معضل تاریخی و حل نشده خشونت و تبعیض پلیس کانادا علیه بومیان
خبرگزاری میزان – نژادپرستی سیستماتیک در پلیس کانادا بومیان و اقلیتهای نژادی را هدف قرار میدهد و آنان را با نرخی نامتناسب قربانی خشونت پلیس میکند.
به گزارش «freshessays»، توسعه گسترده فناوری باعث افزایش انتشار و گردش ویدئوها در تلفنهای همراه و پلتفرمهای رسانههای اجتماعی شده است؛ در نتیجه موضوع نژادپرستی پلیس در قبال اقلیتها نسبت به گذشته بیشتر مورد توجه قرار میگیرد.
کانادا نیز از این قاعده مستثنی نیست و تبعیض پلیس این کشور علیه بومیان و دیگر اقلیتهای نژادی در دهههای اخیر بیش از گذشته مورد توجه و انتقاد قرار گرفته است.
با وجود این، خصیصه نژادپرستی پلیس کانادا از جمله استفاده بیش از حد زور توسط افسران آن کاهش نیافته است.
در کانادا بومیان و سیاه پوستان نسبت به سفیدپوستان با احتمال بیشتری برای تجربه خشونت پلیس مواجه هستند؛ ضمن این که، آنها به دلیل رویکرد نژادپرستانه پلیس کانادا، بیشتر در معرض دستگیری، بازرسی و در نتیجه تهاجم خشونت بار پلیس قرار میگیرند.
تعاملات تبعیض آمیز و وحشیگری پلیس کانادا در هنگام کنترل افراد بومی و اقلیتهای محروم همچنان به صورت نابرابر رخ میدهند، زیرا نهادی بر عملکرد آنها در این زمینه نظارت نمیکند و آنان در این باره پاسخگو نخواهد شد.
این دلایل به آنها اجازه میدهد تا از عواقب برخوردها و اقدامهای تبعیض آمیز خود مصون بمانند؛ افسران مرتکب اقدامهای مذکور به ندرت به خاطر رفتارهای غیراخلاقی پاسخگو میشوند، به همین دلیل چرخه تعصبات و خشونت علیه بومیان در کانادا تداوم مییابد و آنها در مقایسه با همتایان سفیدپوست خود با احتمال بسیار بالاتری توسط پلیس دستگیر، متهم و حتی کشته میشوند.
در حالی که رسانههای مختلف در سطح جهان استفاده بیش از حد زور و خشونت پلیس آمریکا در مقابل اقلیتهای قومی و اقشار آسیب پذیر را مورد بحث قرار داده و در صدر اخبار خود قرار میدهند، وضعیت مشابه در کانادا از دیدها پنهان میماند.
استفاده از زور بیش از حد توسط پلیس کانادا، شهروندان کانادایی به ویژه بومیان و اقلیتهای قومی را قربانی میکند؛ این در حالی است که هیچ سیستم رسمی برای ردیابی موارد خشونت پلیس در کانادا وجود ندارد.
با وجود این، یک گزارش خبری «سی بی اس» از ثبت ۴۰۰ مورد مرگ ناشی از خشونت افسران پلیس خبر داده و تاکید میکند که به قوانینی برای حل نژادپرستی سیستماتیک پلیس و بهبود آموزش پلیس برای کاهش تبعیض نیاز است.
حبس انبوه، دستگیریهای مکرر و محدودیتهای تردد بخشی از تجربیات روزانه جمعیتهای بومی و دیگر اقلیتها در کانادا هستند.
بررسیها نشان میدهند که در حالی که پلیس کانادا اغلب مدعی ترویج ارزشهای اجتماعی مبتنی بر برابری و مفاهیم چندفرهنگی است، در عمل سیاست هایش بر تبعیض علیه بومیان استوار شده است و این امر را میتوان در رویکرد نژادپرستانه، بازداشتهای ناعادلانه و اخذ اجباری اطلاعات دید.
پلیس کانادا با تهیه نظام نامههایی مانند منشور حقوق و آزادیهای کانادا خود را متعهد به کار و تامین امنیت غیرنظامیان صرف نظر از قومیتشان معرفی میکند، اما بسیاری از مطالعات نشان میدهند که بهویژه سیاهپوستان و بومیها عدالت کیفری را دارای رویکردی مغرضانه علیه خود میدانند.
شواهد نیز نشان میدهد که چنین فعالیتهایی تاثیرات مخربی بر برداشتها و حمایت اجتماعی از مجریان قانون، بهویژه از سوی جوامع بومی و اقلیتها دارند.
در واقع، تضادهای اجتماعی موجود در کانادا در موضوع خشونت نژادی پلیس این کشور نیز صدق میکند؛ به این معنا که جمعیتهای غالب از مکانیسمهای اجرای قانون برای محافظت از منافع شخصی در برابر اقلیتهای بومی و دیگر اقلیتها استفاده میکنند؛ این امر در مورد شهروندان با وضعیت اجتماعی- اقتصادی پایینتر نیز صادق است.
دلیل بی اعتمادی اقلیتها به پلیس در کانادا نیز همین میراث بی اعتمادی است.
در عین حال، تحقیقات جامع محدودی در مورد افسران پلیس مرتکب جرم وجود دارد و هیچ نهاد فدرالی اطلاعاتی را در مورد تمام اتهامات جنایی مربوط به پرسنل اجرای قانون در کانادا جمعآوری نمیکند؛ در نتیجه، محققان از روشهای دیگری مانند بررسیها، دادههای آژانسهای داخلی و اطلاعات کمیسیون مستقل برای ارزیابی رفتار نادرست پلیس استفاده میکنند.
دادههای محدود در مورد جرایم پلیس یک مشکل است؛ در عین حال، وزارت دادگستری کانادا جرایم انجام شده توسط افسران پلیس را در صورتی که شواهد اجازه دهد، بررسی کرده و مورد پیگرد قانونی میدهد.
تحقیقات مذکور اغلب شامل استفاده از زور بیش از حد، سوءاستفاده جنسی، سرقت، بی تفاوتی عمدی به نیازهای فوری پزشکی یا آسیب رساندن به افراد در بازداشت است.
به طور خلاصه، موارد افزایش خشونت پلیس به دلیل نژادپرستی سیستماتیک در این نهاد، افزایش برخورد بین بومیان و پلیس و عدم پاسخگویی پلیس وجود دارد؛ نژادپرستی مانع روابط پلیس و غیرنظامیان میشود و آسیب پذیری اقلیتهایی را افزایش میدهد که توسط سیستم عدالت کیفری محافظت نمیشوند؛ علاوه بر این، فقدان مسئولیتپذیری، نژادپرستی و وحشیگری را تقویت میکند.
انتهای پیام/