راه حل کلیدی بحران‌های زیست محیطی، خود انسان‌ها هستند

- در چند گفت‌وگویی که در رابطه با محیط زیست و بحران‌های پیش روی محیط زیست از مسیولین سازمان حفاظت محیط زیست داشتیم با دادن راهکار‌ها و تعریف‌های مختلف از حل بحران‌های زیست محیطی به نتایجی از جمله موارد زیر رسیدیم.

سیده الهام عزیزی رییس گروه تغییر اقلیم مرکز ملی هوای سازمان محیط زیست، در مصاحبه‌ای با میزان داشت، گفته بود که گاز‌های گلخانه‌ای در اثر فعالیت‌های انسانی به اتمسفر رها می‌شوند. زمانی که سوخت‌های فسیلی برای تولید انرژی استفاده شده و جنگل‌ها قطع و سوزانده می‌شوند. آلاینده‌هایی که در اثر فعالیت‌های صنعتی رها می‌شوند و انتشار می‌یابند. میزان زیاد انتشار دی‌اکسیدکربن و از جمله سوزاندن سوخت‌های فسیلی و جنگل‌زدایی، نابودی ریه‌های تنفسی زمین و در نتیجه رشد انتشار ذرات آلاینده، حاکی از فعالیت‌های صنعتی انسان که اصلیترین عامل بحران‌های بوجود آمده زیست محیطی است.

سید محمد مهدی میرزایی قمی رییس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم ، در رابطه با قرار گرفتن ایران در کمربند خشک و نیمه‌خشک جهان و با استناد به نتایج پژوهش‌ها و مدل‌سازی‌ها، کاهش میزان بارندگی در ایران در یک دهه گذشته را تحت تاثیر تغییر اقلیم می‌داند.

بهزاد اشجعی دبیر کمیته فنی صدور مجوز‌های زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست عنوان کرده بود که راهکار‌ها و قوانین و مصوبات مختلفی جهت کاهش آلودگی هوا به دستگاه‌های ارجاع شده است، که هنوز درصد بالایی از این احکام به مرحله اجرا هم نرسیدن و یا هنوز عملی نشده اند، به همین دلیل است که کماکان با مسئله آلودگی هوا مواجهه هستیم و هنوز حل نشده است.

در حالی که نابهنجاری‌های زیست محیطی و به دنبال آن نگرانی‌های شدیدی را برای زندگی امروز بوجود آورده است، نگرانی‌هایی از قبیل معیشتی، آلودگی، شیوع بیماری‌های مسری، استفاده از مواد ضدعفونی کننده نه تنها محیط زیست را تهدید میکند، بلکه اسیب‌های جبران ناپذیری به محیط زیست و چرخه اکوسیستم میزند که نگرانی‌هایی میان دوستداران محیط زیست و متفکران و مصلحان اجتماعی را فراهم نموده است.

توجه به آموزش همگانی و همه جانبه توسط نهاد‌های دولتی و غیردولتی، در راستای جلوگیری از افزایش آلودگی آنها، بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد. در ایران به عنوان یک کشور درحال توسعه، در راستای دستیابی به حدی از توان تولید صنعتی از نوع بومی، به دلیل ناهماهنگی میان فعّالان اقتصاد صنعتی و متولیان حفظ محیط زیست، و بسیاری از عوامل دیگر، وضعیت محیط زیست از شرایط مناسبی برخوردار نیست.

محیط زیست شامل تمام مواردی است که در اطراف ما قرار دارد، تخریب محیط زیست به طرق گوناگون ازجمله: فقر، گردشگری، تولید صنعتی، جنگ و سلاح‌های شیمیایی و هم چنین افزایش جمعیت و پسماند‌ها صورت می‌گیرد. پایش مداوم محیط زیست باید در دستور کار سازمان محیط زیست قرار گیرد و راهکار‌های قابل عمل برای جلوگیری از تخریب محیط زیست اتخاذ گردد؛ و از طرف دیگرگاز‌های گلخانه‌ای یکی از مواردی هست که هنوز هیچ ارگانی به دلایل مختلف تعریف دقیقی در ایران نمی‌دهد و راهکاری عملی برای کاهش گاز‌های گلخانه‌ای انجام نشده است، گاز‌های گلخانه‌ای می‌تواند در اتمسفر برای سال‌ها از دهه‌ها تا صد‌ها و هزاران سال باقی بمانند.

 

این امر دلیل اصلی برای توضیح سوراخ لایه ازن می‌باشد. کاهش ازن دلیل اصلی است که منجر به تغییرات آب و هوایی و گرمایش جهانی می‌شود. بر اساس نظر دانشمندان مواجهه با گرمایش جهانی به این معنی است که ما در یک زمان با دیگر گرفتاری‌های زیست محیطی مواجه خواهیم شد، که بحران‌هایی غیر قابل حل بوجود خواهد آورد.

مردم و از جمله مسئولین و حافظان محیط زیست می‌بایست در خصوص هشدار‌های زیست محیطی آگاه شده و در خصوص بحران‌های زیست محیطی مسئولیت بیشتری به خرج دهند، بر طبق این امر آموزش محیط زیست به مردم و مسئولیت پذیری همه ارگان‌ها بهترین راه حل است، شاید بحران امروز که کل جهان را با خود درگیر کرده است، حاصل بی توجهی به سلامت محیط زیست است. شاید این فرضیه اثبات یا ابطال شود، ولی اهمیتی که برای سلامت محیط زیست امروزمان دارد، چرخه نابهنجار و بحران‌های زیست محیطی و اینکه به آیندگان چه بگوییم.

زمین ما در حال از بین رفتن و محو شدن و محیط زیست ما در حال تخریب و نابودی است. بدون شک ما عواقب جدی بحران‌های زیست محیطی که بوسیله خودمان بوجود آمده اند مواجهیم. جهان بوسیله فعالیت‌های غیر مسئولانه جوامع آسیب دیده است.

برای سال‌ها بسیاری راه حل‌ها و سیاست‌ها در راستای آدرس دهی به مسائل زیست محیطی وجود داشته اند.

 

اما هنوز راه حل کلیدی انسان است. مردم می‌بایست در مورد آنچه انجام می‌دهند در قبال محیط زیست هوشیار بوده و در این راســتا اقدامات مثبت انجام دهند. زندگی ما در دســت ماسـت. بنابراین ما همه می‌بایســت مسئولیتی را در جهت هشدار دادن نسبت به اثرات فعالیت‌ها بر محیط زیست که در آن زندگی می‌کنیم، تقبل نماییم؛ و هیچ وقت برای انجام آن دیر نیست.