۸۰ درصد آلودگی نفتی خزر ناشی از چاه‌های نفت شوروی سابق است
به گزارش گروه جامعه ، پروین فرشچی معاون محیط زیست دریایی در بیست و سومین همایش ملی منطقه‌ای انجمن متخصصان محیط زیست ایران و سیردهمین جشنواره توسعه سبز با عنوان "همایش ملی چالش‌ها، بحران‌ها و فرصت‌های محیط زیست ایران"، گفت: نگاهی به جهان بیندازیم نزدیک به ۲۰ منطقه دریایی در جهان وجود دارد و دریای خزر هم یکی از آن‌هاست. گروهی از مردم بومی اطراف این دریا، آن را نام‌گذاری کردند و دریای بسته‌ای است که به دریا‌های آزاد ارتباطی ندارد.
وی با اشاره به اینکه این دریا ازنظر توسعه انسانی متوسط است و به دلایلی مانند اهمیت تنوع زیستی، نفت و گاز و ماهی‌های خاویاری دریای فرصت‌هاست، افزود: آنچه فرصت است استفاده از انرژی‌های پاک است که هنوز از بسیاری از ظرفیت‌های آن استفاده نشده است.
فرشچی گفت: متأسفانه همه کشور‌های حاشیه خزر اقتصاد متکی به نفت دارند و نفت و گاز در این منطقه باعث تجارت بزرگی شده است و نفت خزر حتی تا اروپا و چین و آمریکا صادرشده است. در صورتیکه دریای خزر، پتانسیل بالایی برای استفاده از اکو توریسم و حتی پرورش دارو‌های گیاهی درحاشیه اش، دارد. حتی عناصر کمیابی در منطقه است که هنوز درباره آن فکری نشده است.
وی تاکید کرد: البته خزردریایی از چالش‌ها هم هست. آلودگی نفتی و کاهش ماهی‌های خاویاری و تنوع زیستی ازجمله این چالش‌هاست، اما ۸۰ درصد آلودگی اکتشاف و آلودگی نفتی از خشکی به دریا منتقل می‌شود. علت این موضوع این است که در زمان شوروی سابق نفت و گازی تولید می‌شده است که از فنّاوری قدیمی و چاه‌های نفت بوده است که در حال حاضر رهاشده‌اند. به دلیل نوسانات آب دریا یک آلوده‌کننده ثانویه است و ۱۳۰۰ حلقه چاه در حاشیه خزر است که برای پوشش هرکدام از این چاه‌ها، بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار دلار است و اگر کشوری بخواهد پوشش دهد نیاز به سرمایه‌گذاری دارد.
فرشچی افزود: این منطقه زلزله‌خیز است؛ و به این دلیل که از زیر بستر این دریاچه انتقال نفت و گاز صورت می‌گیرد زلزله‌خیز بودن بسیار خطرناک است.
وی با اشاره به دستاورد ایران در حفظ تنها گونه پستاندار این دریاچه گفت: در کشور‌های منطقه غیر از ایران و آذربایجان سهمیه شکار فک خزری وجود دارد که تنها پستاندار این دریا است. ما سعی کردیم با همکاری‌های منطقه‌ای، مانع شکار این‌گونه شویم و حتی بیمارستانی در مازندران برای این‌گونه ساخته شد. با این اقدام ایران، از سال ۲۰۱۷ تاکنون میزان شکار این‌گونه حدود ۴۵ درصد کاهش داشت که تلاش‌های ایران در این میان ستودنی است.