اشغال نقاط وسیعی از اراضی کشورمان توسط ارتش متجاوز بعث با سیاست‌های غلط بنی‌صدر
- با انتخاب بنی‌صدر به ریاست جمهوری در بهمن ۱۳۵۸، مسئله انتخاب نخست وزیر و تشکیل دولت مطرح شد که در این مورد بین رییس جمهور و مجلس شورای اسلامی اختلاف نظر پدید آمد. پس از کشمکش‌هایی سرانجام در شهریور ۱۳۵۹، شهید محمدعلی رجایی به عنوان نخست وزیر به مجلس معرفی و موفق به کسب رأی اعتماد شد و دولت خود را تشکیل داد. با این که مسئله مورد اختلاف، ظاهراً حل شده بود، اما کشمکش و اختلاف پنهانی و آشکار بین رییس جمهور و مخالفانش در مجلس و خارج از آن ادامه پیدا کرد.
با آغاز جنگ، با این که این موضوع، تمام توان و فکر مسئولان را به خود مشغول کرده بود، اما در عین حال، اختلاف میان سطح بالای کشور ادامه یافت. در عرصه جنگ نیز، بنی‌صدر در مقام فرماندهی کل قوا، معتقد به جنگیدن به شیوه اشکانیان بود یعنی نیروی دشمن به درون مرز کشیده شده، سپس محاصره و نابود شود. این سیاست نظامی، باعث اشغال نقاط وسیعی از اراضی ایران اسلامی توسط ارتش متجاوز بعث شد و بر اثر ارسال نشدن مهمات و نیرو به خط مقدم، نیرو‌های اسلام علی رغم جانفشانی‌ها و حماسه آفرینی‌های مثال‌زدنی، مجبور به عقب‌نشینی شدند.
در نحوه اداره کشور نیز، کوشش‌های امام که دو طرف را به رفع اختلاف و وحدت و تفاهم دعوت می‌کرد بی‌ثمر ماند. در نتیجه حضرت امام خمینی(ره)، در بیستم خرداد ۱۳۶۰، پس از مشورت با مسئولان متعهد کشور، طی حکم کوتاهی، ابوالحسن بنی‌صدر را از فرماندهی کل قوا که به نیابت از ولی فقیه در اختیار داشت، عزل کرد و در پی آن، مجلس شورای اسلامی، طرح عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر را با اکثریت آرا در ۳۱ خرداد آن سال، به تصویب رساند.
*برگرفته از سال‌نمای انقلاب اسلامی ایران