چرا پلاسکو و سینااطهرها در تهران فراموش میشوند؟
احمد صادقی در گفتوگو با میزان به سوالی با اشاره به آتش سوزی اخیر در پاساژ علاءالدین و چرایی درس نگرفتن از اتفاقاتی همچون پلاسکو و سینااطهر در موضوع ایمنی و مدیریت بحران پاسخ داد و گفت: علیرغم اینکه مسئولان یکی از علت وجود مشکل در مدیریت بحران را مسائل مالی یا عدم هماهنگی در مسائل اداری عنوان میکنند، اما مشکل در هیچ کدام از این موارد نیست.
مسئول کمیته تهیه سند آمادگی و پاسخ ملی مدیریت بحران کشور ادامه داد: اولین نکتهای که باید به آن توجه کرد که وقتی از مدیریت بحران سخن میگوییم، منظورمان یک سازمان نیست، مشکل در کشور ما از این حیث است که عملا درک خطری از حوادث غیرمترقبه در مسئولان وجود ندارد و بیشتر واکنشها نسبت به اینگونه مسائل فصلی و لحظهای است.
این کارشناس مدیریت بحران تصریح کرد: وقتی حادثهای مانند پلاسکو صورت میگیرد، همه احساس خطر میکنند و با جو احساسی پای کار میآیند و تا مدتی کارگروه ویژه در این زمینه درست میکنند و همه ارگانها و دستگاهها در این موضوعات فعال میشوند.
وی ادامه داد: اگرچه در زمان وقوع یک بحران همه احساس خطر میکنند و به دنبال چارهجویی میافتند، اما متاسفانه پس از مدتی همه این مسائل فراموش میشود و پلاسکو و امثالهم از خاطر و یادها میرود.
صادقی با اشاره به اقدامات مطالعاتی انجام شده در زمان پلاسکو تصریح کرد: در زمان سقوط ساختمان پلاسکو کمیته علمی برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی تشکیل شد که راهکارهای مختلفی را برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی ارائه داد، اما عملا هیچ کدام از آن موارد اجرایی نشد.
این کارشناس سازمان مدیریت بحران ادامه داد: در آن زمان برای جلوگیری از وقوع حادثه در پلاسکو، سینااطهر یا پاساژ علاءالدین راهکارهای مسلم و روشنی ارائه شد و بودجه هنگفتی به این مساله اختصاص پیدا کرد که یک مجموعه علمی این مساله را آسیب شناسی کنند، اما از اجرایی شدن این راهکارها خبری نشد.
وی با بیان اینکه همه ارگانها در این زمینه مسئولیت دارند، خاطرنشان کرد: در گزارش ملی پلاسکو برای شهرداری، دولت، مجلس، وزارت بهداشت، آتش نشانی و همه ارگانها وظایفی مشخص و راهکارهای عملیاتی تعریف شد تا چنین اتفاقاتی در شهر تهران صورت نگیرد.
صادقی با اشاره به ضرورت ارائه گزارش درباره اجرایی شدن راهکارهای عملیاتی برای جلوگیری از حوادثی همچون پلاسکو اظهار کرد: عملا مسئولان به محض اینکه یک خطری پیش میآید نسبت به آن واکنش نشان میدهند، اما پس از مدتی این مساله به دست فراموشی سپرده میشود.
این کارشناس مدیریت بحران ادامه داد: در زمان پلاسکو با گزارش ملی این واقعه تاکید شد که همه باید نسبت به وقوع حوادث در شهر تهران هشیار باشند، اما این مساله در حد بودجه صرف کردن بود و عملا تنها هزینهای اختصاص یافت تا این گزارش مدون شود، اما خبری از اینکه بدانیم پیگیری و نظارت بر اجرای گزارش ملی پلاسکو چه شد، وجود ندارد.
وی تصریح کرد: یکی از بندهای گزارش ملی پلاسکو این بود که به آتشنشانی اختیاراتی داده شود تا بتواند به خوبی در برابر ملکهای ناایمن برخورد کند، مطرح شد، اما در ادامه چنین اتفاقی صورت نگرفت، یا مثلا در همان گزارش تاکید شد که هیچ کدام از شهرهای ایران متولی ایمنی ندارند، اما عملا برای این مساله هم کاری انجام نشد.
صادقی خاطرنشان کرد: در این شرایط تنها نمیتوان از سازمان مدیریت بحران انتظار داشته باشیم که به این مساله رسیدگی کند چراکه این موضوع وظیفه چند ارگان است که همه باید با همکاری یکدیگر این مساله را به جلو ببرند تا کاهش خطر و افزایش آمادگی را در کشور شاهد باشیم.
وی ادامه داد: متاسفانه در همین حادثه اخیر سینااطهر شاهد بودیم که به مدت کوتاهی تمامی مسئولان نسبت به این واقعه احساس نگرانی کردند، اما تمامی این مسائل موضوعاتی بود که در گذشته درباره آن صحبت کردهایم، در نتیجه مشکل ما بحث مالی نیست و رویکرد ما با چنین اتفاقاتی دچار اشکال است.
صادقی با بیان اینکه ما نمیخواهیم عملا کار جدی در خصوص ایمنی انجام دهیم، تصریح کرد: اتفاقات صورت میگیرد و قطعا پلاسکو تنها پلاسکویی نبود که فرریخت کما اینکه در سینااطهر هم شاهد چنین اتفاقی بودیم و اتفاقاتی بارها و بارها بدتر از پلاسکو میتواند در شهر تهران صورت بگیرد.
این کارشناس مدیریت بحران خاطرنشان کرد: اثبات این مساله هم کار سختی نیست برای مثال اخیرا آتش سوزی را در پاساژ علاءالدین شاهد بودیم و اگرچه اتفاق ناگواری در این خصوص صورت نگرفت، اما مانند علاءالدین، پلاسکو و سینااطهرها در تهران زیاد داریم و از امروز باید به فکر این مسائل باشیم.
صادقی در پایان تاکید کرد: به طور کلی رویکرد مسئولان در بحرانها عملا احساسی، غیرکارشناسی و زودگذر است و عملا درک خطر ندارند، در نتیجه پس از مدت دیگر هم اولویتهای دیگر، آنان را از توجه به این مسائل بازمیدارد در حالی که غفلت از این موارد باعث به خطر افتادن جان و مال مردم میشود و عملا باید به این مساله بیش از پیش توجه کرد.