از دور برای بسیاری اینکه بازیگری اتفاقی سخت باشد، قابل لمس نباشد اما اگر به صورت اصولی و به مفهوم واقعی به بازیگری نگاه کنیم، این هنر به واقع به تمرین، مطالعه، شهود و مطالعات فراوانی نیازمند است.

سر را به آرامی به سمت پایین بیاورید و تمام عضله‌های صورت را رها کرده و تکان‌های شدیدی را در ناحیه‌ی صورت به وجود آورید. باید بگذارید تا تمام عضله‌های صورت به یک رهایی و ریختگی در این حرکت برسند و هیچ انقباضی در نواحی مختلف صورت وجود نداشته باشد. حالا بازدم خود را با یک آوای بسیار پایین به همراه این حرکت خارج کنید.

تصور کنید از چهارسو به لبهایتان نخ‌هایی بسته شده و حالا هر نخ را به سمتی بکشید. یک نخ بر قسمت بالایی چپ و دیگری بر قسمت بالایی راست. بر دو گوشه‌ی چپ و راست پایینی لب‌ها نیز دو نخ در نظر بگیرید. حالا با این چهار نخ فقط لب‌ها را تا جایی که امکان دارد بدون باز شدن و یا فشار آوردن بر فک‌ها به سمتی بکشید و لب‌ها را تا آنجا که می‌توانید گرم کنید. باز شدن لب‌های پایین به صورتی که دندان‌های پایینی دیده شوند در استخراج واژه‌ها و آوا بسیار اهمیت دارند.

زبان را تا آنجایی که می‌توانید در یک خط راست بیرون آورده و به سمت بیرون بکشید و با پشت ناخن انگشت شست بر روی آن فشار آورید تا توک زبان کاملا خسته شود. سپس تمام داخل دهان را اعم از لثه‌ها و لپ‌ها و سق دهان با زبانتان ماساژ دهید. سپس زبان را در چهار سمت پایین، بالا، راست و چپ کاملا بکشید. دست آخر هم زبان را به صورت دایره‌ای دربیرون از دهان از چپ به راست و از راست به چپ بچرخانید.

زبان قورباغه وسیله‌ی رزق اوست. قورباغه با پرتاب زبان به سمت بیرون و البته نشانه گیری دقیق، حشرات را در هوا شکار کرده و سپس زبان را تا ته حلق فرو می‌برد و حشرات را می‌بلعد. سعی کنید به خوبی این حرکت را انجام دهید. مراقب عضله‌های گردن و آرواره باشید تا مورد شوک‌های شدید قرار نگیرند. نفس خود را با این حرکت تنظیم کنید. زبان باید هم کامل به بیرون پرتاب شود و هم کامل تا به سمت درون گلو حرکت کند.

برای صحبت کردن و استفاده‌های آوایی از اندام گفتاریمان، ما باید بتوانیم حرکات لب‌ها و زبان و فک‌ها را همراه با رها سازی لازم و رفع هر گونه انقباض، کنترل کنیم. به این دلیل از این تمرین‌ها بهره می‌بریم: غنچه کردن لب‌ها به جلو و سپس حرکت آن به طرفین، همچون هر حرکت نرمشی شمارگانی، ایجاد حرکت‌های دالکروز در لب‌ها، باد کردن یک در میان لپ‌ها و ایجاد چرخش قدرتمند هوا دردرون دهان، لب پایین را برای چند دقیقه با دست به سمت پایین مالش دادن به نحوی که دندان‌های پایینی تا لثه ومحل رویششان دیده شوند.