آثار و برکات صبر را در زندگی در نظر بگیرد
رحمان رضایی کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان درباره دعای روز بیست و هفتم گفت: با توجه به اینکه روز‌های آخر ماه مبار رمضان است دعا بندگان به جهت کسب رضای الهی و مغفرت به صورت ویژه‌تر خواهد بود در دعای روز بیست و هفتم معارفی همچون طلب رزق فضیلت شب قدر و گرداندن کار سخت به‌آسانی و قبولی عذر و بخشش گناهان مطرح می‌شود.
وی درباره مضمون دعای روز بیست و هفتم بیان کرد: در این روز روزه‌داران از خداوند متعال می‌خواهند (اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیْهِ فَضْلَ لَیْلَةِ القَدْرِ، وَصَیِّرْ اُمُورِی فِیْهِ مِنَ العُسْرِ إِلى الیُسْرِ، وَاقْبَلْ مَعاذِیرِی، وَحُطَّ عَنِّی الذَّنْبَ وَالوِزْرَ، یا رَؤُوفاً بِعِبادِهِ الصَّالِحِینَ. خدایا روزی کن مرا در آن فضیلت شب قدر را، و بگردان در آن کار‌های مرا از سختی به آسانی، و بپذیر عذرهایم، و بریز از من گناه و بار گران را،ای مهربان به بندگان شایسته خویش.» اهمیت و جایگاه شب قدر بسیار است تا جایی خداوند متعال آن را به بندگان یادآور می‌شود و از آن با عنوان قدر که یاد می‌کند، زیرا این شب تا صبحگاه رحمت و تحیت و سلامت است. به همین دلیل بندگان از خداوند درخواست دارند تا پاداشی همانند شب قدر به آنان عنایت کند.
رضایی توکل در زمان سختی را مهم خواند و افزود: خداوند متعال در آیه شش سوره شرح می‌فرمایند: «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً (آری) مسلّما با (هر) سختی آسانی است.» یعنی هر وقت در تنگنا و عسرت قرار داشتی، آسانی و گشایش به سراغت آمده است. پیامبراسلام (ص) در مورد برخورد با دشواری‌ها می‌فرمایند: «اگر توانائی داری که برای خدای عزوجل عملی انجام دهی به خشنودی و یقین انجام ده و اگر نمی‌توانی پس همانا در شکیبایی بر آنچه را که خوش نداری بهره‌ای فراوان است، زیرا که یاری‌کردن با شکیبایی است. «شرح صدر» به معناى گشایش سینه و بالا رفتن ظرفیت انسان است تا بتواند ناملایمات را تحمل کند و در مشکلات و سختى‌ها صبر و پایدارى ورزد. هنگامى که خداوند حضرت موسى را به رسالت برگزید، اولین خواسته او سعه‌صدر بود بنابراین گفت: «رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی پروردگارا! سعه‌صدر به من عطا کن». ولى پیامبر اسلام (ص) بدون درخواست مورد لطف قرار گرفت و سعه صدر را از خداوند دریافت کرد.
این کارشناس علوم قرآنی به توجه پروردگار به مومنان و انسان را موردبررسی قرارداد و تاکید کرد: خداوند متعال در سوره (ضُحى) اشاره‌ای ویژه به توجه به انسان‌ها دارد و درآیات می‌فرمایند: خداوند تو را رها نکرده است. اما در سوره شرح بار دیگر بر این مهم تاکید دارند که چگونه تو را رها کرده، کسى که بزرگ‌ترین الطاف و سرمایه‌ها را که شرح صدر است به تو داده است.
وی بار دیگر اهمیت شرح صدرى را مطرح و افزود: صبر و شرح صدری که پروردگار به پیامبر اسلام (ص) عطا فرمودند، باعث شد تا آن حضرت در برابر آن‌همه آزارها، قومش را نفرین نکند و در دعا‌های خود بگوید: خداوندا این مردم را هدایت کن زیرا که نمى‌دانند و در فتح مکه با اعلام عفو عمومى فرمود: امروز باکى بر شما نیست و همه را بخشیدم، همان‌گونه که یوسف با این جمله تمام برادرانش را یکجا عفو کرد. نتایج این صبر خاتم‌النبیین (ص) این بود که مردم فوج فوج در دین خدا وارد مى‌شدند و در جنگ‌هاى بدر و خندق و حنین اسلام پیروز شد و با اینکه بعضى منافق و یا ترسو بودند و فرار مى‌کردند. نکته قابل توجه دیگر اینکه در اکثر موارد این بار سنگین توسط حضرت على (ع) از دوش پیامبراسلام (ص) برداشته مى‌شد. او در بدر و خیبر و احد شجاعانه‌ترین عملیات را انجام داد. در برخى موارد، نیز سنگینى بار رسالت را، از طریق امداد غیبى و نزول فرشتگان و یا القاء ترس در دل دشمنان، از دوش حضرت محمد (ص) برداشته شد.
رضایی تصریح کرد: سنّت و برنامه الهى آن است که به دنبال هر سختى، آسانى است. این مهم را حتی در آیه ۲ سوره نصر هم بیان فرمودند: «سختى‌ها و مشکلات زوال‌پذیرند و به آسانى تبدیل مى‌شوند». پس صبر و ظفر هر دو دوستان قدیم اند. بر اثر صبر نوبت ظفر آید.
وی به بخش دیگری از دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: عذرخواهی از خداوند متعال نکته‌ای مهم و اساسی در ماه مبارک رمضان است. ماهی که خداوند متعال درخواست بندگان را به اجابت نزدیک می‌کند پس توبه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و بندگان از خداوند توبه پذیر پاکی از گناهان و پذیرش عذر می‌خواند. پیامبر اسلام (ص) درباره توبه فرمودند: «درب توبه همیشه باز است.» همچنین حضرت علی (ع) فرمودند: «توبه عبارت است از: پشیمانی در دل، استغفار با زبان، ترک گناه در عمل و تصمیم بر عدم ارتکاب مجدّد آن.» به همین منظور ماه رمضان زمانی مناسب برای توبه محسوب می‌شود امام جواد (ع) فرمودند: (سهل‌انگاری در توبه) و به تأخیر انداختن آن، یک خُدعه و عمل فریبکارانه است. در این زمینه امام حسن (ع) فرمودند: «تقوا و پرهیزکاری درب ورودی هرگونه توبه و انابه است.»
انتهای پیام/