«حب الحسین یجمعنا» تفسیر مهمترین پیام قیام عاشورا است/«امام حسین (ع)» رحمت‌الله الواسعه بودند
محمد نخعی در گفت‌وگو با پیرامون واقعه عاشورا و شهادت «امام حسین (ع)» گفت: قیام «اباعبدالله (ع)» تنها یک رویداد تاریخی در سال ٦١ نبود بلکه اتفاقی عظیم در عرصه تاریخ بشریت بود حادثه‌ای که با خود پیام‌های فراوانی را در بر داشت، واقعه عاشورا در واقع یک تاریخ تمدن جدید را به جامعه بشری عرضه کرد، قیام عاشورا ماجرای یک حقیقت بود که «اباعبدالله (ع)» در کلمات خود به آن اشاره کردند: قیامی برای زنده کردن دین جدم.
***فلسفه و رمز قیام سالار «امام حسین (ع) نجات جامعه بشریت بود
نخعی به زیارت اربعین اشاره کرد و افزود: حتی در زیارت اربعین نیز در بخشی که می‌گوید «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَك َمن الْجَهَالَةِ و حَيرةِ الضَّلَالَة، «امام حسین (ع)» خون قلبش را تقدیم به خدای متعال کرد تا بندگان او را از جهالت، سرگردانی، ظلم، فساد و انحرافات نجات دهد» فلسفه و رمز قیام سالار «امام حسین (ع) نجات جامعه بشریت بود. پرچم «سیدالشهدا (ع)» در طول تاریخ، پرچم قیام‌‍‌های حق‌طلبی، ظلم‌ستیزی، دین‌باوری و عدالت‌خواهی بوده است و همواره مسیر نجات بشر را نشان داده است. «امام حسین (ع)» قیام کردند تا همه بندگان را از جهالت و ضلالت نجات دهند به عبارت دیگر بندگان را از تور‌هایی که ابلیس برای بندگان خداوند متعال پهن کرده رهایی بخشند.
وی در همین راستا بیان کرد: رمز حرکت «امام زمان (عج)» از زمان ظهور، همان زمانی که بین رکن و مقام سجده‌ای طولانی و مهمترین سجده جهان را به جا می‌آورد «یا لثارات الحسین» است، این شعار پرچم منجی عالم بشریت است که در گام نخست اعلام می‌کند به خونخواهی «اباعبدالله (ع)» به پا خواسته است.
***واسطه فیض الهی
این کارشناس علوم قرآنی با اشاره به جایگاه قیام عاشورا اظهار کرد: خلقت و برگزیدن اولیاء الهی و از جمله آنان «سیدالشهدا (ع)» و قیام عاشورا زمینه‌ای برای فیض الهی است، «امام حسین (ع)» رحمت واسعه خداوند هستند. یعنی واسطه فیض الهی به وسیله سفینة النجاة بودن «امام حسین (ع)» صورت می‌گیرد، هنگامی که دوران زندگانی «امام حسین (ع)» را مورد توجه قرار می‌دهیم و به طور ویژه به وقایع کربلا می‌پردازیم به موضوعی مهم پی می‌بریم و آن حرکت قدم به قدم و خالصانه در مسیری است که مورد رضایت پروردگار جهانیان است. این جمله در یک عبارت خلاصه می‌شود و آن هم «اطاعت محض و بدون، چون و چرا از فرامین پروردگار» است.
***تسلیم در برابر ولی خدا
وی روز عاشورا را سراسر روزی ارزشمند با نکات ناب و ارزنده دانست و تاکید کرد: در ظهر روز عاشورا یاران «امام حسین (ع)» دو دسته شدند، دسته اى با ایشان نماز به جا آورند و دسته اى دفاع مى‌کردند. اما دشمنان هیچ گونه ترحمى به «سید الشهدا (ع)» و نمازگزاران نکرده و با رها کردن تیر، آنان را هدف قرار مى‌دادند. برخى از مدافعان «امام حسین (ع)» دشمن را از اطراف نماز گزاران پراکنده کرده و برخى دیگر خود را سپر تیرها قرار دادند و مانع رسیدن تیرها به وجود مبارک «امام حسین (ع)» مى‌شدند.
این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ابراز کرد: فردی به نام «سعید بن عبدالله حنفى»، از جمله آنانى بود که خود را سپر امام سوم شیعیان قرار داد. وى خود را سپر هر تیرى که به جانب «امام حسین (ع)» مى‌آمد کرد و آن قدر در این راه ایستادگى کرد تا نماز «امام حسین (ع)» به پایان رسید، در آن هنگام به زمین افتاد سپس رو به «سید الشهدا (ع)» کرد و گفت: آیا از من راضی هستید، او هرگز به خاطر کاری که انجام داده بود از «امام حسین (ع)» طلب‌کار نبود بلکه دفاع از ایشان را وظیفه خود می‌دانست.
نخعی با اشاره به کرامات «امام حسین (ع)» بیان کرد: در تمام روز عاشورا «امام حسین (ع)» تلاش داشتند تا مردمی که در لشکر یزید قرار گرفته اند را از اشتباهشان مطلع کنند و زمینه سعادت آنان را فراهم آورند هنگامی که تمام یارانشان به شهادت رسیده بودند بر بلندی تپه‌ای رفتند و فریاد زدند: «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی، آیا یاوری هست که مرا یاری کند؟»، این پیام نه برای نیاز بلکه برای گرفتن دست کسانی بود که در لشکر دشمن و در خیل خطا کاران قرار گرفته بودند ایشان تا لحظه آخر به دنبال هدایت مردم بودند.
***امام سوم شیعیات ناجی بشریت هستند
وی به تفسیر جمله «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» توسط «امام حسین (ع)» پرداخت و افزود: «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی، آیا یاوری هست که مرا یاری کند؟» تنها به مردمان سال ۶۱ خطاب نشد بلکه این فریاد در عالم بشریت پیچیده است، امام سوم شیعیات ناجی بشریت است و این کلام ایشان در حقیقت راهگشای خطا کاران و حرکت دهنده آنان در مسیر درست سعادت است، حتی در زیارتنامه‌ای که پیرامون «امام حسین (ع)» بیان شده است که زائر خطالب به «سید الشهدا (ع)» می‌گوید: «یاری ما برای تو آماده است، اگر بدن جسمانی من آن روز نبود برای یاری شما، امروز با گوش و چشم و تمام وجودم در اختیار شما هستم». ما هنوز مخاطب در خواست «امام حسین (ع)» هستیم و چگونگی اتصال به ایشان از طریق زیارتنامه‌هایی که در مورد «سیدالشهدا (ع)» بیان شده وجود دارد.
نخعی پیرامون اهمیت درس گرفتن از پیام قیام عاشورا بیان کرد: پیام عاشورا را می‌توان به چندین شاخص و یا مقوله تقسیم کرد، اطاعت از فرمان ولی امر زمان برای تمام مسلمانان، پیروزی حق در مقابل باطل و ماندگاری آن در دوران، همچنین مقابله با ظلم و ایستادگی در برابر کفر که از همگی این پیام‌ها به عنوان رویکرد‌های مهم و تأثیرگذار می‌توان یاد کرد که موفق شده‌اند تا پیام «امام حسین(ع)» و قیام عاشورا را به جهان مخابره کنند، در کنار این مهم فریضه «امر به معروف و نهی از منکر» موضوعی ارزشمند با ابعادی به بزرگی تاریخ بوده که همواره در همه جوامع کاربرد دارد. هر مجموعه انسانی که به انحطاط کشیده شده یکی از مهمترین دلایلش نبود «امر به معروف و نهی از منکر» است.
*** السلام علیک یا «رحمت الله الواسعه»
این کارشناس علوم قرآنی پیرامون لقب «رحمت الله الواسعه» اظهار کرد: یکی از القاب «امام حسین (ع)»، «رحمت الله الواسعه» است، رحتمی که تحت تاثیر آن تابلو نقاشی زیبای عاشورا که آن هم با ریزه‌کاری‌های فراوان و ارزشمند شکل گرفته است، باید در این ریزه کاری‌ها توجه کرد، زیرا سبک زندگی انسانی را می‌توان در آن آموخت.
وی در همین راستا ابراز کرد: حتی در سوره نصر نیز به لقب «رحمت الله الواسعه»، «امام حسین (ع)» اشاره شده است هنگامی که در سوره نصر خداوند متعال می‌فرمایند: «إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا، چون یارى خدا و پیروزى فرا رسد و ببینى که مردم دسته دسته در دین خدا در آیند پس به ستایش پروردگارت نیایشگر باش و از او آمرزش خواه که وى همواره توبه پذیر است»، این امر به قیام عاشورا و نهضت «امام حسین (ع)» اشاره دارد، رحمت الله واسعه‌ای که از جانب خداوند به «امام حسین (ع)» داده شده زمینه حرکت دسته دسته مردم را به سوی حقیقت فراهم کرده، ایشان نصرت را برای دین حق به پا داشتند در حالی که بی بصیرتی برخی از حاکمان زمینه نابودی دین را فراهم کرده بود.
نخعی با اشاره به بعد دیگری از اهمیت لقب «رحمت الله الواسعه» بیان کرد: شهادت فرزند شیرخواره امام سوم شیعیان حضرت «علی اصغر (ع)» نیز یکی از جلوه‌های رحمت واسعه «امام حسین (ع)» است، ایشان در آخرین لحظات هنگامی که برای وداع با بانوان درون کاروان به نزدیک خیمه‌ها رفتند لباس رزم خود را از تن بیرون و لباس «پیامبر اکرم (ص)» را به تن کردند، در این هنگام حضرت «علی اصغر (ع)» که از فشار تشنگی همچون ماه که مدتی بود از آب دور مانده و در آستانه مرگ قرار داشتند را در آغوش گرفتند، ایشان متوجه شدند فرزند نوزادشان آخرین دقایق عمرش را می‌گذراند و حتی اگر به ایشان آب بدهند و یا ندهند این کودک به شهادت خواهد رسید «امام حسین (ع)» حضرت «علی اصغر (ع)» را بر روی دست گرفتند و بر شتر سوار شدند، «سید الشهدا (ع)» در مقابل لشکر دشمن قرار گرفتند و فریاد زدند حداقل به این نوزاد که گناهی ندارد آب بدهید.
این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ادامه داد: در اینجا منظور «امام حسین (ع)» آب دادن به حضرت «علی اصغر (ع)» نبود، زیرا در هر صورت فرزند نوزاد ایشان به شهادت می‌رسیدند، اما هدف ایشان از روی دست گرفتن این نوزاد تنها ایجاد احساس گناه در لشکریان دشمن و بازگشت به سوی سعادت بود حتی اگر یکی از افراد دشمن از لشکر کفر دور می‌شد «امام حسین (ع)» برای او طلب آمرزش می‌کردند این همان رحمت واسعه است که از سوی «سیدالشهدا (ع)» تا آخرین لحظات عمر این امام بزرگوار شامل حال مردم می‌شد، نوزادی که در دو روز آخر با گریه و فریاد‌های بر خواسته از تشنگی‌اش حتی روی بازگشتن بدون آب را از حضرت «ابوالفضل العباس (ع)» گرفته بود.
***«حب الحسین یجمعنا»
وی با اشاره به شعار «حب الحسین یجمعنا» بیان کرد: وقتی می‌گویند «حب الحسین یجمعنا» در حقیقت پیام عاشورا و رویکرد «امام حسین (ع)» را تفسیر کرده‌اند به عبارت دیگر این عشق و محبت «امام حسین (ع)» است که همه مردم را در کنار هم جمع می‌کند و آنان را هم دل و همصدا می‌کند، این نتیجه فداکاری و در عین حال گردن نهادن به رضایت پروردگار و حقیقت «امام حسین (ع)» و آنچه در روز عاشورا رخ داد است که در باطن عالم اثر گذاشت، خداوند نیز محبت «امام حسین (ع)» را در قلب همه مومنان به ودیعه گذاشت همانند گنجی که در قلب مومنان پنهان شده است در حقیقت این یک نوع معرفت است که مخفی در قلب هر مومن قرار گرفته، اما وظیفه ما این است که این مهم را شناخته و آن را شکوفا کنیم.
***مراحل رشد عزاداران «امام حسین (ع)»
این کارشناس علوم قرآنی مراحل رشد عزاداران «امام حسین (ع)» را مورد بررسی قرار داد و افزود: خداوند متعال در مرحله اول محبت در مرحله دوم معرفت، سپس تغییر آرزو‌ها و در مرحله نهایی همانند شدن را در مسیر عزاداران واقعی قرار داده است.
***مرحله اول و دوم
وی مرحله دوم تاثیر واقعه کربلا بر روی مومنان را مورد بررسی قرار داد و افزود: خداوند در مرحله دوم مراحل رشد عزاداران «امام حسین (ع)» معرفتی قرار داده است که از عزاداران و مومنان باید به آن توجه کنند و در جهت شکوفایی آن حرکت کنند، خداوند محبت قلبی «امام حسین (ع)» را در قلب انسان‌های مومن به ودیعه گذاشته و در مرحله بعد این ما هستیم که این مسئله را باید توسعه و رشد دهیم، بدین ترتیب که به جای آرزو‌هایی از جنس زمینی و دنیوی می‌توانیم آرزو کنیم که افرادی از جنس «اباعبدالله (ع)» و یاران مومن ایشان باشیم، برای این منظور می‌توانیم هنگامی که در روضه‌ها شرکت می‌کنیم و دلمان برای این امام بزرگوار می‌شکند به ایشان توسل جوییم حتی توسل به خاندان ایشان و شخصیت‌های بزرگی که لشکر ایشان را تشکیل دادند نیز بسیار موثر است، تکرار این تمنا قطعاً پس از مدتی به آرزو‌های یک فرد حسینی می‌انجامد.
***مرحله سوم و چهارم
نخعی به اوج سلوک «امام حسین (ع)» اشاره و ابراز کرد: تاثیر عاشورا بر مومنان را می‌توان به نوعی اوج سلوک هر انسان با «امام حسین (ع)» دانست، این مرحله، به مرحله تمثل و یا به عبارت دیگر مثل و مانند شدن است. این همان رشد و ترقی هر فرد عطادار و تاثیر پذیر از «امام حسین (ع)» است. هنگامی که عزادار حسینی تلاش می‌کند تا خود را همانند «امام حسین (ع)» گرداند و ابعاد شخصیتی ایشان همچنین سبک زندگی «سید الشهدا(ع)» را در دستور کار خود قرار دهد بزرگترین و مهمترین گام را برای رشد و تعالی برداشته است.
***مرحله نهایی شکل‌گیری معجزه درونی
این کارشناس علوم قرآنی پیرامون مرحله نهایی و شکل‌گیری معجزه درونی ایجاد شده در دوستداران «امام حسین(ع)» خاطرنشان کرد: کسانی که تلاش می‌کنند اخلاق و رفتار خود را نیز همانند «سیدالشهدا (ع)» کنند قطعاً افرادی هستند که موفق شده اند تا به مدارج بالایی دست یابند این افراد عموما آنقدر شبیه سازی می‌کنند تا در نهایت خواهان شهادت به سبک و سیاق «سید الشهدا(ع)» شوند در این شرایط می‌توان گفت که یک معجزه درونی در این افراد رخ داده است.