صلح افغانستان بدون حمایت منطقه‌ای امکان ندارد
– لاورل میلر روز جمعه در واکنش به آنچه گفت‌وگو میان دو طرف افغانستانی نامیده می‌شود که در دوحه برگزار خواهد شد، در صفحه توئیتری خود نوشت: این دور از روند صلح افغانستان اگرچه واقع‌بینانه نیست اما گامی مثبت تلقی می‌شود.
وی افزود: در بخش واقع‌بینانه به عنوان مثال، حل اختلافات بر سر تبادل زندانی که قرار بود چند روز طول بکشد ، بیش از ۶ ماه طول کشید. در طی ۱۰ سال تلاش‌های مختلف برای راه‌اندازی روند صلح افغانستان ، «هیچ چیزی» به سرعت اتفاق نیفتاده است.
مسئول پیشین میز افغانستان و پاکستان در وزارت خارجه آمریکا ادامه داد: مثال دیگر اینکه تقریبا برای چند صفحه توافق آمریکا-طالبان، یکسال و نیم مذاکره شد که مذاکره‌کنندگان آمریکایی انتظار داشتند بتوانند در چند ماه انجام دهند.
میلر یادآور شد: تبادل زندانیان و حتی توافق ایالات متحده و طالبان که در ۲۹ فوریه سال ۲۰۲۰ امضا شد، در مقایسه با «هر چیزی» معنادار یا ملموس که باید در مذاکرات میان افغان‌ها توافق شود، نسبتا آسان بود.
وی اضافه کرد: جای تعجب نیست که ایالات متحده دوست دارد «چیزهایی» به سرعت و قبل از ماه نوامبر توافق شود. تحلیلگران از اظهارات قطعی طفره می‌روند ، اما من با قاطعیت مطرح می‌کنم: به هیچ وجه نمی‌توان پیشرفت قابل توجهی در روند صلح تا سوم نوامبر به دست آورد.
مدیر برنامه آسیای گروه بین‌المللی بحران تاکید کرد: گام‌های کوچک رو به جلو چون بیان اصول، توافق در مورد دستور و روند کار در کوتاه مدت امکان پذیر است.
میلر اظهار کرد: اینها می‌توانند برای ریل‌گذاری مهم و مفید باشند و بهتر این است تمرکز روی مراحل واقع‌بینانه‌ای چون اینها باشد تا تلاش (و شکست) برای به دست آوردن چیزی بزرگتر.
وی با بیان اینکه هنوز صحبت در مورد تشکیل دولت موقت (به معنای طرد دولت فعلی) به عنوان گام اولیه در روند صلح، معلق است، گفت: این امر خطر بزرگ و غیرضروری را در پی خواهد داشت - شکنندگی دولت افغانستان را افزایش می‌دهد، تمایل زیادی به فروپاشی دارد و مسائل سخت را حل نمی‌کند.
این تحلیلگر مسایل افغانستان افزود: اگر ترامپ در نوامبر ببازد، روند صلح افغانستان تا ۲۱ فوریه متروکه خواهد شد. گفت‌وگو می‌تواند ادامه یابد اما واقع‌بینانه نیست که انتظار داشته باشیم طرف افغان تصمیمات سختی اتخاذ کند تا اینکه بدانند آیا آمریکا به طور مشخص به توافق ۲۰ فوریه که زمینه مرحله فعلی را تعیین کرد، پایبند است یا خیر.
میلر خاطرنشان کرد: صلح ضروری است، اما به این دلیل دقت در روند کار می‌تواند بهتر از تلاش برای عجله باشد؛ موضع گیری در مورد موضوعات حیاتی از اینکه افغانستان در آینده چه نوع کشوری خواهد بود، فاصله زیادی خواهد داشت. مواضع باید خاص‌تر و سازنده باشند و این زمان می‌برد.
وی تاکید کرد: همچنین طالبان با اطمینان بالا از پیروزی در میدان و اینکه می‌توانند در روی میز هم پیروز شوند، در این گفت‌وگوها شرکت می‌کنند . هر توافق سریعی تنها در صورتی محتمل خواهد بود که به آنها امتیازات بزرگی داده شود.
این مقام پیشین وزارت خارجه آمریکا عنوان کرد: من این را بر اساس ارزیابی‌های عینی و نه استدلال برای دیدگاه‌های هر طرف، بیان می‌کنم. یک توافق نامتوازن که بیش از حد به هر طرف تمایل داشته باشد، به احتمال زیاد پایدار و با دوام نخواهد بود.
میلر با بیان اینکه طالبان به زمان نیاز دارد، گفت: در حالیکه آنها با افغان‌های دیگر در گفت‌وگو هستند (نه گفت‌وگوی طولانی غیر رسمی، بلکه واقعی و درباره منافع مورد مناقشه) تا چشم انداز سیاسی بیشتری را که می‌تواند مورد پذیرش طیف بیشتری از افاغنه قرار گیرد، ایجاد کنند.
وی تصریح کرد: همچنین کسانی که فعالیت دیپلماتیک انجام می‌دهند برای گرد هم آوردن همه قدرت‌های منطقه‌ای در حمایت از آنچه در جریان است و آنچه که برون‌داد گفت‌وگوهای افغان می‌شود، زمان بیشتری نیاز دارند.
این مقام پیشین وزارت خارجه آمریکا اظهار کرد: گذشته از اهرم فشارهایی که آنها می‌توانند طرف‌ها را به سازش بکشانند؛ بدون این حمایت، صلح پایدار وجود ندارد.
/انتهای پیام/
ایرنا