خشم پیشکسوت فوتبال از وضعیت لیگ برتر: AFC چگونه به فدراسیون مجوز میدهد؟/ ورزشگاه امام رضا را برای چه ساختند؟
پایان رأفت در گفتوگو با میزان، ضمن بیان اینکه همیشه بازی هفته نخست لیگ برتر برای تمام تیمهای لیگ برتری سخت است، اظهار داشت: فرق نمیکند بازی اول پرسپولیس باشد یا تیم دیگری؛ بازیهای اول همیشه سخت و دشوار هستند زیرا جابهجاییهای فراوانی در تیمهای باشگاهی ما در هر فصل صورت میگیرد. پرسپولیس در ورزشگاه آزادی نیز بهتر بازی میکند و از این شرایط در بازی نخست برخوردار نبود.
نقش فدراسیون فوتبال در مصیبتهای فوتبال چیست؟
وی افزود: متاسفانه در این چند سال پولهای زیادی برای بازیکنان لیگ برتری هزینه شده، اما هیچکدام از مسئولان به فکر موارد اولیه و زیرساخت برای باشگاهها نبودند و کمترین حق باشگاههای بزرگی همچون استقلال و پرسپولیس داشتن یک ورزشگاه استاندارد است. این چه وضعیت مضحکی است که هر تیم لیگ برتری به شهر دیگری میرود و میزبان میشود؟ من نمیفهمم نقش فدراسیون فوتبال در جلوگیری از این اتفاقها چیست حتی وضعیت بازی تیم ملی هم مشخص نیست که باید کجا بازی کند و واقعا جای تاسف دارد. مردم تمام این موضوعات را میبینند و کیفیت پایین لیگ برتر را که با کشورهای دیگر مقایسه میکنند، دلسرد میشوند و حق هم دارند چون نه وضعیت تلویزیون مشخص است نه زمین بازی!
در فوتبال ایران اصلا خصوصیسازی صورت نگرفته است
پیشکسوت پرسپولیس ادامه داد: همین کشورهای همسایه بهترین ورزشگاههای دنیا را دارند آن وقت اینجا تیمی مثل استقلال هنوز نمیداند در قزوین بازی کند یا شهر قدس و واقعاً مسخره است! دولت هم بودجه محدودی برای بازسازی دارد و بازسازی هم به کندی انجام میشود و نمیشود خُردهای گرفت چون فوتبال ما اصلا حرفهای نیست! الان حتی تراکتور هم یک ورزشگاه که مالکیت تمام بر روی آن باشد ندارد و این وضعیت عجیب فوتبال ماست. اصلاً در فوتبال ما خصوصیسازی صورت نگرفته و همه این مسائل بازی با افکار است چون تیمها یک ورزشگاه هم ندارند، خصوصیسازی کجا بود؟ فقط چند نفر دارند تیمهایشان را خصوصی اداره میکنند که آن هم خصوصی تمام نیست و مجبورند از دولت به خاطر نداشتن برخی اختیارات و امکانات کمک بگیرند.
من نمیدانم AFC دروغهای فدراسیون فوتبال را چطور باور میکند!
رأفت تصریح کرد: امیدوارم این صحبتهای من به پرسپولیسیهای عزیز برنخورد، اما باشگاه بزرگ پرسپولیس با این همه هزینه برای بازیکنان استادیوم و سادهترین امکانات را ندارد، اما بازیکنانش ویلاهایی میسازند که از کل مجموعه باشگاه و امکاناتش و ساختمانش بزرگتر است که واقعا تاسفآور است. حتی ساختمان باشگاه پرسپولیس در خیابان سئول هم وضعیت خوبی ندارد و چهار طبقه کلنگی است که بعضی روزها هم آن را پلمب میکنند و پرسپولیس هیچ چیزی از خودش ندارد. در این چند سال چه اتفاقاتی برای فوتبال ما رخ داده است و چرا مدیران به جای پر کردن جیب بازیکنان به دنبال بازسازیها نیستند؟ اصلا تا چه زمانی باید منتظر بازسازی آزادی باشیم؟ واقعا حیرانم که چگونه AFC به فوتبال ما مجوز میدهد. نمیدانم چطوری به آنها دروغ میگویند و آنها هم قبول میکنند. عربستان و قطر و امارات به کنار؛ حتی عراق هم وضعیت استادیومهایش از ما بهتر است!
وقتی ورزشگاه امام رضا (ع) را نمیدهند برای چه آن را ساختهاند؟
وی تاکید کرد: چرا ورزشگاه امام رضا (ع) مشهد را به تیمها نمیدهند؟ مشهد که خودش تیم ندارد پس هدف از ساخت این ورزشگاه مدرن چه بوده است؟ این همه پول هم به بازیکنان میدهند آخرش هم بیکیفیت و بهدردنخور و پرحاشیه از آب در میآیند! به نظر من فوتبالیستهای حرفهای ایران که در حد تیم ملی باشند باید نهایتا قیمتشان ۵ یا ۶ میلیارد تومن باشد و واقعا ارزش این قراردادهای فضایی را ندارند. آخرش هم بخش اعظمی از این پولها میان دلالها تقسیم میشود. بعد میگویند VAR نداریم و تا مدتها روی گل آفساید بحث میشود یا فلان صحنه پنالتی بود یا نه و فوتبال ما اینقدر ساده و بیفایده شده است. ۲۴ سال است از لیگ برتر ما گذشته است؛ والله زمان ما بهتر بود و حداقل میدانستیم هیچ چیزی نداریم.
در فوتبال سطح پایین ما بهترین بازیکن باید فوقش ۶ میلیارد بگیرد
رأفت در پایان با اشاره به اینکه باز هم تاکید میکنم فوتبال ما سطح پایین است و ارزش این همه هزینه را ندارد، خاطرنشان کرد: سقف قرارداد برای هر بازیکن لیگ برتری آن هم از نوع خوبش با این امکانات و با این زیرساخت فوقش ۵ یا ۶ میلیارد باشد و در دسته یک دو میلیارد و لیگ دو هم یک میلیارد باشد. اگر بیشتر پول بدهند اسراف کردهاند و خود مدیران هم این موضوع را میدانند. این فوتبال جز آزار و اذیت برای مردم و ورزشکار هیچ سودی ندارد. فوتبال ایران ۸۰ درصدش حاشیه است و اصلا فوتبال نداریم و من الان واقعا نمیدانم باید چه صحبتی در رابطه با فوتبال بکنم. اینقدر فوتبال ما بدبخت است که تیمها وضعیت استادیومشان هم در هفته سوم نمیدانند. برای بازیکنان تیمشان هزار میلیارد هزینه بیخودی میکنند، اما در حسرت یک ورزشگاه ساده ۵۰ میلیاردی هستند. فوتبال ما همینطوری اداره میشود و گویا واقعا هم قصدی برای اصلاحش ندارند. جام جهانی رفتن هم که از آب خوردن راحتتر شده و هندوستان هم میتواند برود و لازم نیست به آن افتخار کنند!
انتهای پیام/