سخنان کامل پورمحمدی در دومین مناظره انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳
خبرگزاری میزان - دومین برنامه مناظره با موضوع «خدمات‌رسانی عدالت‌محور دولت» در فاصله هشت روز تا برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، پنج‌شنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۳ برگزار شد.
دومین مناظره انتخاباتی نامزدهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با حضور آقایان مسعود پزشکیان، مصطفی پورمحمدی، سعید جلیلی، علیرضا زاکانی، سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی و محمدباقر قالیباف برگزار و از شبکه‌های یک، سلامت، جام جم و العالم به صورت زنده پخش شد.
شش نامزد انتخابات ریاست جمهوری در این مناظره با موضوع اقتصادی به ارائه دیدگاه‌های خود و نقد و بررسی رویکرد‌های دیگر نامزدها پرداختند که در ادامه متن کامل صحبت‌های مصطفی پورمحمدی در پاسخ به سوالات کارشناسان را مشاهده می‌کنید.
اولین بخش از برنامه مناظره، در حوزه اقتصاد با سرفصل خدمات رسانی عدالت محور دولت و در نوبت اول و مرحله اول موضوع سیاست گذاری در یارانه‌ها، محرومیت زدایی و رفع فقر مطرح شد. محور این بخش از مناظره سیاست گذاری در حوزه یارانه‌ها، رفع فقر مطلق و محرومیت زدایی بود.
سوال: موضوعات مطرح شده در سوالات را در سه سوال کلی می‌توانیم خلاصه کنیم، یکی این که برنامه دولت شما برای عادلانه کردن یارانه‌ها از جمله یارانه‌های نقدی نان، انرژی و کالای اساسی چیست؟ به نظر شما یارانه باید به تولید کننده پرداخت شود یا مصرف کننده نهایی؟ برنامه دولت شما برای محرومیت‌زدایی و فقر مطلق چیست؟
مصطفی پورمحمدی نامزد چهاردهمین انتخابات ریاست‌جمهوری در ابتدای سخنان خود گفت: سلام و ارادت، درود می‌فرستم به امام مان و شهداء و عرض تسلیت به خاطر حادثه‌ای که در دو منطقه کشور اتفاق افتاد، بحث خدمات رسانی عدالت محور خوب یک مسئله اساسی است برای همه دولت‌ها، به خصوص ما در این دو دهه گذشته این مسئله جدی‌تر مطرح شد؛ که ما یارانه‌ها را به نحوی توزیع بکنیم که خدمات مناسب به همه طبقات به خصوص طبقات محروم برسد و عدالت رعایت شود.
عدالت آنچنان که مطلوب بوده رعایت نشده است
پورمحمدی: الان وقتی نگاه می‌کنیم، این حجم توزیع یارانه‌ها و اقدامات ما، موجب آسایش و آرامش طبقات محروم نشده است و الان مشکلات اقتصادی زیادتر شده است، همین دوستان مان این جا توضیح دادند جلسه قبل و بیرون هم می‌رویم احساس عمومی که جامعه دارد و به خصوص که عدالت آن چنان که مطلوب بود، رعایت نشده است و سبب غنی‌تر شدن یک عده، کم شدن دهک‌های طبقه متوسط و فقیر شدن طبقات پایین و گسترش دهک‌های فقیر بوده است و این آماری است که اعلام شده است. تقریبا این هدفمندی یارانه‌ها و توزیع یارانه‌ها به این شکل تقریبا توسعه اش همزمان شد با تحریم‌ها، وقتی که تحریم‌ها حدود نزدیک ۱۷-۱۸ سالی که انجام شده است اول ما خیلی‌ها انکار کردیم و اهمیتی ندادیم و توجه نکردیم، آن موقع که باید کنترل می‌کردیم و اجازه نمی‌دادیم که نهاد‌های بین المللی همه ابزار و شبکه‌هایی که ما نیاز داریم تقویت کنیم توجه نکردیم و درزمان آقای احمدی نژاد پذیرفت و در گزارشش بود و در داستان نقل و انتقال مالی شد مثل اف‌ای تی اف که اواخر دولت آقای احمدی نژاد این قصه مطرح شد و حتی نامه اش نوشته شد و برخی از دوستانی که در این جلسه هستند نامه نوشتند، اما عملا ۱۰-۱۱ سال است که این قصه مانده است و کل اقتصاد ما برای تبادل مالی قفل است، پس طبعا یک بخش جدی که ما نمی‌توانیم کار کنیم و مشکل داریم، منابع نداریم و اقتصادمان ریل درستی نیست، از آن طرف این از وضع بین المللی و بیرونی اش که هی تحریم‌ها تشدید شد و فشارش بیشر شد و داخل قرار بود خنثی کنیم و یادم است که اول دولت یازدهم که اولین جلسه که دولت دومی سوال شد که هر کدام بهترین پیشنهاد دارند بدهند، من در دولت آقای روحانی گفتم که من در دولت قبلی بودم و بحث یارانه‌ها و سازمان بازرسی کنترل زیادی کردم و یارانه‌ها مشکل جدی است، حجمش گسترده است و هدفمند نیست و کل منابع ما را می‌بلعد و در کنارش فساد توزیع شده است و خیلی توجه نشد و حرف‌هایی زدند و فضای حرمت و این حرف ها. دوستانی که این جا بودند یا بی توجه بودند با تحریم برای خنثی سازی یا فضاسازی اجتماعی یا برای خنثی سازی داخلی که اقتصاد مقاومتی که رهبری بود که چه کاری کردند و ۱۵-۱۶ سال گذشته است و دوستان اطراف میز درگیر بودند و کجا برخورد کردند و ۷-۸ روز فضای انتخاباتی شروع شده است و گرم نیست و معلوم نیست مردم صداقت ما را جدی نمی‌بینند و نمی‌شود که این جور مسایل فکر می‌کنیم قول بدهیم و می‌گویند ۱۰-۱۵ سال قبل چه کردید که بخواهید عمل کنید، یارانه به چه سمت و سویی رفته است و چه عوارضی برای ما ایجاد کرده است، ما برای برگردیم به اعتمادسازی مان، برگردیم به پیشینه مان که با صداقت چکار کردیم و کسانی که حقایق و واقعیت‌های اجتماعی را قبول نداشتیم، کم دیدیم و بی ارزش دیدیم و هیچ تلاشی برای کنترل آن نداشتیم، برای خنثی عمل نکردیم و حالا نسخه می‌پیچیم و معلوم است جواب نمی‌دهد و مردم اعتماد نمی‌کنند و طرح‌ها ناقص است.
مجری: نوبت اول از مرحله اول را پشت سر گذاشتیم و در نوبت دوم همان طور که پیش‌تر توضیح داده شد، هر کدام از نامزدها به مدت چهار دقیقه فرصت دارند که نقطه نظرات خود را راجع به دیدگاهی دیگر نامزدها مطرح بفرمایند.
پورمحمدی: این آمارها؛ بیان مشکلات، پیوسته گفته شده به دوستان ما هم در این جلسه گفتند. راه‌حل‌ها هم پیوسته در دوره‌های مختلف و در برنامه‌های مختلف بیان شده و می‌شود. ولی واقعیت چیست؟ نمودار‌ها منفی است، همه دوره‌ها نقدینگی بیشتر می‌شود، تورم بیشتر می‌شود، خط فقر توسعه پیدا می‌کند، دهک‌ها به هم می‌ریزد، فاصله بین غنی و فقیر زیاد دارد می‌شود. خوب دوباره تکرار همین حرف‌هایی است که تو برنامه‌ها نوشته شده من هم همین حرف‌ها دارم نوشتم مفصل حالا با یک درصدی تفاوت، خیلی فکر نمی‌کنم این‌ها کمک بکند به راه حلی که ما باید دنبالش برویم چرا به علت‌ها نمی‌پردازیم؟
چرا با سکوت و پاک کردن صورت مسئله می‌خواهید از مشکلات بپریم
پور محمدی: چرا با سکوت و پاک کردن صورت مسئله فکر می‌کنیم می‌توانیم بپریم از مشکلات، ببینید ما هنوز حاضر نیستیم به مشکلات اساسی اشاره کنیم رهبری معظم مسئله تحریم را جدی می‌گوید راهکار‌ها روابط بین المللی و داخل مسائلی که بعد روی چالش‌های جدی و این یارانه سوخت صد و بیست میلیارد دلاری که باید رویش توجه کنیم، ولی همین طور ساده فکر می‌کنیم سکوت کنیم همین بزرگواران ما اینجا که می‌خواهند رؤسای عالی‌ترین مدیریت عالی کشور را به عهده بگیرند بخشی از مسائل مهم کشور اصلاً نمی‌خواهند بپردازند اصلاً نمی‌خواهند پاسخ بدهند به سکوت عبور کنند مگر می‌شود همچین به این مسائل جدی کشور اینجور پرداخته شود، من صادقانه می‌گویم به همه دوستانم احترام می‌گذارم ارادت هم دارم، ولی با مردم هم باید صادق باشیم واقعیت‌ها را هم باید جدی مطرح کنیم من چند تا نمونه می‌گویم این برادرم آقای جلیلی خوب اول که نسبت به بحث تحریم‌ها و این‌ها که هیچ مواضعشان معلوم است زیاد گفتند من هم دخالت نمی‌خواهم تکرار کنم من یادم است یک موقعی در شورای عالی امنیت ملی بحث کیفیت مطرح شد فکر می‌کنم سال نود و پنج بود من و آقای طیب‌نیا دعوت شویم، چون عضو شورای عالی پول‌شویی بودیم من مفصلاً صحبت کردم چقدر مشکل ما داریم و بحران تبادل مالی داریم اصلاً برجام هم نباشد این قصه، قصه گرفتار می‌کند همه را ایشون پایان جلسه اومد به من گفت آقای پور محمدی تو مسئول باشی ما قبول داریم، ولی آقایان را قبول نداریم من بهشون گفتم که آقا اصل مسئله را بپذیریم که اشکال و گیر است بشینیم با هم دیگر بگوییم چه شروط و قیودی بگذاریم که حل بشود هفت سال هشت سال از آن موقعیت گذشته هی اقتصاد فشار بهش اومده، این برادرمان آقای پزشکیان که دوستانی که دور ایشان را گرفتند که در ستادهایشان هم غلغله است و نوبت پست و مقام و این حرفا هستند آقای پزشکیان وقتی بحث برجام شد همچنان شیپور طبل پیروزی زدید من چقدر نسبت به برجام موضعم روشن است من از هر روزنه یک درصدی دو درصدی می‌گویند به نفع ملت باید استفاده کرد باید با قدرت رفت به جنگ کسانی که حق ملت را دارند ضایع می‌کنند، ولی برای برجام حالا ده درصد بگوییم، پنج درصد بگوییم حالا هر عددی، بیست درصد ظرفیت و روزنه ایجاد می‌کند، ولی آقایان رفتند صد در صدی اش کردند گفتند همه مشکلات حل می‌شود و بعد از فرصت خنثی سازی تحریم باید تو اون دولت استفاده کامل و کافی می‌شد متاسفانه اجرا نشد همین‌ها آمدند دور شما شما که کارشناس خیلی نیستید این‌ها می‌خواهند اداره کنند، این‌ها می‌توانند اداره کنند آن نگاهشان به روابط خارجی بزرگ نمایی، خودشیفتگی، از این طرف توجه نکردن به خنثی سازی این برادر عزیزمان آقای قالیباف چهار سال رئیس مجلس بوده آقای قالیباف شما در این چهار سال باید تلاش می‌کردی هم نسبت به مسئله برجام اگر روزنه‌ای بود یک تکراری شد اون ترامپ با اون بساطش رفت هفت درصد، دو درصد، پنج درصد ظرفیت بود با یک حاشیه و یک قاعده و این‌ها اصلاً اجازه پیدا نشد نه به دولت قبلی نه به دولت شهید رئیسی بعد هم که برنامه می‌نویسی برای حل مشکلات یارانه‌ها خوب همین برنامه بیست و پنج تا موضوع مهم در این برنامه معلق است یکسال دیگر پس از تصویب ببینید اینجوری که نمی‌شود شما جواب مسئولیتتان را باید بدهید از این جهت شما باید ببینید که می‌توانید کاری که خودتان کردید بگویید چه اثری داشته از آسمان که نمی‌آییم شما هستید و آقا و آقام و بنده باید ما مردم باور کنند چی شده چی کار می‌خواهید بکنید و از این جهت من فکر می‌کنم بیاییم روی مسائل جدی تمرکز بدهیم با مردم مان صادق و درست و راهکار مناسب بدهیم والا این حرف‌های محاسباتی الی ماشاءالله حرف زدند.
سوال: می‌توانیم مجموع صحبت‌ها و سوالات مطرح شده در این تصاویر را در ۳ سوال کلی و خلاصه مطرح کنیم، برنامه دولت شما برای در اولویت قرار گرفتن پیشگیری نسبت به درمان و دسترسی عادلانه به خدمات پزشکی چیست؟ راهکار شما برای حل بحران نیروی انسانی در نظام سلامت چیست و برنامه دولت شما برای هوشمندسازی نظام سلامت چیست؟
پورمحمدی: الحمدالله دوستان ورود کردند به مسئله‌ای که خودشان مهم می‌دانند و تاثیرگذار است و بسیار تعیین کننده است، ولی صرف یک تصویب و این ... ببینید نتیجه عملی آن را باید ببینیم چیست، حتما ترامپ شاید چند روز دیگر بخواهد برگردد. ما باید در این میدان با قدرت برویم از فرصت هایمان خوب استفاده کنیم، فرصت مان را از دست ندهیم، شکار لحظه‌ها بکنیم، نشده، به هرحال شرایط بیرونی ما دارد نشان می‌دهد چه اتفاقاتی برای ما افتاده، معلوم است این‌ها دشمن هستند.
قالیباف: ما اقدام کردیم همین قانون را تصویب کردیم بعد یک قانون، قبل از قانون ۳۰۰ هزار بشکه در روز نفت صادر می‌کردید بعد از قانون امروز شده یک میلیون و ۵۶۰ هزار بشکه، پس اقدام کردیم.
باید مشکلات اقتصادی اساتید فن پزشکی را حل کنیم
پورمحمدی: بخاطر قانون نبوده، آقای قالیباف ببینید داستان اوکراین، رقابت چین با آمریکا، داستان تایوان، داستان حضور چین برای منطقه، توسعه و نفوذش، راه مواصلاتی خط ابریشم مدرنش، این‌ها یک مناسبات قدرت است و در حال تغییر است این مقدار‌ها طبیعی است. بایدن هم بخاطر مشکلات دور انتخابات بعدی خود ناچار شد ملاحظه کند، بله فرصتی ایجاد شده، این فرصت‌ها، ولی ما تازه از همین فرصت‌ها هم خوب استفاده نکردیم، نفت مان را چرا ارزان‌تر بفروشیم تازه او سهم را می‌برد، تازه نفت را پولش را آنجا نگه می‌دارد تا آقای زاکانی برود از آن سهم‌ها بردارد و قرارداد ببندد یا تسهیلات از همان ردیف‌ها با پشتوانه ضمانت، خیلی قضایایمان پیچیده است به این راحتی نیست که فرض کنیم که من یک میلیون بشکه بیشتر می‌فروشیم نتیجه را هم باید در کشور بیشتر ببینیم، ایا تورم کنترل شد؟ نقدینگی کاهش پیدا کرد؟ مردم سر سفره شان وضع بهتری می‌بینند؟ این طور نیست، پس به مسائل باید خیلی عمیق‌تر، جدی‌تر و همه جانبه‌تر توجه کنیم، مسئله بهداشت همانطور که اشاره کردم الحمدالله سه تا پزشک در جلسه ما هستند و خوشبختانه جامعه پزشکی نمایندگان خوبی دارند برای این که مدیریت عالی کشور هم به عهده بگیرند، ولی ببینید حالا هم حوزه پزشکی بحث مسائل پیشگیری، مسئله خیلی مهمی است، یک نکته‌ای که همه آقایان مدیر بودند و این‌ها خودشان اشاره کردند ۴۵ درصد کادر پزشکی ما در تهران است، این همه مهاجرت متاسفانه ظرف دو سال گذشته سر پرستار‌های عزیز ما، پزشکان عزیز ما، اتفاق افتاده، گرایش به پزشکی، تحصیلات با مشکلاتی که الان می‌بینیم، این‌ها یک مسائلی است که یک بخش عمده اش احترام به این جامعه است، تامین نیازهایشان است، اقتصاد درمان است که بسیار بسیار مهم است، تا مبانی اقتصادی را حل نکنیم پزشک ما تامین کافی نداشته باشد به این ۱۰-۱۵ درصدی که پزشکان وضع شان خوب است توجه نکنیم بسیاری از پزشکان وضع شان خوب نیست، کادر‌های پزشکی، رشته‌های مرتبط به پزشکی مشکلات جدی دارند، پرستاران بسیار وضع سختی دارند، این‌ها مبانی اقتصادی اش باید حل بشود و الا الحمدالله الحمدالله ما دانش پزشکی مان، تکنیک مان، تجربه پزشکی مان، تجهیزات پزشکی مان، صنایع دارویی مان، شبکه آموزش، بهداشت روستایی مان، تکنولوژی جدید به همراه هوش مصنوعی این‌ها امکانات فوق العاده‌ای در خدمت پزشکی ایران آمده. الان گردشگری پزشکی سلامت خیلی رشد کرده، ظرفیت خیلی الحمدالله وجود دارد، به اندازه کافی ایده، طراحی، ابتکار، برای این که پیشگیری را مقدم بدانند، بهداشت را الحمدالله اساتید فن زیاد هستند ما فقط باید به این‌ها اعتماد کنیم راهکارهایشان را پیدا کنیم، ولی مهم احترام بگذاریم، اعتمادشان را جلب کنیم. مشکلات اقتصادی شان را برطرف کنیم، الحمدالله می‌شود سلامت بهتری هم باشد.
پورمحمدی در پاسخ به زاکانی در رابطه با این صحبت که ترامپ هراسی آقای پورمحمدی هم راه به جایی نمی‌برد اصلا دوره عوض شده گفت: اشتباه نکنید من تجربه تاریخی و پیشینه مدیریتی ام نشان داده جزء قوی‌ترین عناصر این کشور بودم در مواجهه با دشمن، با امریکا قوی‌ترین، با منافقین، داخلی، ضد انقلاب و خارجی و نمی‌توانم نصفش را بگویم که چه کار‌ها توانستیم در دفاع از حقوق مردم و امنیت مردم کردیم، وقتش برسد این‌ها را مفصل توضیح خواهیم داد از این بیانات هم نفرمایید، اگر بنا باشد کسی در مقابل ترامپ بایستد ما‌ها هستیم. خواهید دید در آینده چه وضعی پیش خواهد آمد.
مجری: نوبت اول را به پایان بردیم در مرحله دوم و در نوبت دوم طبق روال گذشته هر نامزد محترم به مدت ۴ دقیقه فرصت دارد دیدگاه هایش را درباره نظرات دیگر نامزدها مطرح کند.
مدیریت سلامت و اقتصاد درمان بسیار مهم است
پورمحمدی: متخصص کارآمد وجود دارد همه جا، این جا و جا‌های دیگر، ببینید من هم در نکاتی که دوستان می‌گویند تقریبا ما در شرایط مناسبی قرار داریم از نظر بسترها، ظرفیت، دانش، آموزش، تحصیل و هتلینگ، بیمارستان ها، تخت‌ها و حالا کار‌های آزمایشگاهی و ...، ولی خب یک مسائلی است که الان بازهم مثال توسعه زیرساخت‌های ارتباطی برای مشاوره و درمان ایجاد شده مهم این است که این‌ها را گسترش بدهیم و بعد بحث حالا آقای قالیباف اشاره کردند ما الان سالمندی مساله جدی کشور است از حالا باید جدی فکر کنیم معلولیت‌ها گسترش پیدا کرده و برخی بیماری‌های جدید مثل اوتیسم که الان توسعه زیادی پیدا می‌کند و مشابه اوتیسم، ببینید امثال این‌ها فراوان شده باز من فکر می‌کنم باید یک نگاه جامع و کامل کرد همچنان برمی گردم به تدبیر و برنامه ریزی و ایجاد اعتماد و امید و خوشبینی و همکاری متقابل یعنی فرهیخته‌ترین مجموعه‌های نظام ما الحمدالله الان پزشکان هستند و دانشگاه‌ها و دانشکده‌های پزشکی هستند و کادر پزشکی هستند، خانواده بزرگ بهداشت و درمان از ظرفیت‌های خوب مان آقای دکتر اشاره کردند به گردشگری سلامت، آقای قاضی زاده خیلی موقعیت‌های خوبی است و مهم این است که گره‌های شان را حل کنیم.
حرف‌های کارشناسی که آن‌ها حتما از ما کارشناس‌تر هستند، یکی از مباحثی که دولت باید توجه کند آن کلان سیاست گذاری است، یکی بستر مناسب را فراهم کردن، اعتمادکردن و از همه مهمتر مدیریت اقتصاد سلامت و درمان است که روی این تاکید می‌کنم و البته یک برگشتی می‌کنم توی موضوعات دیگر، چون موضوعات قبلی مطرح شد وقت نکردم بپردازم، مطمئن هستم با مدیریت خوب در یارانه سوخت و انرژی که متاسفانه در دوره‌های گذشته حدودا می‌شود ۱۵-۱۶ سال گذشته در دو طیف مدیریتی جناحی و آن جناح و آن جناح متاسفانه ما نتوانستیم این را سامان خوبی بدهیم و اسراف و پرت عظیم انرژی داریم، من حتی یک مدل ساده می‌گویم، حتی ما می‌توانیم کل انرژی را به اندازه رفاه مطلوب و سطح بالای جهانی، ما یک میانگین بگیریم میزان مصرف سوخت در اروپا این مقدار به مردم مجانی بدهیم، مبنای خوبی است و یک شاخص و یک مدل داریم، بهره مندی، تسهیلات، آسایش و آرامش، باقی مانده اش برنامه ریزی کنیم، یک سوم باقی مانده باز می‌توانیم به تسهیلات دیگر همان طور که دوستان اشاره کردند، کمک به بهداشت و آموزش و یک سوم باقی مانده اش را کل مشکلات اقتصادی کشور، اگر تامین اجتماعی از بخش دوم نتوانیم حل کنیم، از بخش سوم، ما خیلی مسئله داریم عمدتا در رویکرد‌های ماست، برنامه ریزی‌های اقتصادی ماست، چابک سازی دولت است، کاهش هزینه هاست، جلوگیری از پرت است که دربخش دیگر ادامه خواهم داد.
مجری: در این قسمت از برنامه مناظره امشب، محور این بخش از مناظره ارتقای نظام آموزشی و علمی است در برنامه هفتم اشاره شده که رتبه جهانی ایران از نظر کمیت تولید علم تا پایان برنامه باید به جایگاه چهاردهم برسد. به علاوه در برنامه هفتم برای برخورداری دانش‌آموزان از فرصت‌های تعلیم و تربیت عادلانه هم اهدافی از جمله افزایش سرانه فضای مدارس و هوشمند سازی کلاس‌ها با اولویت مناطق محروم در نظر گرفته شده است در بودجه امسال حدود ده درصد از منابع بودجه به حوزه آموزش و پرورش اختصاص یافته است در این بخش نامزدهای محترم برنامه نکات اجرایی و برنامه‌های اجرایی خودشان را برای تحقق این موضوع ارائه خواهند کرد که در ابتدا پیش از آغاز فرصت چهار دقیقه هر نامزد طرح پرسش کارشناسان و تعدادی از مردم راجع به موضوع ارتقای نظام آموزش و علمی کشور که با هم می‌بینیم و برمی‌گردیم.
سوال کارشناسان
علی ذوعلم: یکی از مسائل بسیار مهم در کشور ما بحث تعلیم و تربیت است. متاسفانه علی رغم تلاش‌هایی هم که شده هنوز ما درباره تحول در آموزش و پرورش و سرمایه گذاری برای این امر چشم انداز خیلی روشنی نداریم. جنابعالی بفرمایید به طور مشخص شورای عالی آموزش و پرورش را چه قدر جدی خواهید گرفت و چه قدر مسائل آموزش و پرورش برایتان مهم خواهد بود؟
علی اصغر فانی: آیا برنامه‌های درسی و فوق برنامه که در وزارت آموزش و پرورش در حال انجام و اجرا هست پاسخگوی نیاز نسل آلفا و زد است؟
سید محمد بطحایی: یکی از معضلات ما در آموزش و پرورش کلاس‌های پرجمعیت است. چهل نفر، چهل و پنج در یک کلاس با یک معلم، حقیقتا کار کردن خیلی دشوار است و یا اینکه اصلا نمی‌شود توقع یک کار با کیفیت داشت پاسخ شما و راه حل شما برای کاهش مشکلات در آموزش و پرورش چیست؟
رضوان حکیم زاده: بفرمایید برنامه شما برای کاهش فاصله و ارتقای کیفیت یادگیری برای دانش آموزان در خانواده‌های کمتر برخوردار و مناطق کمتر برخوردار چه خواهد بود؟
مصطفی رستمی: با توجه به ظرفیت‌های بزرگ علمی و دانشی که در کشور به برکت انقلاب اسلامی در این سال‌ها داشتیم برنامه روشن کاندیدا‌های محترم برای استفاده از این ظرفیت برای حل مشکلات مختلف کشور، برای مشکلات اقتصادی و اجتماعی و سایر مشکلاتی که این‌ها خودشان را آماده حل این‌ها کردند چیست؟
محمد مهدی زاهدی: بار‌ها در رسانه‌ها دیدیم که موضوع مهاجرت نخبگان و به ویژه در سال‌های اخیر مهاجرت اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها به خارج از کشور بسیار مطرح شده است جدای از این که چه میزان مهاجرت صورت گرفته. سوال این است برای حفظ، نگهداشت و تکریم قشر نخبه و به ویژه اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها چه برنامه‌ای را دارید؟
مجری: سوالات کارشناسان محترم را تماشا کردید مجموع آن چه که در محتوای سوالات مطرح شد می‌شود در سه سوال کلی خلاصه کرد، سوال اول این که دولت شما برای ارتقای نظام تعلیم و تربیت و متناسب سازی نظام آموزش با نیاز‌های نسل جدید چه برنامه‌ای دارد؟ دولت شما چه برنامه‌ای برای کاهش تراکم دانش آموزان در کلاس‌ها و ایجاد عدالت دارد و برنامه دولت شما برای ارتقای رابطه دانشگاه و صنعت و جلوگیری از مهاجرت فارغ التحصیلان دانشگاهی چیست؟
پورمحمدی: ببینید بحث آموزش و پرورش و آموزش عالی و نهاد‌های آموزشی، تحقیقی و پژوهشی یک مساله محوری برای هر جامعه و رشد و توسعه جامعه است که همه این به خوبی واقف است. خوشبختانه کشورمان از این ظرفیت در شکل گسترده‌ای برخوردار است ما اول باید قدردان این تلاش گسترده این حجم عظیم عناصر و نیرو‌های دلسوز و متعهد باید باشیم. آن چه در کشورمان توسعه و پیشرفت قرار گرفته انجام شده به برکت نظام آموزشی پژوهشی ما، تحقیقاتی ما بوده این را اول بدانیم دانستن این مطلب خیلی به ما کمک می‌کند. در طراحی هایمان، ببینید یک مساله اساسی است که برویم اصلا نظام محتوای آموزشی ما، ما الان دنیا نظام آموزشی خیلی عوض شده ما واقعا باید برای یک میلیون بیش از یک میلیون کادر آموزشی و شانزده هفده میلیون دانش آموز و چند صد هزار استاد و حالا چقدر سه چهار میلیون دانشجو با یک نظامات بسته مشابه و از بالا ترتیب داده شده فقط اعمال کنیم، این اصلا یک اشکالات ماست. یعنی آیا ما نمی‌توانیم بسیاری از ظرفیت‌های آموزشی اساتید معلمین را در روش تدریس حتی محتوای آموزشی این‌ها را به خودشان واگذار کنیم. مثلا اصفهان، شیراز، تبریز، خراسان این همه استان‌های ما این همه ظرفیت نیرو دارند. فقط باید چند صد هزار نفر در وزارت آموزش و پرورش بنویسند و بنشینند و تمام نظامات آموزشی آن‌ها را طراحی کنند. هرچه قدر کتاب و درس است فقط آن‌ها بعد نظام آموزش و پرورشی را عوض کنیم. برای این که رشد و کیفیت بخشی قوه ابتکار و خلاقیت که امروز عمده سرمایه جهش سرمایه انسانی دنیاست و خوشبختانه در ایران هم ظرفیت‌های فوق العاده‌ای داریم از این محتوا بتوانیم خوب استفاده کنیم. این بحث بسیار بسیار جدی است نکته دومی که مهم است این است که آموزش و پرورش جای رقابت سیاسی، جناحی، اختلاف و کشمکش‌ها نیست. یک جا‌هایی است که نقش بسیار مادر و محوری دارد آموزش و پرورش را باید به یک سیاست‌های روشن و واحد نزدیک کنیم اجازه ندهیم دخل و تصرف‌های حاشیه‌ای و گرایشی در آن تاثیر بگذارد، چون همه سرمایه ما نیروی انسانی است و فرزندان ما هستند این هم نکته دوم.
پورمحمدی: آقای دکتر قالیباف به نکته اساسی اشاره کردند گفتند در گذشته سهم آموزش و پرورش بیست درصد بودجه بوده حالا شده ده درصد پس ببینید یک واقعیت عمیق اساسی و آن اقتصاد کشور است هر رئیس جمهور توانمندی هم بخواهد بیاید وقتی که پول ندارد نمی‌تواند کار پیش ببرد، هر رئیس جمهوری که اعتماد مردم را جلب نتواند بکند هر وزیر آموزش و پرورشی که در شرایط شایسته‌ای قرار نداشته باشد یک میلیون کادر آموزشی به او اعتماد کند، به او اعتقاد داشته باشد و آن را پیر این حرفه بداند و توان مدیریت داشته باشد چنین وضعیتی اگر ایجاد نکنیم این ظرفیت همین الان است که فاصله بین دانش آموز، خانواده، معلم فاصله افتاده قدرت تاثیرگذاری ما در امور تربیتی کاهش پیدا کرده عوارض جدی در این نظام تربیتی مان داریم می‌بینیم حالا مشکلات فیزیک و حقوق و دستمزد و این‌ها که مسایل اساسی و جدی است که بزرگواران در برنامه‌ها گفتند، خوشبختانه در برنامه هفتم هم تقریبا به شکل مبسوطی اشاره شده و ما خیلی از این دوره‌ها را طی کردیم، ولی متاسفانه داریم رو کاهش می‌رویم و این سرمایه عظیم مان به فرسودگی دارد می‌انجامد.
پورمحمدی: واقعیت این است که نه تنها در حوزه آموزش و پرورش و آموزش عالی و مراکز تحقیق و تخصصی مان، حتی در بخش بهداشت و درمان هم که قبلا بحث کردیم و حوزه‌های دیگر امروز به جد نیازمند یک وفاق هستیم، حالا دوستان به مناسبت‌ها بحث اجماع و این‌ها را مطرح می‌کنند که کاملا موضوع درستی است، اگر از غیر این مسیر برویم، متاسفانه همین ظرفیت‌هایی هم که خیلی کاسته شده یا بخاطر بی تدبیری‌ها، ضعف مدیریت‌ها، یا فشار‌های بیرونی یا به هر دلیل دیگر، همین به شدت تکثیر می‌شود، توزیع می‌شود، تجزیه می‌شود و هیچ وقت راهگشا برای ما نخواهد بود، ولی بحث‌های اجماع و وفاق و این‌ها که با شعار نمی‌شود، الان ببینید محیط اجتماعی ما درگیر این افتراق شده و این کشمکش‌ها، ما در مقام عمل یک جور عمل می‌کنیم، در مقام حرف یک جور عمل می‌کنیم وقتی که باند و گروه و منافع و رانت و حاشیه‌ها در هر بخشی رخنه دارد می‌کند، حاکم می‌شود، این فاصله گیری اجتماعی دارد شکل می‌گیرد که متاسفانه شکل گرفته، بهرحال ما الان مواجهیم ضمن این که افتراق است در حوزه مدیریتی هم با یک نظام مدیریتی لخت و متورم روبرو هستیم، نه تنها این‌ها کار نمی‌کنند مزاحم پیشرفت هم هستند، تا این را حل نکنیم نه در حوزه آموزش و پرورش، در بهداشت و درمان، تامین اجتماعی، رفاه، صنعت مان، همه گرفتار این مشکلات هستیم.
حوزه آموزش و پرورش حوزه انسانی و عاطفی است
فیزیک نیست، پیچ و مهره و این‌ها نیست باید با روابط انسانی برخورد کرد، باید احترام گذاشت، باید به معلم، استاد، به دانشجو، باید جایگاه او را قبول کرد، فکر او را قبول کرد، ذوق و سلیقه اش را باید قبول کرد، نسل امروز با من فرق می‌کند، مختصات او فرق می‌کند، خواسته هایش فرق می‌کند، نگاه او متفاوت از من است، من این واقعیت را باید بفهمم، دانشجوی من باید به ما اعتماد کند، محیط دانشگاه باید محیط سالم باشد، محیط همراه با حرمت گذاری باشد، نبندیم، رهبری معظم به کرات دستور دادند محیط دلچسب، جذاب، مستقل، آزاد باشد، ما می‌بندیم، محدود می‌کنیم، حذف می‌کنیم، یک گروه را برجسته می‌کنیم، تحمیل می‌کنیم، معلوم است پیامد‌های آن در فضای اجتماعی چیست، رشد هم نمی‌کنیم، خلاقیت‌ها هم بروز نمی‌کند، مشکلات اقتصادی هم که داریم حداقل هایشان را هم تامین نمی‌کنیم، حقوق استادان را ببینیم، حقوق معلم را ببینیم، بخش زیادی از مردم ما آماده اند خیرین هستند کمک بکنند، ولی باید دلشان گرم باشد، خیلی اولیا حاضرند، خیلی اساتید می‌توانند این ظرفیت‌ها را اضافه کنند، من اصلا می‌خواهم سبک مدیریتی ما تغییر پیدا بکند، رفتار ما باید با مردم مان تغییر پیدا کند، رفتارمان با نخبگان مان، اساتیدمان، دانشجویان مان، معلمین مان باید عوض بشود، تا این رفتار را اصلاح نکنیم با این بحران‌های پی در پی اعتصاب، تحصن، درگیری، زاویه گرفتن، فاصله گرفتن، عدم تعلق، عدم دلبستگی، احساس عاطفی نداشتن، راندن، با این‌ها روبرو هستیم، هر کدام این‌ها یک هزینه دارد برای مدیریت کشور ایجاد می‌کند با حرف که اجماع درست نمی‌شود عمل باید باشد، باید نشان بدهیم که چطور وفاق اجتماعی، احترام به دیگران، به فکر‌ها، به سلیقه‌ها و به رویکرد‌ها را در زندگی مان عمل می‌کنیم.
مجری: به پایان مرحله سوم رسیدیم. اجازه دهید که یک بار زمان استفاده شده نامزدها را در این مرحله باهم مرور کنیم و ببینیم و زمان باقی مانده که در فرصت جمع‌بندی شش دقیقه‌ای هر یک از نامزدها خواهند داشت. زمان کلی استفاده شده از سوی آقای قاضی زاده هاشمی؛ ۸ دقیقه و شش ثانیه است، آقای قالیباف؛ ۸ دقیقه و ۱۳ ثانیه، آقای پورمحمدی؛ ۸ دقیقه و چهار ثانیه، آقای زاکانی؛ ۸ دقیقه و هشت ثانیه، آقای پزشکیان؛ ۸ دقیقه و چهار ثانیه و آقای جلیلی؛ هشت دقیقه و ۱۸ ثانیه. با جمع زدن ثانیه‌های اضافه بر هشت دقیقه در مراحل سه‌گانه و کسر آن از شش دقیقه جمع‌بندی، فرصت هر یک از نامزدها برای زمان جمع بندی مشخص خواهد شد. در مرحله نهایی هر یک از نامزدها؛ آقای قاضی زاده هاشمی؛ پنج دقیقه و ۴۶ ثانیه، آقای قالیباف؛ پنج دقیقه و هفت ثانیه، آقای پورمحمدی؛ چهار دقیقه و ۵۱ ثانیه، آقای زاکانی؛ پنج دقیقه و شش ثانیه، آقای پزشکیان؛ پنج دقیقه و ۵۷ ثانیه و آقای جلیلی؛ چهار دقیقه و ۳۵ ثانیه؛ فرصت جمع بندی در مرحله پایانی را خواهند داشت. به این ترتیب آغاز می‌کنیم بخش پایانی این مناظره را با آقای سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی که به مدت پنج دقیقه و ۴۶ ثانیه فرصت خواهند داشت.
سوال: جناب آقای پورمحمدی فرصت جمع بندی بفرمایید؟
پورمحمدی: ببینید بحث‌های مختلفی الحمد الله مطرح شد، ما یک بحث اساسی داریم وضعیت فعلی مان است و با امکانات محدودی که الان در اختیار داریم باید تلاش کنیم از این امکانات بهترین برداشت را داشته باشیم نظام بهره وری مان اصلاح بکنیم جلو پرت مان و هرز منابعمان را بگیریم، بحث چابک سازی یکی از مسائل اساسی است در دولت ببینید همه حرف از چابک‌سازی می‌زنیم یا کوچک سازی می‌زنیم، اما تو همین جلسات هم شنیدیم که هر دوره دولت‌ها بزرگ‌تر شدند و لخت‌تر شدند یکی از مشکلات مان این است که اصلاً ما خیلی وقت‌ها دولت‌ها را، نظام دیوانی و اداری اجرایی را خوب نمی‌شناسیم تو دلش نبودیم از دور دست بر آتش داریم مکانیسم روابط نظام اداری را خوب درک نمی‌کنیم چالش هایش را نمی‌دانیم چیه؟ نسخه‌های کلی و رویایی و بخشش متاسفانه باید بگویم توهمی می‌کشیم و می‌نویسیم به هر حال کسی که می‌خواهد اصلاحات اساسی را انجام بدهد باید نظام اداری را خوب بشناسد ما هنوز که هنوز است رفتار اداری معیوب به ارث گذشته از رژیم گذشته را به نحوی در جا‌هایی معیوب‌تر حفظ کردیم هر کسی هم که آمده مدیر دولت و رئیس دولت شده متاسفانه این بخش رها شده است و به مدیران دسته سوم و چهارم سپردیم، اصلاح نظام اداری رکن هر تحولی است با هر نگاه و رویکرد که متاسفانه جز غایبین بزرگ همه اصلاحگری‌ها و طرح‌های بزرگی است که ما داریم مطرح می‌کنیم و تعقیب می‌کنیم ما پیوسته حرف از خدمت می‌زنیم، اما رفتارمان قیم مآبانه است با جامعه آقا بالاسری است آمرانه است مردم که این‌ها را درک می‌کنند و با رفتار آمرانه ادعای خدمت محقق نمی‌شود، خیلی وقت‌ها ادعایی مطرح می‌کنیم عدالت و توسعه عدالت، ولی اطرافمان را که نگاه می‌کنیم پرونده‌ها، رانت‌های، نوع ویژه خواری‌ها این‌ها گواهی می‌دهد که ادعا و شعار عدالت که به این راحتی نیست هزینه هم دارد عدالت، هر وقت می‌آییم می‌خواهیم اجرای عدالت کنیم کلی حاشیه‌ها حمله‌ها نمی‌دانم ترور شخصیت‌ها مطرح می‌شود این‌ها را ما تا نتوانیم حل بکنیم اصلاً ادعای تحول در نظام اداری و مدیریتی یک حرف گزافه خواهد بود. ببینید مسئله عمده‌ای که الان برای ما وجود دارد یکی از مسائل اساسی اش استفاده از همه ظرفیت‌ها است ما الان گریز نخبگی داریم چه آن‌های که تو داخل کشور هستند چه آن‌هایی که خارج از کشور هستند.
اگر بناست که این کشور را بسازیم باید کاری کنیم که نخبگان به ما اعتماد کنند
اگر بناست که این کشور را بسازیم به جلو ببریم نخبگان را باید جلب توجه شان کنیم به ما اعتماد کنند بهشون احترام بگذاریم تنوع ذهنی و فکری را بپذیریم این‌ها مسائلی است ساده نیست ادعایش هم زیاد می‌شود، ولی وقتی در عمل می‌رسیم به راحتی آدم‌ها را حذف می‌کنیم آستانه تحمل مان به شدت پایین است یک ذره اختلاف سلیقه را حاضر نیستیم بپذیریم با این که نمی‌شود تو جامعه بزرگ هشتاد و پنج، شش میلیونی با این‌همه آدم متفکر، نخبه، اختلافات قومی سلیقه‌ای، سطوح، اقشار این‌ها واقعیت‌هایی است که باید درک بشود غیر از این ما نمی‌توانیم اهدافمان را و بحث مبارزه با فساد. اولا روش‌های سنتی که به‌هیچ وجه جوابگو نیست متاسفانه ما گرفتار ملاحظات، آلودگی‌ها، بی‌برنامگی و بعد هم هی ادعا می‌کنیم هر روز هم دوتا پرونده در می‌آید پنج تا پرونده در می‌آید مردم هم دونه دونه آمار را می‌بینند حساسیت‌ها را خودشان ابراز می‌کنند و نا امیدی هایشان تشدید می‌شود از این جهت نیازمند اصلاح رویکرد مدیریتی در حکمرانی مان به طور جدی هستیم و دولت قرار، قرارش برای تغییر جدی رویکردهاست.
انتهای پیام/
