غفاری‌زاده: شهادت حضرت علی‌اصغر(ع) بار دیگر باور معاد را یادآوری کرد
رضا غفاری‌زاده در گفت‌وگو با میزان در مورد روز هفتم ماه محرم گفت: روز هفتم را با نام حضرت علی‌اصغر(ع) فرزند کوچک امام حسین(ع) نامگذاری کرده‌اند. این نوزاد در واقعه کربلا با تیر سه شعبه حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسیدند. از این رو حضرت علی‌اصغر(ع) را سرباز خردسال کاروان کربلا می‌خوانند؛ سربازی که با خون پاکش پیام مظلومیت امام حسین(ع) را بیان می‌کند.
وی ادامه داد: شهادت حضرت علی‌اصغر(ع) آثار شگفت‌انگیزی را که در واقع زمینه‌ساز فرهنگ و اندیشه حسینی بوده و موجب تقویت نهضت و قیام خونین کربلا شده است، بر جای گذاشت.
غفاری‌زاده اظهار کرد: شهادت حضرت علی اصغر(ع) یک اثر وضعی و تکوینی بر سیاست‌های جبارانه دستگاه اموی داشت؛ اثری که خدای متعال به خونخواهی آن اقامه عدل خواهد کرد و موجب متلاشی شدن دستگاه جور خواهد شد و این خون در زمان قیام امام زمان(عج) پاسخ داده خواهد شد. امام حسین(ع) با مشاهده شیوه شهادت حضرت علی‌اصغر(ع) گریه کردند و فرمودند: «پروردگارا! تو خود میان ما و این مردم داوری فرما که ما را دعوت کردند تا یاریمان کنند، اما ما را کشتند.»
این کارشناس علوم قرآنی به آموزه‌های واقعه کربلا و شهادت حضرت علی‌اصغر(ع) پرداخت و اظهار کرد: مهم‌ترین آموزه‌های شهادت جانسوز حضرت علی‌اصغر(ع) این نکته را بیان می‌کند که در مبارزه با دشمنان حق، هیچ‌کس مستثنی نیست. سربازان شیرخوار دوش به دوش جوانان و سالخوردگان به میدان می‌آیند و به موقع در صفوف شهدا قرار می‌گیرند. مصیبت حضرت علی‌اصغر(ع) برای امام حسین(ع) جان‌فرسا بود، اما سیدالشهدا(ع) خداوند را حاضر و ناظر بر همه امور می‌دانستند و این آرامشی را در وجود ایشان ایجاد می‌کرد. در عین حال معادباوری در واقعه کربلا و با شهادت هر یک از شهدای کربلا تکرار می‌شد و این مهم در زمان شهادت حضرت علی‌اصغر(ع) نیز بار دیگر مطرح شد.
وی ابراز کرد: پس اعتماد حقیقی به خدای متعال، موجب انواع صبر می‌شود، همانگونه که امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «أَصْلُ الصَّبْرِ التَّوَکُّلُ عَلَی الله؛ ریشه صبر، توکل و اعتماد بر خدای متعال است.» امام حسین(ع) به خدای متعال و پاداش‌های قطعی او اعتماد و ایمان کامل دارند، از این رو تحمل این مصیبت‌ها را آسان می‌دانند.
غفاری‌زاده سیره اخلاقی امام حسین(ع) را مورد بررسی قرار داد و بیان کرد: امام حسین(ع) بهترین الگوی پایداری و رضایت است. او پس از تحمل شهادت همه یاران و جوانانش، کودک شیرخوار خود را به میدان آورد. هنگامی که حضرت علی‌اصغر(ع) نیز شهید شد، امام حسین(ع) بر قضای الهی گردن نهاد و خطاب به خداوند گفت: «ای خدا! چون تو این صحنه‌ها را می‌بینی تحمل این مصیبت‌ها بر من آسان می‌شود.» صبر برای خدا نیز نکته‌ای ارزشمند است که سیدالشهدا(ع) پس از شهادت حضرت علی‌اصغر(ع) با عمل خود آن را به نمایش می‌گذارد.
وی تبدیل کردن تهدید به فرصت را در زمان شهادت حضرت علی‌اصغر(ع) از جمله رویکرد‌های واقعه کربلا دانست و تصریح کرد: یکی از هنرهای زندگی آن است که انسان بتواند در سخت‌ترین شرایط زندگی، تهدیدها را به فرصت‌های بزرگ برای رسیدن به هدف آرمانی خود تبدیل کند. امام حسین(ع) در جهت اقامه امر به معروف و نهی از منکر قیام کردند و تا آخرین لحظه نیز کمترین فرصت برای نیل به این هدف آرمانی را از دست ندادند. این شدیدترین نوع خطاب عاطفی برای بیدار ساختن وجدان‌های خفته است تا هم حجت بر دشمن تمام شود و هم شاید برخی متنبه شده و توبه کنند.
این کارشناس علوم قرآنی نیاز به تدبر در واقعه کربلا را رویکردی مهم دانست و تاکید کرد: در جریان درس‌آموز و عبرت‌انگیز واقعه عاشورا در سال ۶۱ هجری به خوبی می‌توان به نقش‌آفرینی افراد شاخص و ممتاز اشاره کرد؛ افراد شاخصی که خون مظلومانه آن‌ها برای تاریخ بشریت پیام‌های انسان‌سازی فراوانی به دنبال دارد. در جریان واقعه کربلا گاه با رشادت‌های قهرمانانه سالخوردگانی همچون حبیب بن مظاهر مواجه می‌شویم و از نوع رفتار غیرتمندانه او درس می‌گیریم و گاه با نقش‌آفرینی طفل شیرخواره‌ای مواجه می‌شویم که شهادت مظلومانه او ارکان دستگاه جور و ظلم را به لرزه در می‌آورد و زمینه رسوایی و نابودی آن‌ها را فراهم می‌کند.
وی همچنین شیوه دعا را مطرح و بیان کرد: امام حسین(ع) پس از شهادت حضرت علی‌اصغر(ع) به دعا پرداختند و فرمودند: «پروردگارا، اگر یاری شدن از آسمان را از ما بازداشته‌ای، آن را در چیزی که برای ما بهتر است، قرار ده و انتقام ما را از این ستمگران بگیر.» در اینجا نکته‌ای مهم نهفته است و از خداوند می‌خواهد تا چهره حقیقی دشمنان را برای جهانیان معرفی کند. این دعا بر آورده شد و اکنون واقعه کربلا بعد از گذشت سال‌ها همچنان در ماه محرم، در یاد‌ها زنده می‌شود و نهضتی اثرگذار را یادآوری می‌کند.
غفاری‌زاده خاطرنشان کرد: در منابع دینی و اسلامی سفارش و تأکید فراوانی بر تکریم فرزندان و رعایت حقوق آن‌ها شده است، به گونه‌ای که هیچ‌کس حق ندارد کمترین ظلمی را به این چنین افراد ضعیف و بی‌دفاعی روا دارد، اگرچه در صحرای کربلا این قانون برای کودکان و نوزاد امام حسین(ع) زیر پا گذاشته شد. نکته دوم اینکه تربیت درست برای فرزندان در حادثه کربلا مطرح شده و آن را با جامعه امروزی یادآوری می‌کند.
انتهای پیام/