اشتباه سربازان در شرایط تحت فشار احتمال آغاز جنگ عجیب نیست/باید کشور‌های غربی و کسانی که این شرایط را در منطقه رقم زدند مورد انتقاد قرار بگیرند
پایگاه نشریه گاردین در یادداشتی به صورت تخصصی به موضوع انفعال سازمان‌ها و نهاد‌های بین المللی در پی سقوط پرواز ۷۵۲ بویینگ اوکراین پرداخته و میگوید اشتباه سربازان تحت موقعیت‌های با فشار بالای احتمال آغاز جنگ موضوع عجیبی نیست بلکه باید کسانی را که این شرایط را رقم زدند نیز مورد ملامت قرار داد.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه بین الملل ؛ «مارتین ریورز»، روزنامه نگار حوزه حمل و نقل هوایی و تحلیلگر مسائل غرب آسیا در یادداشتی که در پایگاه نشریه «گاردین» منتشر شده، نوشت «درس نگرفتن از فاجعه سقوط هواپیمای مالزیایی در سال ۲۰۱۴ سبب شد ۱۷۶ نفر قربانی یک تراژدی دیگر شوند.»
«ریورز» با اشاره به فاجعه سقوط هواپیمای خطوط هواپیمایی مالزی MH۱۷ در سال ۲۰۱۴ توسط شورشیان شرق اوکراین، به موضوع مخاطرات متوجه پرواز‌ها در آسمان مناطقی که درگیر مناقشه هستند، تاکید کرده و نوشت، «فاجعه هوایی هفته گذشته در ایران، عدم موفقیت دولت‌های غربی، آژانس‌های اطلاعاتی و سازمان‌های صنایع هواپیمایی در حفاظت از مسافران و عمل به وعده هایشان در پی فاجعه MH۱۷ را آشکار ساخت؛ بنابراین سرزنش‌ها در موضوع پرواز ۷۵۲ تنها متوجه کسانی که هواپیما را ساقط کردهاند نیست، بلکه شامل کسانی که چنین شرایطی را رقم زدند، نیز می‌شود.»
وی در ادامه به مرور تحولات روز‌های منتهی به بروز این فاجعه می‌پردازد؛ «در ۳ ژانویه (۱۳ دی) آمریکا با ترور بلندپایه‌ترین فرمانده نظامی ایران، این کشور را تحریک کرد. تهران وعده داد به این اعلام جنگ آشکار آمریکا پاسخ می‌دهد. «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا در ادامه تنش‌ها را با گفتن این جمله که "هرگونه پاسخگویی ایران، سبب حمله نامتناسب آمریکا خواهد شد، " تنش‌ها را به اوج رساند.»
نگارنده میافزاید «شکی نیست که ایران بدون در نظر گرفتن تهدید‌ها و از آن جا که شاهد حضور سنگین نظامی آمریکا در عراق، کشور همسایه خود است، مسیر خود را دنبال می‌کند. پس در ساعات نخستین روز ۸ ژانویه (۱۸ دی) دو پایگاه هوایی عراقی میزبان نظامیان آمریکایی را با موشک‌های بالستیک هدف قرار داد؛ با این وجود هیچکس نمی‌دانست واکنش آمریکا چه خواهد بود.»
وی در ادامه نوشت، «هواپیما‌های در حال پرواز در آسمان منطقه کاملا آگاه بودند که مسیر پروازشان بر فراز منطقه‌ای است که به صورت بالقوه احتمال درگیری در آن وجود دارد. با این وجود هیچ دستورالعملی از سوی ایکائو (سازمان بین المللی هوانوردی غیرنظامی) به عنوان عامل سازمان ملل که وظیفه اش ارتقاء امنیت و رعایت قوانین جهانی است، دریافت نکردند؛ همانند اتفاقی که برای MH۱۷ افتاد.»
نویسنده گاردین میافزاید «در این شرایط آشفته بود که شرکت هواپیمایی بین المللی اوکراین صبح روز ۸ ژانویه تصمیم سرنوشت سازی را برای پرواز ۷۵۲ از تهران گرفت. هواپیما در حالی دستور پرواز گرفت که نیروهای نظامی ایران در حومه پایتخت موشک‌های ضد هوایی خود را به سمت آسمان نشانه رفته بودند و منتظر حمله آمریکا بودند. پس سوال واضح است: چرا خطر کردند؟ اما سوال دیگر متضادی نیز وجود دارد: چرا پرواز را لغو کنند؟»
وی میگوید «هیچکدام از نهاد‌هایی که قادر به ارزیابی ریسک این پرواز بودند یعنی دولت اوکراین، دولت آمریکا، آژانس ایمنی حمل و نقل هوایی اتحادیه اروپا (EASA)، انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی به عنوان گروه تجاری اصلی این صنعت و نه حتی ایکائو به هواپیمای اوکراینی نگفتند که نباید از زمین بلند شود.»
«ریورز» نوشت، «اشتباه سربازان تحت موقعیت‌های با فشار بالای احتمال آغاز جنگ موضوع عجیبی نیست و نباید تنها به سرزنش کسانی پرداخت که هواپیما را ساقط کردهاند بلکه باید کسانی را که این شرایط را رقم زدند نیز مورد ملامت قرار داد. شش سال پیش، زمانی که MH۱۷ سرنگون شد، صنعت هواپیمایی جهانی قول داد با همکاری نزدیک‌تر با دولت‌ها و سازمان‌های اطلاعاتی، مسافران را از مناطق درگیری دور نگه دارد. این سرزنش بیشتر متوجه کشور‌های غربی است که دارای قابلیت‌های اطلاعاتی و پاسخگویی بالایی هستند. ایکائو نیز به رقم ایجاد پایگاه‌های عمده اطلاعاتی همچنان ناظری منفعل است؛ چرا که این پایگاه در سال ۲۰۱۷ به دلیل عدم به اشتراک گذاری اطلاعات از سوی کشور‌ها بسته شد.»
به گزارش گروه بین الملل ؛ «مارتین ریورز»، روزنامه نگار حوزه حمل و نقل هوایی و تحلیلگر مسائل غرب آسیا در یادداشتی که در پایگاه نشریه «گاردین» منتشر شده، نوشت «درس نگرفتن از فاجعه سقوط هواپیمای مالزیایی در سال ۲۰۱۴ سبب شد ۱۷۶ نفر قربانی یک تراژدی دیگر شوند.»«ریورز» با اشاره به فاجعه سقوط هواپیمای خطوط هواپیمایی مالزی MH۱۷ در سال ۲۰۱۴ توسط شورشیان شرق اوکراین، به موضوع مخاطرات متوجه پرواز‌ها در آسمان مناطقی که درگیر مناقشه هستند، تاکید کرده و نوشت، «فاجعه هوایی هفته گذشته در ایران، عدم موفقیت دولت‌های غربی، آژانس‌های اطلاعاتی و سازمان‌های صنایع هواپیمایی در حفاظت از مسافران و عمل به وعده هایشان در پی فاجعه MH۱۷ را آشکار ساخت؛ بنابراین سرزنش‌ها در موضوع پرواز ۷۵۲ تنها متوجه کسانی که هواپیما را ساقط کردهاند نیست، بلکه شامل کسانی که چنین شرایطی را رقم زدند، نیز می‌شود.»
وی در ادامه به مرور تحولات روز‌های منتهی به بروز این فاجعه می‌پردازد؛ «در ۳ ژانویه (۱۳ دی) آمریکا با ترور بلندپایه‌ترین فرمانده نظامی ایران، این کشور را تحریک کرد. تهران وعده داد به این اعلام جنگ آشکار آمریکا پاسخ می‌دهد. «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا در ادامه تنش‌ها را با گفتن این جمله که "هرگونه پاسخگویی ایران، سبب حمله نامتناسب آمریکا خواهد شد، " تنش‌ها را به اوج رساند.»
نگارنده میافزاید «شکی نیست که ایران بدون در نظر گرفتن تهدید‌ها و از آن جا که شاهد حضور سنگین نظامی آمریکا در عراق، کشور همسایه خود است، مسیر خود را دنبال می‌کند. پس در ساعات نخستین روز ۸ ژانویه (۱۸ دی) دو پایگاه هوایی عراقی میزبان نظامیان آمریکایی را با موشک‌های بالستیک هدف قرار داد؛ با این وجود هیچکس نمی‌دانست واکنش آمریکا چه خواهد بود.»
وی در ادامه نوشت، «هواپیما‌های در حال پرواز در آسمان منطقه کاملا آگاه بودند که مسیر پروازشان بر فراز منطقه‌ای است که به صورت بالقوه احتمال درگیری در آن وجود دارد. با این وجود هیچ دستورالعملی از سوی ایکائو (سازمان بین المللی هوانوردی غیرنظامی) به عنوان عامل سازمان ملل که وظیفه اش ارتقاء امنیت و رعایت قوانین جهانی است، دریافت نکردند؛ همانند اتفاقی که برای MH۱۷ افتاد.»
نویسنده گاردین میافزاید «در این شرایط آشفته بود که شرکت هواپیمایی بین المللی اوکراین صبح روز ۸ ژانویه تصمیم سرنوشت سازی را برای پرواز ۷۵۲ از تهران گرفت. هواپیما در حالی دستور پرواز گرفت که نیروهای نظامی ایران در حومه پایتخت موشک‌های ضد هوایی خود را به سمت آسمان نشانه رفته بودند و منتظر حمله آمریکا بودند. پس سوال واضح است: چرا خطر کردند؟ اما سوال دیگر متضادی نیز وجود دارد: چرا پرواز را لغو کنند؟»
وی میگوید «هیچکدام از نهاد‌هایی که قادر به ارزیابی ریسک این پرواز بودند یعنی دولت اوکراین، دولت آمریکا، آژانس ایمنی حمل و نقل هوایی اتحادیه اروپا (EASA)، انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی به عنوان گروه تجاری اصلی این صنعت و نه حتی ایکائو به هواپیمای اوکراینی نگفتند که نباید از زمین بلند شود.»
«ریورز» نوشت، «اشتباه سربازان تحت موقعیت‌های با فشار بالای احتمال آغاز جنگ موضوع عجیبی نیست و نباید تنها به سرزنش کسانی پرداخت که هواپیما را ساقط کردهاند بلکه باید کسانی را که این شرایط را رقم زدند نیز مورد ملامت قرار داد. شش سال پیش، زمانی که MH۱۷ سرنگون شد، صنعت هواپیمایی جهانی قول داد با همکاری نزدیک‌تر با دولت‌ها و سازمان‌های اطلاعاتی، مسافران را از مناطق درگیری دور نگه دارد. این سرزنش بیشتر متوجه کشور‌های غربی است که دارای قابلیت‌های اطلاعاتی و پاسخگویی بالایی هستند. ایکائو نیز به رقم ایجاد پایگاه‌های عمده اطلاعاتی همچنان ناظری منفعل است؛ چرا که این پایگاه در سال ۲۰۱۷ به دلیل عدم به اشتراک گذاری اطلاعات از سوی کشور‌ها بسته شد.»
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *