فناوری مادون قرمز چیست؟

به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد ؛ با توجه به اینکه رنگ سرخ طولانی‌ترین طول موج را دارد، تابش فروسرخ یا مادون قرمز دارای طول موجی بین تقریباً ۷۵۰ نانومتر و ۱ میلی متر است و از سه نوع فرآیند مغناطیسی برای ارسال داده‌های خود استفاده می‌کند.

با توجه به سهم امواج مادون قرمز از طیف رنگها، استفاده‌های کاربردی زیادی را می‌توان برای این امواج نام برد از جمله یافتن مقصد و رهگیری هدف در موارد نظامی، تنظیم دما از راه دور، استفاده در بی سیم‌ها برای ارتباطات short area، طیف بینی و پیش بینی وضعیت هوا.

همچنین این اشعه در تنظیم درجه حرارت جوّ زمین نقش بسیار مهمّی ایفا می‌کند.  از این اشعه برای درمان برخی از بیماری‌ها استفاده می‌شود. انواع خاصّی از لامپ‌های مادون قرمز برای درمان درد‌های ماهیچه‌ای و مفصلی، خصوصاً درد‌های پشت، مورد استفاده قرار می‌گیرند. در زمستان از این اشعه برای گرم کردن منازل استفاده می‌شود. موشک‌ها و سایر سلاح‌های پرتابی را به کمک اشعه مادون قرمز کنترل و هدایت می‌کنند. ساختمان مولکولی اجسام  نیزبه کمک این اشعه مورد بررسی قرار می‌گیرد. ناخالصی‌های موجود در مواد نیز توسط همین اشعه شناسایی می‌شود.

اشعه مادون قرمز کاربرد‌های متنوعی دارد که آشناترین مثال استفاده از اشعه مادون قرمز در دستگاه کنترل از راه دور دستگاه‌های الکترونیکی یا تبادل اطلاعات در گوشی‌های تلفن همراه است.

از کاربرد‌های علمی اشعه مادون قرمز به مطالعات و تحقیقات فضایی می‌توان اشاره کرد.

گرمایی که ما از خورشید یا از یک محیط گرم احساس می‌کنیم، همان تشعشعات مادون قرمز یا به عبارتی انرژی گرمایی است.

اجسام خیلی سرد هم از خود انرژی گرمایی منتشر می‌کنند. سنجش انرژی گرمایی یا مادون قرمز ساطع شده از اجرام نجومی دشوار است، زیرا بیشترین جذب را در اتمسفر زمین دارند؛ بنابراین در علم نجوم و برای مطالعه انتشار گرما از این اجرام از تلسکوپ‌های فضایی استفاده می‌شود.

برای اینکه تاثیرات نامطلوب گرمای خود این تلسکوپ‌ها را به حداقل برسانند مراکز تحقیقاتی نجومی، تلسکوپ‌ها وتجهیزات خود را به دمای حدود صفر مطلق می‌رسانند. بدین ترتیب کمترین میزان انرژی گرمایی ساطع شده از اجرام سماوی نیز توسط اشعه مادون قرمز قابل دریافت و بررسی می‌شود.

ستاره شناسان با استفاده از طول موج‌های بلند مادون قرمز می‌توانند به مطالعه توزیع غبار در مراکز محل شکل گیری ستاره‌ها بپردازند و با استفاده از طول موج‌های کوتاه می‌توان شکافی در میان گاز‌ها و غبار‌های تیره و تاریک ایجاد کرد تا بتوان نحوه شکل گیری ستاره‌های جدید را مورد مطالعه قرار داد.

فضای بین ستاره‌ای در کهکشان راه شیری ما نیز از توده‌های عظیم گاز و غبار تشکیل شده است. این فضا‌های بین ستاره‌ای یا از انفجار‌های شدید نواختر‌ها به وجود آمده‌اند و یا از متلاشی شدن تدریجی لایه‌های خارجی ستاره‌های جدید که از آن شکل میگیرند. ابر‌های بین ستاره‌ای که حاوی گاز و غبار هستند، در طول موج‌های بلند مادون قرمز خیلی بهتر آشکار می‌شوند.