سلیمی: سربازان خط مقدم دیروز، جانبازان بدون حمایت امروز شدند/ مستند «سرباز شماره صفر» گریزی به مشکلات جانبازان بدون کارت جانبازی است

محمد سلیمی‌راد کارگردان مستند «سرباز شماره صفر» در گفت‌وگو با میزان درباره انتخاب سوژه این مستند گفت: از طریق یکی از دوستانم با فردی که در عملیات کربلای ۴ حضور داشت آشنا شدم. از آنجا که پدر من در همین عملیات به شهادت رسید، حضور در کنار او و ارتباط گرفتن با این جانباز برایم جذاب بود و دوست داشتم به این فرد بیشتر نزدیک شوم.

وی افزود: ارتباط بیشتر با این جانباز سبب شد که متوجه شوم، او به همراه پدرم در یک قایق حضور داشتند، در عین حال کم‌کم با مشکلات زندگی او آشنا شدم. این نکته برایم بسیار جالب بود که چگونه یک مجروح جنگی هنوز درصد مجروحیت خود را نگرفته، در حالی که با مشکلات مالی و درمانی متعددی دست به گریبان است.

سلیمی‌راد در زمینه ساخت مستند «سرباز شماره صفر» بیان کرد: آشنایی با این جانباز سبب شد تا پیشنهاد ساخت مستند «سرباز شماره صفر» را به او بدهم و جانباز نیز آن را پذیرفت، به همین دلیل ساخت و تولید این مستند از سال ۹۷ تا ۱۴۰۰ طول کشید. 

وی تصریح کرد: جهانگیر شخصیت نخست مستند من نمونه‌ای از هزاران مجروح جنگی است که به حقشان نرسیده‌اند. این مهم را زمانی که فیلم مستند «سرباز شماره صفر» در جشنواره‌های متعدد مثل جشنواره حقیقت و مقاومت حتی در جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد، دیدم. 

این مستندساز به برخورد مخاطبان پس از دیدن مستند «سرباز شماره صفر» اشاره و اظهار کرد: مخاطبانی که مستند «سرباز شماره صفر» را دیده بودند، در پیام‌ها و یا گفت‌وگو‌های رو در رو این نکته را اعلام کردند که بسیاری از نزدیکان آنان همانند جهانگیر از شرایط سخت و دشواری رنج می‌برند و در عین حال کارت جانبازی نگرفته‌اند. 

سلیمی‌راد تصریح کرد: کاملا مشخص و واضح است که این افراد صرفاً برای دفاع از اهداف و اعتقاداتشان، صادقانه و بدون هیچ‌گونه چشمداشتی از سرزمین خود دفاع کردند و هنگامی که مجروح شدند، برای گرفتن کارت جانبازی اقدام نکردند. تعداد این افراد کم نیست، خصوصاً در استان‌هایی مانند استان چهارمحال و بختیاری که بیشترین افراد از این شهر و استان به خط مقدم روانه شدند. 

وی تاکید کرد: اکنون بعد از گذشت سال‌ها شرایط سخت اقتصادی و درمانی سبب شده است که برخی از آنان به کارت جانبازی نیاز داشته باشند و بخواهند از آن استفاده کنند، در صورتی که نتوانسته‌اند این کارت را دریافت کنند و از مزیای آن بهره ببرند. آمار میدانی بیانگر این مهم است که از هر چهار خانواده در چهارمحال و بختیاری، یکی از آنان با چنین مشکلاتی دست به گریبان است. 

سلیمی‌راد ارتباط مخاطبان با مستند «سرباز شماره صفر» را مورد بررسی قرار داد و افزود: بسیاری از خانواده‌ها خصوصاً خانواده‌های جانبازانی که از چنین شرایطی رنج می‌برند، با این مستند همذات‌پنداری کردند و ارتباط خوبی برقرار کردند. 

وی اظهار کرد: جانبازان و ایثارگرانی که کارت جانبازی ندارند، علاوه بر مشکلات و بیماری‌ها از لحاظ معیشتی نیز در فشار هستند. این دسته از افراد تعدادشان بسیار است. مدتی پیش با یکی از همرزمان جهانگیر که او نیز مجروح شده و در شرایط بد اقتصادی و در عین حال هزینه‌های زیاد درمانی قرار داشت، آشنا شدم. آنها به علت مشکلات مالی در یک زیرزمین کوچک زندگی می‌کردند. 

این کارگردان تاکید کرد: هدف من جلب توجه مسئولان نسبت به مشکلات جانبازان بود، اگرچه آنان خود مستقیماً با جانبازان و مشکلات آنان در ارتباط هستند، اما معتقدم افرادی مانند جهانگیر بسیار هستند و عموما فیلمی از دشواری‌های آنها ساخته نمی‌شود. حضور مستند «سرباز شماره صفر» در جشنواره فیلم فجر اتفاقات خوبی را برای جهانگیر رقم زد تا جایی که یکی از پزشکان در صدد رفع بیماری همسر جهانگیر برآمد و پرونده درصد جانبازی جهانگیر نیز در حال پیگیری است، اما سایر جانبازان که کارت جانبازی نگرفتند، خصوصاً کسانی که در روستاها زندگی می‌کردند و گاهی برای اعزام به جبهه کیلومترها پای پیاده در برف به مراکز اعزام می‌رفتند تا به نبرد با دشمن بپردازند، هیچ‌گونه حمایتی وجود ندارد.

وی تصریح کرد: مسئولین باید درک درستی از مشکلات پیش روی جانبازان داشته باشند. فیلم مستند «سرباز شماره صفر» نه اولین فیلم، نه برترین و نه آخرین فیلم در مورد جانبازانی است که با مشکلات متعدد روبه‌رو هستند. قطعاً فیلم‌های زیادی در این زمینه ساخته شده است، اما هدف همه سازندگان، بیان مشکلات کسانی است که روزی از جان خود گذشتند و برای کشور جانفشانی کردند. برخی از آنان سرنوشت‌های تلخی دارند؛ در نگاهی به بیمارستان و آسایشگاه‌های روانی جانبازان با قصه‌های بسیار تلخ زندگی برخی از این جانبازان روبه‌رو می‌شویم و باید این را بدانیم که آنها حقی بر گردن ما دارند. 

سلیمی‌راد خاطرنشان کرد: مسئولان باید از زاویه دیگر جانبازان را رصد کنند و در صدد رفع مشکلات آنان بربیایند. بیان این شعار که ما مسئولان خود را از جنس جانبازان می‌بینیم و می‌دانیم که مشکلات آنان مشکل ماست، کافی نخواهد بود. بلکه در عمل باید به دنبال حل مشکلات جانبازان باشند و این مهم را در دستور کار خود قرار دهند. جانبازان بسیاری هستند که دیده نشده و فیلمی از آنها ساخته نمی‌شود. باید دین‌مان را نسبت به آنها ادا کنیم، ما باید این مهم را در نظر داشته باشیم که همه آنان «سربازان شماره صفر» هستند و از مشکلات درمانی و معیشتی رنج می‌برند، در حالی که در سخت‌ترین شرایط کشور، جان و سلامتی خود را فدا کردند. 

انتهای پیام/