نگاه روانشناسانه و اجتماعی به نسل نوجوان در «محرمانه»/ نقش یک مادر را در سریال جدید «مسلم تهرانی» بازی میکنم
ساناز سماواتی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگی ، پیرامون حضور خود در سریال «محرمانه» به کارگردانی مسلم تهرانی گفت: محتوای سریال «محرمانه» یک نگاه روانشناسانه و اجتماعی به نسل نوجوان دارد. سوالات، مشکلات و مسائلی که ممکن است برایشان پیش بیاید و اینکه چطور پدر و مادر وظیفه دارند نوجوانشان را در سن بحرانی و هنگامه بلوغشان هدایت کنند. ما در جریان این سریال میگوییم خانوادهها خیلی با تدبیر و برخورداری از دانش کافی باید با تکنیک و اصول با نوجوانان برخورد کنند.
وی در همین راستا ادامه داد: با این رویه حتماً در دراز مدت میتوان به نتیجه موردنظر و سرمنزل درست، رسید. تا آگاهی و شناخت کافی نسبت به نسل جوان و نوجوان امروز داشته باشیم. نسل نوجوان امروز با نسل نوجوان زمانِ من صد درصد متفاوت است. خواستههایشان و توقعاتشان متنوع و مختلف است، بنابراین ورود به این حوزه باید با دانش، تدبیر و درایت خاص انجام شود.
سماواتی با اشاره به نقش خودش در این سریال تلویزیونی، افزود: من در این سریال نقش مادری را بازی میکنم که البته مادرِ «محرمانه» مولّد طیف گستردهای از مادرهای جامعه است. یعنی پدر و مادر در جایگاه این نقش و سریال طیف گستردهای از پدرها و مادرهای جامعه هستند که من و حسین رفیعی ایفای نقش کردیم. چرا طیف گستردهای را روایت میکند، چون مادرهای گوناگونی از جنس و خصوصیات مختلفی داریم چه عصبانی، ورزشکار و چه افسرده و وسواسی، کارگردان و نویسنده «محرمانه» چقدر خوب و شایسته به این نوع پرداخت رسیدند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا در حوزه نوجوان، آثار کمی ساخته میشود و آیا اینگونه برنامهها مخاطب ندارد، تصریح کرد: برنامههایی که برای نوجوانان ساخته میشود مخاطب دارد، ولی به نظر من کسی که به این فضا مسلط باشد کم است. چرا که ساختن سریال، برنامه و فیلم سینمایی ویژه نوجوانان کار هرکسی نیست و نیاز به یک تسلط بر فیلمنامه، جامعهنگری و پژوهش لازم دارد که این دشواری را هرکس به جان نمیخرد. یک دورهای ایرج طهماسب، حمید جبلی و مرضیه برومند کارهای به یادماندنی ارائه میکردند و آنقدر قوی بودند که در خاطرهها مانده است. «محله برو بیا» را نمیتوانم از ذهنم بیرون کنم، ولی همیشه ساخته میشدند، چون کاربلدها در میدان بودند. پرداختن به چنین اقشار پویایی، چون نوجوانان، یک ریسک است که حضور در چنین مقولههایی به مانند شمشیر دو لبهای میماند که نیازمند تبهر و جامعنگری و نگاه کارشناسانه است.
بازیگر سریال «محرمانه» تصریح کرد: متنی که به سریال «محرمانه» تبدیل شد کارشناسانه و روانشناسانه است. «محرمانه» به خوبی نیازهای بخشی از جامعه نوجوانان و موضوعات مربوط به آنها را از نظر پرداخت روانشناسی و اجتماعی روایت میکند. مادر و پدر در این سریال به عنوان یک کلیت تعریف میشوند. اینجا پدر و مادر به عنوان یک کاراکتر خاص تعریف نمیشوند بیشتر موضوعیت پدر و مادر یعنی والدین براساس تأثیرگذاری آنها در روند رشد نوجوانانشان تعریف شده است. اینکه در جامعه ما متأسفانه ما تربیت نمیشویم و یاد داده نمیشویم، همان طور که کار گروهی را به ما یاد نمیدهند و یا «نه گفتن» را فرا نمیگیریم.
وی افزود: این روزها برای پدر و مادر شدن آموزش روانشناسی نمیدهند و فقط در جامعه رواج پیدا کرده که ازدواج کنند. خوشبختانه در سالهای اخیر نسل جوان یک مقدار متفکر و متفاوت عمل میکند و بعضاً میبینیم پدرها و مادرها مثل قدیم بدون دانش، مطالعه و جامعهنگری، تن به بچه داشتن نمیدهند و دنبال توجه به فرزندشان هستند. یعنی اینکه بدانیم انسان دیگری را به این کره خاکی میآوریم او را پشتیبانی کنیم و به او در واقع کارآمد شدن و پویایی را بیاموزیم. باید زندگی کردن را بیاموزیم و نه اینکه بدون هیچ برآورد علمی و چشمانداز راهبردی، فرزندان پروش پیدا کنند. من این را در مادر و پدرهای جوان امروزی میبینم و به سرنوشت فرزندان در آینده و تأثیرگذاریشان در روند رشد، تحصیلو آیندهنگری فرزندانشان، تأکید دارند.
سماواتی در پاسخ به این سوال که سریال «محرمانه» چه تفاوتهایی با دیگر آثار نوجوانانه دارد، بیان کرد: بزرگترین تفاوت «محرمانه»، داشتن تیم بسیار خوبی است که دوست دارم با این نوع تیمهای سازنده کار کنم. تیمی با نگرش نو و خوشحالم با آنها کار کردم و تیم بسیار حرفهای است که اخلاق حرفهای را بسیار خوب رعایت میکند.
این بازیگر تلویزیون افزود: کارگردانی خوب همراه با متنهایی که بسیار کارشناسانه نوشته شده است و با دقت و تأمل در برداشتها کار میکنیم و همه چیز به صورت کاملاً حرفهای و طراحی لباس و گریم همه چیز با دقت و جامع و کامل است. پشتِ متن «محرمانه»، یک تیم کارشناس و روانشناس نشسته و آنها را بررسی میکند و مطمئنا بازخورد آن تا الان خوب بوده است؛ و قطعاً در درازمدت بازخورد بسیار خوبی دارد.
سماواتی خاطرنشان کرد: خوشحالم با آنها کار میکنم. البته شاید یکی از دلایلی که کمتر کار نوجوانانه هم ساخته میشود همین عامل فقدان گروههای تخصصی و توجه به جزئیات و دقت در اعمال رویکردهای جامعهشناسی و روانشناسی است.