نتیجه تزریق خشونت به نوجوانان اروپایی؛ ضرب و شتم معلمان آلمانی توسط دانش آموزان!
- طی سالهای اخیر، مولفههای شکل دهنده خشونت و نفرت در کشورهای اروپایی به صورت علنی شکل گرفته و جوامع غربی را به سوی بحرانی عمیق و جبران ناپذیر سوق میدهد؛ یکی از این کشورها، آلمان است.
رشد جریانهای ملی گرا، نئونازیستی، افراطی و خشونت طلب، محصول مدارای عامدانه دستگاههای امنیتی و دولتی آلمان با سران و طرفداران این جریانها بوده است.
در حالی که مقامات آلمانی به بهانه تامین «آزادیهای مدنی» و «احترام به دموکراسی» در کشورشان (که اتفاقا نمودی واقعی در آلمان ندارد)، زمینه آزادی عمل این جریانها را فراهم ساخته اند، نوجوانان و جوانان آلمانی طی سالهای اخیر به سوی خشونت در مدارس و اماکن عمومی گرایش پیدا کرده اند.
ضرب و شتم معلمان آلمانی در مدارس!
اخیرا پایگاه دویچه وله، گزارش تکان دهندهای را درباره آنچه در آلمان و مدارس این کشور میگذرد منتشر کرده است.
اگرچه این پایگاه، اشارهای به دلایل و ریشههای وقوع این بحران عمیق نکرده، اما قطعا نمیتوان نقش نهادهای رسمی آلمان را در شکل گیری آن نادیده انگاشت.
بر اساس این گزارش، نتایج یک نظرپرسی در ۱۳۰۲مدرسه آلمان، افزایش توهین، تهدید، جوسازی و حملات فیزیکی یا روانی دانشآموزان علیه کادر آموزشی را تایید میکند.
دو سوم معلمان چنین خشونتهایی را در محیط درسی یا فضای مجازی تجربه کردهاند.
توهین، تهدید، قلدری، جوسازی و حملات فیزیکی یا روانی علیه کادر آموزشی در مدارس آلمان افزایش یافته است.
این نتیجه یک نظرسنجی در محیطهای درسی این کشور است؛ یک سوم مدیران مدارس از رشد خشونتهای بدنی در پنج سال گذشته گزارش میدهند.
دویچه وله در این خصوص تصریح کرد «رفتارهای تهاجمی علیه معلمان در انواع مختلف مدارس آلمان در سالهای اخیر تشدید شدهاند؛ این بیلان یک نظرپرسی است که اتحادیه مربیان و مدرسان (VBE) در ژانویه و فوریه ۲۰۲۰ انجام داده و تجربیات ۱۳۰۲ مدیر مدرسه را در بر میگیرد؛ ۳۴درصد مدیران گفتهاند که شاهد تعرض فیزیکی محصلان به معلمان بودهاند؛ در سال ۲۰۱۸، این میزان ۲۵ درصد بود؛ آمار فحاشی، تهدید، تحقیر، بیاحترامی، بدگویی و جوسازی علیه معلمان نیز به نسبت قبل بیشتر شده است؛ ۶۱ درصد از کادر آموزشی گفتهاند که چنین مواردی را تجربه کردهاند.»
والدین مسئولیتی نمیپذیرند!
نکته اساسی در گزارش دویچه وله، به واکنش والدین نوجوانان پرخاشگر در مدارس باز میگردد.
بر این اساس، مدیران مدارس گفته اند که در ۶۰ درصد موارد، پدر و مادرها حاضر نبودهاند تعامل سازندهای برای تصحیح رفتارهای فرزندانشان داشته باشند.
«اودو بکمان»، دبیر اتحادیه مربیان و مدرسان آلمان (VBE) بیلان این نظرپرسی را تکاندهنده خوانده است.
طبق این نتیجه ۷۳ درصد کادر آموزشی مدارس گفتهاند که طعم خشونت روانی از سوی دانشآموزان را چشیدهاند و از این میان، ۶۱درصد معلمان دوره متوسطه بودهاند.
خشونت بدنی، اما بیشتر در دوره ابتدایی به چشم میخورد؛ ۴۰درصد آموزگاران دبستانها چنین مواردی را گزارش کردهاند.
«اودو بکمان»، یک علت امر را در این واقعیت میداند که دانشآموزان کم سن و سال، هنوز نمیتوانند احساسات خود را به خوبی کنترل کنند؛ با این همه، او ارقام موجود را نگرانکننده و تاملبرانگیز میخواند.
ریشه واقعی ماجرا کجاست؟
واقعیت امر این است که خشونت در حال تبدیل به عاملی نهادینه شده در جوامع غربی، از جمله کشور آلمان محسوب میشود.
کودکان، نوجوانان و جوانان آلمانی هر روزه شاهد شکل گیری انواع نمادها و مصادیق خشونت در کشورشان هستند.
از سوی دیگر، قبح خشونت، منازعه و هتاکی در آلمان طی سالهای اخیر و تحت تاثیر شکل گیری جنبشهایی مانند پگیدا و حتی راهیابی احزاب افراطی مانند حزب جایگزینی برای آلمان (AFD) در پارلمان این کشور (بوندس تاگ) از بین رفته است.
قاعدتا در چنین شرایطی، دولت و نهادهای امنیتی یک کشور باید پیشگیریها و مراقبتهای لازم را به روشهای گوناگون برای جلوگیری از تشدید این فضا صورت بدهند!
اما چگونه از نهادهایی که خود در ایجاد چنین فضای بحرانی و خشونت باری ایفای نقش کرده اند، میتوان چنین انتظاری داشت؟!
نقش فضای مجازی در پمپاژ خشونت در آلمان
بخشی دیگر از گزارش شبکه دویچه وله، نشان میدهد ترویج خشونت در فضای مجازی در آلمان به شدت افزایش یافته و همین مسئله، بر روی رفتار دانش آموزان تاثیر گذاشته است.
طبق دادههای نظرپرسی، توهین یا تهدید در خلال ساعات درس یا خارج از مدرسه در فضای مجازی، عمدتا از طرف دانش آموزان دبیرستانی صورت میگیرد.
کادر آموزشی ۷۳ درصد مدارس متوسطه با فحاشی و رفتار تهاجمی در ساعات درسی روبرو بودهاند.
۵۲ درصد نیز گفتهاند که در اینترنت مورد حمله و اهانت قرار گرفتهاند.
اتحادیه معلمان آلمان میگوید بیشتر این موارد در مدارسی دیده میشوند که در محلات پرخطر قرار دارند.
اتحادیه به طور خاص به خشونتهایی آشکار یا زیرپوستی اشاره میکند که آموزگاران و دبیران زن این قبیل مدارس را آماج خود قرار میدهند و مبنای فرهنگی دارند.
در بررسی انجام گرفته، هیچ اطلاعاتی از خانواده، پیشینه یا ترکیب اجتماعی دانشآموزان موجود نیست.
دویچه وله در این خصوص تاکید کرده است «تحقیق نشان میدهد که مزاحمت، اهانت و آزار اینترنتی علیه معلمان نیز بیشتر شده و به ۳۲ درصد رسیده که ۱۲ درصد به نسبت به سال ۲۰۱۸، افزایش دارد؛ این نظرسنجی مشخص میکند که ابزارهای لازم برای حمایت از معلمان آسیب دیده وجود ندارد؛ ۵۶ درصد مدیران مدارس گفتهاند قادر نیستند به قدر کافی همکاران خود را از چنین حملاتی مصون نگاه دارند.»
به طور نمونه، فیلمهایی در یوتیوب به اشتراک گذاشته میشوند که به صورت مخفیانه یا غیرقانونی در کلاس ضبط میشوند.
در مواردی، یک گروه واتساپی از کل کلاس برای مسخره کردن، دست انداختن و فضاسازی علیه معلم تشکیل میشود.
این در حالی است که پارهای از والدین، به جای بازداشتن فرزندان خود، آنها را نیز در این راستا تشویق و با آنها همراهی میکنند.
«هانس پتر مایندینگر»، رییس اتحادیه سراسری معلمان آلمان، نفرتپراکنی و پرخاشگری علیه معلمان در فضای مجازی را یک مشکل اساسی و مستلزم ورود دولت میداند.
«اودو بکمان»، دبیر این اتحادیه نیز در همین راستا، پیشنهاد تشکیل تیمهایی متشکل از متخصصان آموزشی و روانشناسی را مطرح میکند.
او میگوید لازم است ارزیابی دقیقی از چندوچون و دلایل این خشونتها صورت گیرد و وزارتخانههای ذیصلاح، برای حل چنین معضلی راهکار ارائه دهند.