چگونه بازیگر شویم (۱۴۳) /رعایت اصول ترمودینامیک در بازیگری

 - بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.

در این بین اکثریت مواقع بازیگری به عنوان یکی از مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود، شاید از دور برای بسیاری اینکه بازیگری اتفاقی سخت باشد، قابل لمس نباشد اما اگر به صورت اصولی و به مفهوم واقعی به بازیگری نگاه کنیم، این هنر به واقع به تمرین، مطالعه، شهود و مطالعات فراوانی نیازمند است.

دانش حرکت در بازیگری/حرکت از دریچه‌ دینامیک

دینامیک از واژه لاتین به معنی حرکت شناسی گرفته شده است. در مکانیک کلاسیک بررسی دلایل حرکت و به بیانی دقیق بررسی حرکت به کمک نیرو‌ها و قوانین مربوطه مدنظر است. چنین تعبیری در حوزه‌ی فیزیولوژی اشیاء و عضله‌ها به مثابه شی قابل بررسی و تبیین و تنظیم کشسانی آن‌ها در محیط پیرامون است.

عوامل موثر بر حرکت

حرکت، یک ذره معین را ماهیت داده و آرایش اجسام دیگری که محیط ذره را تشکیل می‌دهند، مشخص می‌کند. تاثیر محیط اطراف بر حرکت ذره با اعمال نیرو صورت می‌گیرد. بنابر این مهمترین عاملی که در حرکت ذره باید مورد توجه قرار گیرد، نیرو‌های وارد بر ذره و قوانین حاکم بر این نیرو‌ها است.

این تعریف را با تعریف قدمایی ارسطو در فن شعرش بسنجید آنجا که حرکت را بر دو نوع بیرونی و درونی تقسیم کرد. با سنجش و در نظر گرفتن حدود این تعریف می‌توان چنین استنباط کرد که در فضای دراماتیک یک بازی (تئاتر) هر بازیگری و به همراه آن هر شی و ذره‌ای علاوه بر آنکه تحت نیرویی به حرکت واداشته می‌شود خود نیز مدام تحت نیرو‌های اعمال شده است این نیرو‌ها نیز با عنوان کنش و واکنش همواره تحت سیطره‌ی قوانین موضوعه‌ی نیوتونی هستند.

در قلمرو مکانیک کلاسیک، یعنی در سرعت‌های کوچکتر از سرعت نور حرکت اجسام مختلف بر اساس قوانین حرکت نیوتن به طور کامل قابل تشریح است. این قوانین عبارتند از:

قانون اول

این قانون که در واقع بیانی در مورد چارچوب‌های مرجع است به این صورت بیان می‌شود که هر جسم که در حال سکون یا در حالت حرکت یکنواخت در امتداد خط مستقیم باشد به همان حال باقی می‌ماند مگر آنکه در اثر نیرو‌های خارجی مجبور به تغییر آن حالت شود.

قانون دوم

هر گاه جسمی به جسم دیگر نیرو وارد کند جسم دوم به جسم اول نیرویی برابر آن، ولی در خلاف جهت وارد می‌کند.

قانون سوم

این قانون که تحت قانون عمل و عکس العمل معروف است حتی در بعضی از رفتار‌های اجتماعی نیز مصداق دارد بیان قانون سوم به این صورت است که هر عملی را عکس العملی است که همواره با آن برابر بوده و در خلاف جهت آن قرار دارد.