بیرانوند: امیدوارم روزی برای قهرمانی در آسیا به پرسپولیس برگردم/ همین حالا هم قهرمان ایران هستیم
به گزارش گروه ورزشی ، دروازهبان ملیپوش پرسپولیس هم این روزها برای فوتبال و تمرین دلتنگ شده است. این مسئله در فوتبال ایران برای بازیکنان پرسپولیس شدیدتر است چنانکه سرمربی تیم بارها عنوان کرده که از جدیت و سختگیری بازیکنان نسبت به خودشان در تمرینات متعجب میشود.
علیرضا بیرانوند در گفتوگو با سایت رسمی باشگاه پرسپولیس از گذشته، حال و آینده گفت. از تمرینات خاص تا قول و قراری که با هواداران دارد و آن را فراموش نکرده است.
دروازهبان شماره یک آسیا این روزها چگونه تمرین میکند؟
*با توجه به تمریناتی که قبلاً داشتیم اسم این را که نمیشود تمرین گذاشت. کاری هم نمیشود کرد. مثل هر بازیکن حرفهای دیگر یک گوشه خانه را به تمرینات محدود اختصاص دادهام. تمرین شکم، کشش و از این قبیل موارد. تردمیل هم داشته باشید میشود کمی کار هوازی انجام داد. من البته کار ذهنی هم انجام میدهم. بازیهای قبلی در جام جهانی، لیگ برتر، لیگ قهرمانان آسیا و جام ملتهای آسیا را بازبینی و عملکرد خودم را هم ارزیابی میکنم تا ذهنم درگیر فوتبال بماند. فکر کنم یکی از بهترین کارهایی که میتوان در این ایام انجام داد، همیت باشد. البته امیدوارم این وضعیت هرچه سریعتر تمام شود.
سال ۹۸ برای تو چگونه بود؟ راضی بودی؟ قرارداد لژیونری را هم بستی که اتفاق مهمی برای یک فوتبالیست است.
اتفاق مهم برای من این بود که یک سال دیگر را با پرسپولیس و هواداران بودم. ۴ سال شد. ۴ سال از ۵ سالی که قرارداد داشتم. البته تمام نشده است. در این مدت به افتخارها و موفقیتهای زیادی رسیدم. چه در پرسپولیس و چه در تیم ملی. من امیدوارم بعد از این جدایی که اتفاق میافتد دوباره یک روزی به پرسپولیس برگردم. من با هواداران روزهای خیلی خوش و خوبی داشتم. با هم به خیلی افتخارات رسیدیم، ولی امیدوارم روزی برگردم و شرایط پرسپولیس هم عالی باشد و سراغ همان قول و قرار برای قهرمانی آسیا برویم. این قول برای من تمام نشده است. بهترین خاطرههای امسال هم قهرمانیها و پیروزی در دربیها بود. سالها بود که پرسپولیس دبل نداشت و این دوره خیلی خوب این را کم داشت. دو دربی از سه دربی را هم بردیم که خیلی خوب بود. به ویژه دربی یک سال قبل که برای تکرار قهرمانی خیلی مهم بود.
راستی برای پنالتی گرفتن تمرین و شگرد خاصی داری یا همه چیز ذاتی است؟
برای گرفتن پنالتی مسایل زیادی دخیل است. تمرکز، تمرین و این که بدانی چه کنی؟ بعد از پنالتی کریستیانو رونالدو در جام جهانی همه چیز جدیتر شد. نه فقط برای من. خیلی از بازیکنان دوست داشتند و دارند کاری که رونالدو نتوانست را انجام بدهند. طبیعی است که این مسئله روی روحیه من هم تأثیر گذاشت. قبل از هر بازی سعی میکنم پنالتیزنها را بشناسم. ویدیوی پنالتیهای آنها را ببینم. به شناختی از شخصیت و تکنیک آنها برسم. در جریان بازی هم آنها را زیر نظر دارم و بررسی میکنم. به صورت کلی اتفاق این است که بیشتر روی خود بازیکن زوم میکنم و تا حالا که خوب جواب داده است.
آینده لیگ امسال معلوم نیست و از حالا بحث میشود که اگر لیگ برگزار نشود، قهرمانی حق پرسپولیس است، ولی طبیعی است که بعضی هم امیدوارند لیگ ادامه نیابد و میگویند قهرمان هم معرفی نشود؟
پرسپولیس همین حالا هم به عنوان قهرمان فوتبال ایران شناخته میشود. برای امسال هم با ده امتیاز اختلاف در صدر هستیم. باید واقع بین باشیم. شرایط اصلا خوب نیست. با وضعیت سختی روبرو هستیم. تا ۲۲ فروردین که هیچ تیمی حق تمرین هم ندارد. فرض کنیم ۲۵ فروردین تمرین تیمها شروع شود. یکم اردیبهشت که نمیشود بازی کرد هیچ تیمی قبول نمیکند. تعطیلی الان با تعطیلیهای گذشته فرق میکند. آن زمان بازیکن میتوانست آمادگی خودش را با تمرینات اختصاصی حفظ کند. الان شرایطش مهیا نیست. لیگ را بدون یک دوره آماده سازی آغاز کنیم با برنامه فشردهای که وجود خواهد داشت تیمها فصل بعد را باید با تیمی پر از مصدومان آغاز کنند. با این اوصاف لیگ را باید در دهه سوم اردیبهشت شروع کنیم که بازیها را بیش از حد فشرده میکند و این هم باعث مصدومیتها میشود. نظر شخصی من این است که باید یک برنامهریزی حرفهای انجام شود و این اتفاق هم باید زودتر روی بدهد. تا ما هم تکلیف خودمان را بدانیم. الان برای زندگی شخصی خودمان هم نمیتوانیم هیچ برنامهای بریزیم. شب که میخوابیم نمیدانیم فردا چه خواهد شد.