رمز جاودانگی حضرت عباس(ع) ایمان به خداوند متعال بود

حجت الاسلام و المسلمین سید محمدتقی حسین‌زاده، کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو خبرگزاری میزان درباره سیره رفتاری حضرت ابوالفضل عباس (ع) گفت: حضرت عباس (ع) فرزندی بودند که شجاعت و سلحشوری را از پدر به ارث بردند، کرامت، بزرگواری، عزت نفس، جاذبه سیما و رفتار، یادگاری از همه عظمت‌ها و جاذبه‏‌های قمر بنی‏‌هاشم است. ایشان مبارزی بودند خدا دوست و سلحشوری همچنین آشنا با راز و نیاز‌های شبانه که بیانگر جایگاهشان می‌شد.

وی حضرت ابوالفضل عباس (ع) را از زبان ائمه معصومین (ع) معرفی و بیان کرد: امام صادق (ع) که زیارتنامه حضرت ابوالفضل عباس (ع) را بیان کرده‌اند در توصیف این حضرت فرمودند: «اَلسّلامُ عَلیک أیهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ، سلام بر تو‌ای بنده صالح»، این جمله نشان می‌دهد ایشان تا چه میزان عبادت می‌کردند از این رو می‌توان نتیجه گرفت اگر نام حضرت عباس (ع) در تاریخ ماندگار شده است نه بخاطر اینکه برادر امام حسین (ع) و یا فرزند امیرالمومنین (ع) بودند بلکه بخاطر ایمان ایشان به خداوند متعال بوده است. همچنین در جای دیگر فرمودند: «کانَ عَمُّنَا الْعَبَّاسَ نافِذَ البَصیرَةِ، صَلْبَ الْأیمانِ جاهَدَ مَعَ أَبی عَبْدِاللَّهِ (ع) وَأَبْلی بَلاءً حَسَناً وَمَضی شَهید، عموى ما عباس داراى بینشى ژرف و ایمانى راسخ بود، همراه با «امام حسین (ع)» جهاد کرد و نیک آزمایش داد و به شهادت رسید».

حسین زاده پیرامون عشق قمر بنی هاشم (ع) به پروردگار عالم تاکید کرد: عشق حضرت ابوالفضل عباس (ع) به پرودگار بود که ایشان را نامدار و جاودانه کرد، کسانی که دوست دارند همانند ایشان از خود نامی جاودانه داشته باشند باید بنده و عبد خدا باشند این شرط بندگی است و متعهد شدن به آن سعادت دنیا و آخرت را به همراه خواهد داشت.

این کارشناس علوم قرآنی با اشاره به سیره رفتاری حضرت ابوالفضل عباس (ع) تصریح کرد: حضرت «ابوالفضل عباس (ع) سجده‌های طولانی داشتند، ایشان فردی با ادب نسبت به بزرگ‌تر‌های خود خصوصا مقام ولایت بودند، در عین حال ایشان فردی مهربان و از همه مهمتر ولایتمدار محسوب می‌شدند.

وی خصیصه ولایتمداری حضرت ابوالفضل عباس (ع) را مورد برسی قرار داد و بیان کرد: حضرت ابوالفضل عباس (ع) فردی ولایتمدار بودند، تاسی ایشان به امام و رهبر زمانشان خصوصا در حادثه کربلا نام ایشان را در کنار امام حسین (ع) ثبت کرد، این نکته است که جامعه امروز باید به آن توجه بسیار ویژه‌ای داشته باشد.

حسین زاده به علم حضرت ابوالفضل عباس (ع) اشاره و اظهار کرد: حضرت ابوالفضل عباس (ع) تنها به عنوان یک قهرمان رشید و علمدار شجاع مطرح نبودند، فضایل علمی و تقوایی ایشان و سطح رفیع دانش این حضرت که از خردسالی از سرچشمه علوم الهی سیراب و اشباع شده بودند درخور توجه است. جمله و یا تعبیر «زُقّ العِلْم زقّاً» که در برخی نقل‌ها به آن اشاره شده به این حقیقت باز می‌گردد که تغذیه علمی حضرت ابوالفضل عباس (ع) از همان کودکی آغاز شده بود.

این کارشناس علوم قرآنی حضرت «ابوالفضل عباس (ع)» را فردی شجاع خواند افزود: حضرت ابوالفضل عباس (ع) به عنوان پسر حضرت ام‌البنین (س) که زنی شجاع و با ایمان شناخته می‌شدند، این موضوع باعث شد تا فرزندان ایشان نیز پسرانی شجاع باشند. این خصیصه در حضرت ابوالفضل عباس (ع) به خوبی نمایان بود و در برخورد ایشان در حساس‌ترین زمان زندگیشان که به زمان ارسال امان نامه از سوی دایی ایشان بود مشهود است، در زمان واقعه کربلا حضرت عباس (ع) نامه شمر را رد کردند و پشت برادر بزرگوارشان را خالی نکردند.

وی ارادت مردم به حضرت ابوالفضل عباس (ع) را مطرح و گفت: حضرت «ابوالفضل عباس (ع)» یکی از افراد سخاوتمند و بخشنده در زمان حیات خود و یار وفادار «امام حسین (ع)» بودند، نماز توسل به حضرت «ابوالفضل (ع)» از جمله اعمال مجرب در سالروز ولادت ایشان است، این نماز به عنوان نماز «کن فیکون» نیز مشهور است.

انتهای پیام/