اجرای طرح گذر صنایع دستی در تالار شهری به همه پرسی محلی گذاشته شود/نباید شاهد تکرار تجربه پیاده راه ۱۷ شهریور در خیابان ویلا باشیم
به گزارش گروه جامعه ، محمد سالاری با اشاره به جلسه مشترک کمیسیون فرهنگی و اجتماعی با کمیسیون شهرسازی و معماری، عمران و حمل و نقل شهری و کمیته بودجه و نظارت شورای اسلامی شهر تهران در خصوص وضعیت و روند پیشرفت گذر صنایع دستی ضمن تشکر از کمیسیون فرهنگی و اجتماعی و دغدغه‌ای که در خصوص احیاء گذر صنایع دستی و گردشگری دارد، از نادیده گرفتن نقش کمیسیون شهرسازی و معماری در فرایند تصمیم گیری برای تغییر کاربری خیابان ویلا انتقاد کرد وگفت: قرار است یکی از خیابان‌های شهر تغییر کاربری داده شود و پهنه بندی و طرح تفصیلی آن تغییر کند، اما متاسفانه کمیسیون شهرسازی و معماری به عنوان مرتبط‌ترین کمیسیون در این حوزه، در فرایند تصمیم گیری قرار نگرفته است.
وی با بیان اینکه یکی از شعار‌های اصلی شورای پنجم توجه به پیوست‌های مطالعاتی و حقوق ذینفعان است اظهار داشت: متاسفانه قبل از انجام مطالعات و اخذ نظرات ذینفعان، آنقدر در خصوص این طرح در رسانه‌ها و محافل مختلف صحبت شده که انتظارات از آن بالا رفته است، در حالیکه ظرفیت خیابان ویلا با تبلیغات انجام شده تناسب ندارد و باید مشاور طرح و متولیان امر بصورت واقع بینانه نسبت به اعلام مواضع خود اقدام نمایند.
عضو شورای شهر تهران ضمن انتقاد از مشاورین طرح‌های شهری بیان کرد: من طی سال‌هایی که در شورای شهر بودم، هنوز ندیدم، مشاوران بر اساس مطالعات خود با طرحی مخالفت کنند و به نقد آن بپردازند و این جای تعجب است که وقتی برای طرحی مشاور گرفته می‌شود، مشاور تلاش می‌کند که طرح به هر قیمتی شده اجرایی شود و این در حالیست که رسالت یک شرکت مشاور که ترکیبی از متخصصین و صاحب نظران است و در آنجا تصمیم سازی و پژوهش انجام می‌شود، چنانچه به نتیجه رسیدند که طرحی مناسب نیست باید مبتنی بر رسالت علمی، فنی و کارشناسی با آن مخالفت کنند.
رییس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران تصریح کرد: جنس مداخله در خیابان ویلا تقریبا از جنس مداخله در خیابان راه ۱۷ شهریور است. اجرای طرح گذر صنایع دستی باید دور از شتابزدگی و با انجام مطالعات کامل و جامع باشد و حتی اگر به این نتیجه رسیدیم که این طرح نباید اجرا شود، با افتخار بگوییم که این طرح اجرا نمی‌شود، اگر چه بنده اعتقاد دارم با بررسی جامع می‌توان به اجرای طرح امیدوار بود.
سالاری با طرح چند سوال خطاب به مشاورین طرح گفت: شهر تهران دارای طرح‌های توسعه شهری شامل طرح‌های جامع و تفصیلی و طرح‌های موضعی و موضوعی است و مجموعه تصمیماتی که برای شهر گرفته می‌شود باید مبتنی بر این اسناد فرادست باشد، مطالعه برای این طرح بر اساس چه تکلیفی و کدام سند صورت گرفته است؟ مرجع تصویب این طرح کجاست؟
وی افزود: مساله طرح، بصورت خیلی آرمانخواهانه و بر اساس مجموعه‌ای از آرزو‌ها بیان شده، اما در راهکار‌های پیشنهادی برای تحقق این آرمان ها، پیشنهادات عملیاتی و واقع بینانه ارائه نشده است. انتظار از مشاور اینست که پیوست‌های مدون اجتماعی، اقتصادی، ترافیکی و... برای طرح تهیه کند و به عنوان یک سند قابل دفاع ارائه دهد و مشاورین تهیه کننده این پیوست‌های مطالعاتی باید تحقق پیشنهادات خود را ضمانت نمایند.
سالاری ادامه داد: باید مشخص شود که عدم النفع مجموعه کسانی که در این گذر ذینفع هستند و کسب و کار دارند چگونه جبران می‌شود، یکی از مهم‌ترین دلایل شکست پیاده راه ۱۷ شهریور، عدم توجه به عدم النفع بود؛ و اینکه شناسایی بنا‌های واجد ارزش در محدوده مطالعاتی و اینکه اجرای این طرح چه تاثیرات کلی در این محدوده خواهد داشت نیز از وظایف مهم مشاور است.
وی با طرح پیشنهاد اجرای خیابان کامل در این گذر گفت: کارشناسان می‌گویند که خیابان ویلا برای تبدیل شدن به خیابان کامل مناسب است و اکنون مدیریت شهری به این نتیجه رسیده که صرف پیاده راه محور شدن گذر‌ها به مصحلت نیست، لذا اجرای خیابان کامل می‌تواند گزبنه مناسبی برای این محدوده باشد، ولی مشاور طرح اشاره‌ای به این موضوع نکرده است که باید روشن شود.
عضو شورای شهر تهران با اشاره به لزوم ارائه الگوی مکانیسم مشارکتی و بسته‌های تشویقی برای اجرایی کردن این طرح اظهارداشت: اگر ما می‌خواهیم این گذر، محدوده استقرار فعالیت‌های مرتبط با گردشگری و صنایع دستی باشد، به یکسری بسته‌های تشویقی معنا دار نیاز است که منجر به جذب سرمایه گذار شود چراکه این محدوده آنقدر کشش ندارد که بدون حضور سرمایه گذار پایدار بماند؛ بنابراین باید مشخص شود کدام سازمان قرار است چنین بسته‌هایی را ارئه دهد و تا آنجایی که بنده بررسی کردم در این خصوص نیز پیشنهادات عملیاتی جدی وجود ندارد.
سالاری در پایان اعلام کرد: توجه به پیوست‌های مطالعاتی از جمله پیوست‌های ترافیکی، فرهنگی – اجتماعی، شهرسازی و ... خط قرمز شورای پنجم است و لذا در چنین طرح‌هایی باید مبتنی بر این رویکرد تصمیم گیری شود.