خواستگاه اصلی فیلمهای مستند جشنوارهها هستند
احسان فرخیفرد یکی از کارگردانهای مستند «پورزال» که پس از جشنواره «سینماحقیقت» اکرانهایی در سینمای گروه هنروتجربه داشت، در گفتوگو با خبرگزاری میزان گفت: اکران بخشی از فیلمهای «سینماحقیقت» در سینماهای هنروتجربه بسیار کار خوبی بود چراکه فیلمهایی که در این زمینه ساخته میشوند، امکان اکران گستردهای ندارند، همچنین خواستگاه اصلی فیلمهای مستند، جشنوارهها هستند که وقتی تمام میشود، کسانی که به جشنواره نرسیدهاند، دوست دارند این فیلمها را روی پرده ببیند. مسلم است که مستند مخاطب عام ندارد اما اکران در سینماهای هنروتجربه برای مخاطب خاص، امکان بسیار خوبیست.
وی ادامه داد: سینمای مستند به اندازه سینمای داستانی در هیچ جای دنیا امکان نمایش عمومی ندارد، دلایل آن نیز مشخص است؛ مخاطب سینمای مستند به شکل داستانی عام نیست، هدف اصلی سینمای داستانی بحث سرگرمی و داستانگوییست، کسی که به دیدن فیلمهای داستانی میرود، نمیخواهد پس از تماشای فیلم فکر کند، البته فیلمهای عمیقی هم وجود دارند و مخاطبانی هم داریم که به دلیل عمقشان آنها را میبینند. از طرف دیگر سینماگر مستند برای سرگرمی فیلم نمیسازد و این مساله موجب به وجود آمدن مخاطبان خاصتری میشود، مخاطبانی که برای سرگرمی به تماشای آن نمینشینند.
این فیلمساز درباره اهمیت اکران مستند در شهرستانها خاطرنشان کرد: اگر امکانی فراهم شود که فیلمهای مستند در شهرستانها و مراکز استانها پخش شوند، طرفداران سینمای مستند که کم هم نیستند، فرصت مغتنمی را به دست میآورند که به این فیلمها دسترسی داشته باشند چراکه خیلی از آنها در فرصت محدود جشنواره، نتوانستهاند آن را از روی پرده ببینند اما در نمایش استانها این اتفاق میافتد تا با فراغ بال بیشتر آثار را دنبال کنند.
فرخیفرد درباره عواید اقتصادی اکران مستند مطرح کرد: از آنجایی که اکران فیلم مستند محدود است، خیلی نباید از آن توقع اقتصادی داشت و این سینما در هر جایی، سینمای حمایتشده است. مستندساز شبیه به کسیست که ذرهبین در دست دارد که دوست دارد نقاط ضعف، چالشها، دغدغههای محیط زیست و اکوسیستم را به بقیه نشان دهد و این کار هم نیاز به حمایت دارد پس بُعد اقتصادی در آن چندان قوی نیست، سینمای مستند، سینمای تفکربرانگیز است و باید جور دیگری به آن نگاه کرد.
وی درباره برنامه اکران «پورزال» در آینده بیان کرد: دوستانی که برای ساخت «پورزال» به ما کمک کردند، خیلی دوست دارند که فیلم در شهرهایی که جمعیت مردم سیستان و بلوچستان در آن زیاد است، به نمایش درآید و قرار است رایزنیهایی با مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی بهعنوان سرمایهگذار فیلم صورت پذیرد که بتوانیم این کار را انجام دهیم.
این کراگردان مستند ساز در پایان درباره اکران مستند در شهرستان سوژه مورد نظر خاطرنشان کرد: وقتی مستندی درباره یک منطقه خاص ساخته میشود، اقبال نسبت به آن در منطقه مورد نظر بیشتر است و حتی شاید مخاطب خاص مستند، در خاستگاه سوژه، تبدیل به مخاطب عام شود و اکثر مردم بخواهند آن را ببینند چراکه به دغدغهشان پرداخته شده است. از طرف دیگر سینمای مستند و موضوع اجتماعی، شرایط خاص خود را دارد. نقل قولی وجود دارد که میگوید: «شما احمقانهترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که همه مردم دنیا را از خود راضی کنید.» ما هر اثری که بسازیم، موافق و مخالفانی خواهد داشت که میتوانند منطقی یا غیر منطقی برخورد کنند که این امر در آثار اجتماعی همیشه وجود دارد. اما به طور کلی ایده جذابیست که مستند در منشا سوژهاش برای مردم و کسانی که حس همذاتپنداری با آن را دارند، نمایش داده شود.
«پورزال» ساخته ماریا ماوتی و احسان فرخیفرد در هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» روی پرده رفت.
انتهای پیام/