کنفرانس سازمان حقوقی مشورتی آسیایی آفریقایی برگزار شد

خبرگزاری میزان - کنفرانس سازمان حقوقی مشورتی آسیایی - آفریقایی (آلکو) روز چهارشنبه، ۱۳  تیر به میزبانی جمهوری اسلامی ایران با عنوان «پیش‌گیری و مقابله با تروریسم: نگرش‌های آسیایی و آفریقایی» در مرکز مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، برگزار شد.

رضا نجفی، معاون امور حقوقی و بین‌المللی و کدخدایی، مشاور وزیر امور خارجه، دبیر کل آلکو، نمایندگان کشور‌های عضور این سازمان و روسای نمایندگی‌های عضو آلکو در تهران، نمایندگانی از سازمان ملل، اتحادیه آفریقا، سازمان همکاری شانگهای، اساتید دانشگاه و موسسات فکری از شرکت‌کنندگان این کنفرانس حضور یافتند.

در این اجلاس در قالب چهار پنل با عناوین «پیشگیری و مقابله با تروریسم از تئوری تا اقدام»، «نقش سازمان‌های بین‌المللی و منطقه‌ای در پیشگیری و مقابله با تروریسم»، «مسئولیت دولت‌ها و افراد در ارتباط با تروریسم» و «همکاری منطقه‌ای در پیشگیری و مقابله با تروریسم» نظرات و دیدگاه‌های حقوقی بین‌المللی کشور‌های عضو آلکو از جمله جمهوری اسلامی ایران درباره پیشگیری و مقابله با تروریسم تبیین شده و ابعاد مختلف موضوع مقابله و پیشگیری از تروریسم از دیدگاه کشور‌های آسیایی و آفریقایی به بحث و بررسی گذاشته خواهد شد.

• بیشتر بخوانید:
• کنفرانس منطقه‌ای سازمان حقوقی مشورتی آسیایی آفریقایی برگزار می‌شود

تروریسم تضعیف‌کننده ارزش‌های انسانی و ناقض حقوق بنیادین قربانیان آن است

رضا نجفی، معاون امور حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه در کنفرانس سازمان حقوقی مشورتی آسیایی – آفریقایی درباره «پیشگیری و مقابله با تروریسم: نگرش‌های آسیایی – آفریقایی»، گفت:

ابتدا لازم می‌دانم از حضور همه شما در نشست حاضر صمیمانه تشکر کرده و به هیئت‌های شرکت‌کننده خوش‌آمد عرض کنم.

به دلیل عدم امکان شرکت آقای باقری، سرپرست محترم وزارت امور خارجه در این نشست، به‌خاطر ضرورت انجام یک سفر فوری از سوی ایشان، افتخار ایراد سخنرانی در مراسم افتتاحیه این کنفرانس مهم نصیب اینجانب شده است.

به نوبه خود، برای این کنفرانس که پس از نشست‌های سالانه آلکو در سال‌های ۱۹۷۵، ۱۹۷۷ و ۲۰۱۴، چهارمین نشست آلکو در تهران محسوب می‌شود، آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم کنفرانس حاضر اثربخش، الهام بخش و موجد ابتکارات و ایده‌های کارآمد و تاثیرگذار برای مقاصد و اهداف سازمان و کشور‌های عضو در زمینه حقوق بین‌الملل ناظر بر پیشگیری و مبارزه با تروریسم باشد.

پدیده شوم و منحوس تروریسم تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی، تضعیف‌کننده ارزش‌های انسانی و ناقض حقوق بنیادین قربانیان آن است؛ افزون بر خسارت‌های انسانی ناگوار و کشتار افراد بی‌گناه، تروریسم، با وارد آوردن خسارات مادی فراوان، به بی‌ثباتی و ناامنی کشور‌ها در دنیا به‌ویژه در منطقه غرب آسیا و مناطقی از آفریقا دامن زده است.

جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یکی از قربانیان اصلی تروریسم، این جنایت را در همه اشکال آن محکوم می‌کند و بر این باور است که هیچ ارتباطی میان اعمال تروریستی و مذهب، نژاد یا ملیت وجود ندارد.

ایران در طول چند دهه اخیر، شاهد شهادت بیش از ۱۷ هزار از شهروندان خود، از جمله یک رئیس‌جمهور، یک نخست‌وزیر، یک رئیس قوه قضاییه و تعداد قابل توجهی از وزیران و نمایندگان مجلس از سوی گروه‌های تروریستی بوده است؛ مسئولیت انجام بیشتر این جنایت‌ها برعهده گروه به اصطلاح مجاهدین خلق بوده است که امروزه اعضای آن عمدتا در کشور‌های اروپایی و آمریکای شمالی مستقر هستند؛ البته، ترور دانشمندان هسته‌ای ایران از سوی رژیم صهیونیستی و ترور سردار شهید قاسم سلیمانی از سوی دولت آمریکا در فرودگاه بین‌المللی بغداد را نیز باید به این سیاهه اضافه کرد.

جمهوری اسلامی ایران ضمن تاکید بر ضرورت تداوم مبارزه جدی با تروریسم، معتقد است این‌گونه اقدام‌ها باید در همه موارد با رعایت دقیق، کامل و بدون تبعیض حقوق بین‌الملل انجام شود؛ در این راستا، احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی دولت‌ها و رعایت اصل عدم دخالت در امور داخلی آن‌ها یک ضرورت اساسی و همیشگی است؛ بر همین اساس، جمهوری اسلامی ایران هرگونه کاربرد زور و اشغال سرزمین از سوی دیگر دولت‌ها به بهانه مقابله با تروریسم را قویا محکوم کرده و کاملا مردود می‌شمارد.

در این راستا، ما ضمن تاکید بر نقش محوری مجمع عمومی ملل در هنجارسازی در مقابله با تروریسم، معتقدیم سازمان ملل باید نسبت به فراهم آوردن بدون تبعیض کمک‌های فنی و ظرفیت‌سازی جهت مبارزه با تروریسم برای کشور‌های عضو اقدام کند؛ به‌علاوه، شورای امنیت سازمان ملل نیز باید از اتخاذ هرگونه رفتار دوگانه در مبارزه با تروریسم خودداری کند.

در عین حال، نقش محوری، بی‌بدیل و منحصر به فرد کشور‌ها در مبارزه با تروریسم، امری غیرقابل انکار است که یکی از مصادیق بارز آن مشارکت دولت‌ها در فرآیند تدوین کنوانسیون جامع تروریسم بین‌المللی است که نهایی‌سازی آن یکی از ضروریت‌های امروز جامعه بین‌المللی به‌شمار می‌رود.

نبود تعریف واحد از تروریسم در سطح بین‌المللی به سوءاستفاده از مفهوم مبارزه با تروریسم از جمله از طریق اتخاذ اقدام‌های یک‌جانبه از سوی برخی دولت‌ها منجر شده است؛ ارائه فهرست‌های یک‌جانبه به اصطلاح تروریستی، که مصداق بارز سیاسی کردن مبارزه با تروریسم است، حاصل این رویکرد است؛ این‌گونه اقدام‌ها از قضا از سوی کشور‌هایی اتخاذ می‌شود که مخالف به سرانجام رساندن این کنوانسیون و شکل‌گیری تعریف یکسان بین‌المللی از تروریسم هستند؛ چرا که شرایط جاری دست آن‌ها را برای تفسیر خودسرانه از تروریسم در راستای تحقق دستورکارهایشان و اعمال رفتار‌های دوگانه در مقابله با تروریسم باز می‌گذارد.

رویکرد‌های یک‌جانبه و مبتنی بر منافع انحصاری و اغراض سیاسی برخی کشور‌ها و در راس آن‌ها آمریکا، از جمله از طریق ایجاد فهرست یک‌جانبه به اصطلاح تروریستی، در تضاد کامل با هنجار‌های پذیرفته شده بین‌المللی مبنی بر ضرورت احترام به حاکمیت کشور‌ها و برابری حاکمیت آن‌ها بوده و صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی را خدشه‌دار کرده است.

در این راستا باید تاکید کنم که اقدام یک‌جانبه اخیر کانادا در تعیین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، یعنی نیروی نظامی رسمی جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان یک گروه به اصطلاح تروریستی، کاملا خلاف حقوق بین‌الملل بوده و ناقض حاکمیت و مصونیت دولت جمهوری اسلامی ایران است؛ بدیهی است که ایران نیز با استفاده از تمام توان خود، از جمله در قالب اقدام متقابل، قاطعانه به هر گونه نقض حقوق بین‌الملل و تهدید علیه حاکمیت، حقوق و منافع خود، پاسخ خواهد داد.

شوربختانه در دهه گذشته ما شاهد تکثیر گروه‌های تروریستی در غرب آسیا بودیم که با وجود نابودی بیشترشان در نتیجه مبارزه موثر کشور‌های منطقه، کماکان قربانی می‌گیرند؛ امروزه، این گروه‌ها عملا به‌عنوان بازوان برخی از بازیگران فرامنطقه‌ای در تحقق جنایت‌ها و سیاست‌های خود در ایجاد بی‌ثباتی در منطقه ما عمل می‌کنند؛ این گروه‌ها به ندرت به صورت ابتکاری و راسا دست به اقدام‌های تروریستی می‌زنند و غالبا براساس فرامین و دستورهای حامیان اصلی خود عمل می‌کنند؛ اطلاعات ما از روند اقدام‌های تروریستی سال‌های اخیر در ایران، از جمله در حادثه تروریستی دی ماه ۱۴۰۲ در کرمان نیز این واقعیت را تایید می‌کند. 

جمهوری اسلامی ایران ضمن تاکید بر تعهد دولت‌ها به استفاده نکردن از قلمرو خود علیه کشور‌های ثالث، از جمله برای ارتکاب حمله‌های تروریستی، و نیز به‌عنوان پناهگاه و مکان امن تروریست‌ها، اهمیت تقویت همکاری‌های منطقه‌ای را یادآور می‌شود؛ در این ارتباط، ایران مفتخر است که از پیشگامان مبارزه با تروریسم در منطقه بوده و به‌طور گسترده‌ای به برخی از کشور‌های منطقه در مبارزه موثر با گروه‌های تروریستی کمک کرده که شکست داعش در عراق و سوریه یکی از برکات این همکاری جمعی است؛ اخیرا نیز همکاری‌های امنیتی دوجانبه میان ایران با کشور‌های منطقه به‌ویژه دو همسایه مهم خود در شرق و غرب کشور، یعنی پاکستان و عراق، در مبارزه با تروریسم بیش از پیش گسترش یافته و در حال پیشرفت است. 

گسیل تروریست‌های خارجی به برخی کشور‌های آسیایی و آفریقایی که در اکثر موارد نیز در قالب یک پروژه بین‌المللی انجام شده است، تهدیدی برای امنیت، صلح و ثبات این مناطق محسوب می‌شود؛ جمهوری اسلامی ایران همواره هشدار‌ها و انذار‌های لازم را به جامعه بین‌المللی در خصوص این خطر بالقوه داده است. دولت‌های متبوع این تروریست‌ها بایستی آن‌ها را به کشور خود بازگردانده و محاکمه کنند.

پس از شکست داعش در عراق و سوریه، روند‌های خطرناکی در منطقه در حال شکل‌گیری است که نمونه بارز آن اقدام دولت‌های اشغالگر در سوریه در انتقال نیرو‌های تروریستی، از جمله اعضای داعش، از سوریه و عراق به افغانستان و از شمال سوریه به سایر مناطق درگیری است؛ این روند می‌تواند موجب گسترش دامنه جغرافیایی حضور تروریست‌ها شده و امنیت و ثبات منطقه را تهدید کند؛ از این رو، جمهوری اسلامی ایران مصمم به مقابله با هرگونه تهدید ناشی از حضور تروریست‌های اجاره‌ای مذکور در مرز‌های خود و تامین امنیت کشور است.

یکی از اقدام‌های مخرب برخی دولت‌های غربی و در راس آن‌ها آمریکا و رژیم صهیونیستی اسرائیل در منطقه غرب آسیا، تعیین گروه‌های مقاومت مردمی از جمله در فلسطین اشغالی به‌عنوان تروریست است؛ این اقدام نه تنها یک بازی سیاسی ریاکارانه است بلکه نقض آشکار حقوق بین الملل محسوب می‌شود. 

طبق بسیاری از قطعنامه‌های ذیربط مجمع عمومی سازمان ملل، مبارزات مردم تحت استعمار یا تسلط و اشغال خارجی برای تحقق حق تعیین سرنوشت و مقاومت آنان در برابر اشغال با استفاده از «تمام روش‌های موجود شامل مبارزه مسلحانه» یک حق ذاتی است و این‌گونه اقدام‌ها نباید معادل تروریسم تلقی شود؛ این موضع اصولی منطبق بر حقوق بین‌الملل از جمله منشور ملل متحد نیز است.

در حقیقت، این «سرکوب مردم تحت اشغال» است که بایستی به‌عنوان شدیدترین نوع تروریسم در نظر گرفته شود؛ براساس این منطق است که جمهوری اسلامی ایران جنایت‌های رژیم اشغالگر صهیونیستی را از مصادیق بارز اقدام‌های تروریستی و خود این رژیم را لایق وصف تروریست قلمداد می‌کند؛ همچنین، همانند دیگر ملت‌های آزاده جهان، جمهوری اسلامی ایران نیز همواره از حق ذاتی ملت فلسطین در مقاومت در برابر تجاوز و اشغال و نیز حق مسلم آن در تعیین سرنوشت خویش قاطعانه دفاع کرده و خواهد کرد.

جمهوری اسلامی ایران عمیقا به رعایت حقوق بین‌المللی بشر و حقوق بشردوستانه بین‌المللی در حین مبارزه با تروریسم معتقد و پایبند بوده و بر لزوم پایبندی همه کشور‌ها به این اصل تاکید دارد؛ همچنین، حقوق بشر نباید به‌عنوان بهانه‌ای برای حمایت از تروریست‌ها به‌کار گرفته شود؛ بر همین اساس، ایران هم نقض حقوق بین‌المللی بشر و حقوق بشردوستانه بین‌المللی در حین مبارزه با تروریسم را محکوم می‌کند و هم نسبت به سیاست‌هایی که همکاری بین‌المللی برای مبارزه با تروریسم را به بهانه رعایت حقوق بشر رد می‌کنند یا از استرداد متهمین، مرتکبین یا مجرمین تروریسم خودداری می‌نمایند، شدیدا اعتراض دارد. 

این سیاست غیرمسئولانه برخی کشور‌های غربی که عملا موجب پناه دادن به گروه‌ها و اشخاص تروریست و تجزیه‌طلب در خاک این کشور‌ها شده است، باید کنار گذاشته شود؛ این گروه‌ها و اشخاص نباید به بهانه آزادی بیان و حقوق بشر، حق کسب مجوز تاسیس و بهره‌مندی از شبکه‌های اجتماعی و ارتباط جمعی و انتشار محتوا‌های مروج افراط‌گرایی، ایجاد شکاف‌های قومیتی، ترویج تجزیه‌طلبی، تحریک به ارتکاب عملیات‌های تروریستی و آموزش انجام عملیات تروریستی در این کشور‌ها را داشته باشند.

استفاده از فناوری‌های نوین به‌ویژه فضای مجازی و اینترنت برای تحریک، آموزش و استخدام افراد برای ارتکاب اعمال تروریستی تهدیدی جدی در عرصه بین‌المللی به‌ویژه علیه کشور‌های مستقل است؛ از این رو، کشور‌های دارنده این فناوری‌ها و فراهم‌کنندگان سکو‌های لازم برای این فعالیت‌ها باید به تعهدهای خود در مقابله با و جلوگیری از سوءاستفاده از این فن‌آوری‌ها و ظرفیت‌ها قویا پایبند باشند.

در پایان تاکید می‌کنم که جمهوری اسلامی ایران پیشگام همکاری منطقه‌ای در مبارزه با تروریسم بوده تاکنون شهدای بسیاری از مستشاران نظامی خود را در این مبارزه تقدیم کرده است؛ ایران مفتخر است که سردار سرافراز آن، شهید قاسم سلیمانی، قهرمان اسطوره‌ای مبارزه با تروریسم در منطقه است.

ایران، همان‌گونه که در عراق و سوریه با دعوت رسمی این کشورها، عزم و اراده خود برای همکاری در مقابله با تروریسم را ثابت کرد، همچنان آماده ادامه همکاری با دیگر کشور‌ها در مبارزه با تروریسم و انتقال تجربیات موفق خود به آن‌ها است.

وی در پایان ابراز امیدواری کرد که کفت‌وگوهای انجام شده در این کنفرانس دو روزه به نتایج مثبتی در مسیر مبارزه با تروریسم بی‌انجامد.

تلاش‌هایی برای جلوگیری از تامین مالی تروریسم انجام شده است

در ادامه کنفرانس، کامالین پینیتپودال، دبیرکل سازمان آلکو به سخنرانی پرداخت و از مقام‌های ایرانی برای میزبانی این کنفرانس قدردانی کرد. 

وی ضمن تاکید بر لزوم همکاری کشور‌های آسیایی و آفریقایی برای مبارزه با تروریسم از ایران به دلیل تلاش برای همکاری در مسیر مبارزه با تروریسم در زمانه رشد فعالیت‌های تروریستی تشکر کرد.

دبیرکل آلکو همچنین بر نقش مهم این سازمان بر مبارزه با انواع تروریسم در آسیا و آفریقا اشاره و اظهار کرد: تلاش‌هایی برای جلوگیری از تامین مالی تروریسم انجام شده است. 

به گفته دبیرکل آلکو، تروریسم باعث تشدید بحران پناهجویی و نقض حقوق بشر می‌شود و از این رو باید مبارزه با آن با جدیت دنبال شود؛ در این چارچوب باید از ظرفیت‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی استفاده شود. 

وی با اشاره به اینکه باید برای در اولویت نگه داشتن مبارزه با تروریسم و همکاری برای تحقق این هدف تلاش کرد، تاکید کرد که ایران در خط مقدم مبارزه با تروریسم قرار دارد و در چارچوب قوانین بین‌المللی این مبارزه را پیش می‌برد.

هدف ما در سراسر جهان حذف و نابودی هرگونه شکلی از تروریسم است

الکساندر فدولوف، نماینده کشوری دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرم سازمان ملل، دیگر سخنران این کنفرانس بود.

وی ضمن تقدیر از تلاش‌های ایران در مسیر مبارزه با تروریسم، خواستار همکاری بیشتر کشور‌ها برای مبارزه با تروریسم شد.

فدولوف، گفت: سازمان ملل از همه تلاش‌ها برای مبارزه با تروریسم تلاش می‌کند؛ هدف ما در سراسر جهان حذف و نابودی هرگونه شکلی از تروریسم است. 

نماینده کشوری دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرم سازمان ملل همچنین درباره نقش ایران در مبارزه با تروریسم، تاکید کرد: نمونه این نقش‌آفرینی برگزاری این کنفرانس مهم است. 

ایران به حمایت از دبیرکل و دبیرخانه در انجام وظایف خود برای تحقق اثربخشی روزافزون این سازمان ادامه می‌دهد

عباسعلی کدخدایی، مشاور حقوقی وزارت امور خارجه نیز در کنفرانس سازمان حقوقی مشورتی آسیایی – آفریقایی، گفت:

جمهوری اسلامی ایران برای آلکو به‌عنوان یک مجمع چندجانبه برای کشور‌های آسیایی و آفریقایی بسیار اهمیت قائل است؛ مجمعی که دولت‌ها می‌توانند در آن به بحث و تبادل نظر در مورد مسائل حقوقی مورد علاقه کشور‌ها بپردازند؛ ایران به حمایت از دبیرکل و دبیرخانه در انجام وظایف خود برای تحقق اثربخشی روزافزون این سازمان ادامه خواهد داد.

از دبیرخانه آلکو برای اعتماد به ما برای میزبانی کنفرانس حاضر در مورد «پیشگیری و مقابله با تروریسم: دیدگاه‌های آسیایی-آفریقایی» تشکر می‌کنیم؛ اطمینان دارم مباحث ارائه شده در طی این دو روز به درک بهتر ابعاد حقوقی بین‌المللی پدیده تروریسم و به اشتراک‌گذاری دیدگاه‌های دولت‌های آسیایی آفریقایی آلکو منجر خواهد شد.

جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان قربانی تروریسم طی چند دهه، فعالانه به پیشگیری و مقابله با تروریسم پرداخته است؛ به همین دلیل روز ۲۹ اوت به‌عنوان «روز ملی مبارزه با تروریسم» در ایران تعیین شده است؛ در این روز در سال ۱۹۸۱ و تقریبا ۲۰ سال پیش از حملات ۱۱ سپتامبر، سازمان به اصطلاح مجاهدین خلق دفتر نخست‌وزیر وقت ایران را منفجر کرد و رئیس‌جمهور رجایی، نخست‌وزیر باهنر و چندین مقام دیگر را به شهادت رساند؛ این تنها یکی از اقدام‌های سبعانه تروریستی‌ای بود که در راستای حمله‌های تروریستی گسترده و نظام یافته از سوی این گروه علیه غیرنظامیان و مقام‌های دولتی ایران ارتکاب می‌یافت.

دو ماه پیش از آن در تاریخ ۲۷ ژوئن ۱۹۸۱، این گروه بیش از ۷۰ مقام عالی‌رتبه از جمله رئیس قوه قضاییه، سه نامزد پست وزارت و ۲۷ نماینده مجلس را به شهادت رسانده بود؛ در طول یک دهه، آن‌ها بیش از ۱۷ هزار انسان بی‌گناه را قربانی کردند؛ امروزه اعضای همین گروه تروریستی، که در قالب یک فرقه بدنام به حیات ادامه می‌دهند، در اروپا اقامت گزیده است؛ طعنه‌آمیز این‌که آن‌ها به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۲ در یک اقدام همراه با اغراض سیاسی از سوی اتحادیه اروپایی و آمریکا از فهرست گروه‌های تروریستی خارج شدند، و با وجود سابقه تاریکشان همچنان از کمک مالی و سایر حمایت‌ها برخوردارند.

تاریخ حمله‌های تروریستی علیه ایران به گذشته محدود نمی‌شود؛ متاسفانه جمهوری اسلامی ایران هنوز هم از حمله‌های تروریستی تحت اشکال و تجلی‌های مختلف رنج می‌برد؛ در این رابطه، می‌توانم به برخی حمله‌های  تروریستی‌ که علیه مقام‌های ارشد ایرانی انجام شده است، اشاره کنم؛ حمله‌هایی نظیر حمله تروریستیِ ۳ ژانویه ۲۰۲۰ علیه قهرمان مبارزه با تروریسم شهید ژنرال قاسم سلیمانی، که قهرمان مبارزه با داعش در غرب آسیا بود، ترور محسن فخری‌زاده، دانشمند ایرانی و معاون وزیر دفاع، در تاریخ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۰، حمله‌های تروریستی شنیع و بزدلانه داعش-خراسان علیه مردم بی‌گناه و زائران در حرم مقدس شاهچراغ در شیراز در تاریخ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۲ و ۱۳ آگوست ۲۰۲۳ که متاسفانه جان بسیاری را گرفت و تعداد زیادی مجروح برجای گذاشت؛ و در نهایت حمله تروریستی دلخراش در کرمان در تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۲۴ که به شهادت و از دست دادن جان دست‌کم ۱۰۳ نفر از جمله کودکان و زنان و جراحت ۲۱۱ نفر منجر شد؛ قابل توجه است که در حمله اخیر، قربانیان برای گرامیداشت شهادت سردار سلیمانی تجمع کرده بودند.

مثال‌های بالا در نقض روشن اصول پذیرفته حقوق بین‌الملل به نحو مندرج در منشور ملل متحد، اسناد اساسی حقوق بشری و سایر معاهده‌های نظیر کنوانسیون ۱۹۷۳ پیشگیری و مجازات جرایم علیه افراد دارای حمایت بین‌المللی از جمله نمایندگان دیپلماتیک، رخ دادند. حمله‌های تروریستی، به‌ویژه زمانی که علیه افراد دارای حمایت بین‌المللی هدایت می‌شوند تهدیدکننده صلح و امنیت و پایه‌های روابط بین‌الملل است؛ زمانی که از سوی دولت حمایت، هدایت و اجرا می‌شوند، این حمله‌ها به تولید تروریسم منجر شده و در قالب یک تهدید جدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی نمایان می‌شوند؛ گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در گزارش خود در مورد اعدام‌های فراقضایی، بی‌قاعده یا خودسرانه مندرج در سند A/HRC/۴۴/۳۸ به این جمع‌بندی رسید که حمله علیه سردار قاسم سلیمانی، در کنار نقض‌های دیگر، ناقض بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد بود؛ در این گزارش به دیگر شاخه‌های حقوق بین‌الملل نظیر حقوق بین‌الملل بشردوستانه و حقوق بین‌الملل بشر هم اشاره شد که بر مواردی از این دست قابل اعمال هستند و به مسئولیت بین‌المللی دولت و مسئولیت فردی منجر می‌شوند.

در طی دهه‌های گذشته، آسیا و آفریقا شاهد رشد گروه‌های تروریستی‌ بوده‌اند که فعالیت‌های فرامرزی دارند؛ نیک‌بختانه کشور‌های درگیر در مواجهه با بسیاری از آن‌ها از طریق همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی موفق عمل کرده‌اند؛ در حالی‌که سازمان‌های بین‌المللی و منطقه‌ای نقش مهمی در این راستا دارند، کشور‌ها بازیگران اصلی در پیشگیری و مقابله با تروریسم هستند و این موضوع عمدتا از طریق همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی میسر است؛ اسناد بین‌المللی می‌توانند این نوع همکاری‌ها را تقویت کرده و مجامعی نظیر آلکو می‌توانند فرصت‌های ارزشمندی برای تبادل نظر درباره چالش‌های موجود و به اشتراک‌گذاری بهترین عملکرد‌ها و آموختن از تجارب موفقیت‌آمیز دیگران ایجاد کند.

در پایان، امیدوارم گفت‌وگو‌های انجام شده در طی این دو روز به نتیجه مطلوبی در ارائه بینش بیشتر در مورد تئوری و عملکرد در حوزه پیشگیری و مقابله با تروریسم در پرتوی رویه سازمان‌های بین‌المللی و دولت‌ها بی‌انجامد.

انتهای پیام/