آیا واقعا مشکل بازی دوستانه داریم؟/ کولاک چشم بادامیها، کیفیت بالای عربستانیها و سادگی عجیب کانگوروها
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، تیم ملی فوتبال ایران باید روز ۲۴ مهر در دیداری دوستانه و در ورزشگاه آزادی به مصاف تیم ملی بولیوی برود. در همین رابطه و در جریان اردوهای تیم ملی بازیکنان و همچنین کادر فنی از نبود بازیهای دوستانه صحبت میکنند و به آن خرده میگیرند.
در اصل ماجرا که تردیدی نیست و همه میدانیم داشتن بازیهای تدارکاتی مناسب میتواند راه پیشرفت را میسر کند، اما بد نیست نگاهی به بازیهای تدارکاتی رقبای اصلی خود در راه قهرمانی جام ملتهای آسیا هم بیندازیم تا ببینیم تفاوت میان ما و آنها چقدر است.
تیم ملی استرالیا:
کانگوروها با سرمربی جدید خود گراهام آرنولد بعد از جام جهانی هیچ مسابقه دوستانهای نداشتهاند و تا به اینجا ۳ بازی تدارکاتی را پیش از جام ملتها ترتیب دادند که هر ۳ مسابقه مقابل تیمهای آسیایی است.
کویت - استرالیا
استرالیا - کره جنوبی
استرالیا - لبنان
تیم ملی عربستان:
خوان آنتونیو پیتزی به خاطر برد مقابل مصر در سمتش ابقا شد و حالا با تیمش مهیای حضور در جام ملتها است. آنها در اولین بازی تداکاتی مقابل بولیوی به تساوی ۲ - ۲ رسیدند و حالا هم در تورنمنت ریاض باید با تیمهای برزیل و عراق بازی کنند. برای ماه نوامبر، اما فعلا بازی دوستانهای هماهنگ نشده است.
تیم ملی کرهجنوبی:
شاید بتوان گفت بهترین آمادهسازی در راه جام ملتها در بین تیمهای مدعی قاره کهن متعلق به کرهجنوبی است. آنها، چون پائولو بنتو را هم تازه به تیم خود آوردهاند با مهیا کردن بازیهای نسبتا زیاد میخواهند آشنایی او را از تیمشان بالا ببرند. این تیم بعد از برد ۲ بر صفر کاستاریکا و تساوی بدون گل در برابر شیلی حالا در برنامه خود تا آغاز رقابتها، باید در خانه به مصاف اروگوئه و پاناما برد و سپس در برابر استرالیا و ازبکستان قرار بگیرند تا با انجام بازی مقابل تیمهای آمریکایی و آسیایی پا به امارات بگذارند.
تیم ملی ژاپن:
ساموراییها بعد از درخشش در جام جهانی و صعود به عنوان تنها تیم آسیایی به مرحله یک هشتم نهایی حالا سرمربی خود را تغییر دادهاند و به جای آکیرا نیشینو از هاجیمه موریاسو بهره میبرند. این تیم ابتدا با ۳ گل کاستاریکا را در هم کوبید و حالا هم باید ۴ بازی مقابل پاناما، اروگوئه، ونزوئلا و قرقزستان انجام بدهند. ۳ بازی اول میتواند محک جدی برای آبیپوشان باشد، اما دیدار با قرقیزستان قطعا برای افزایش روحیه آنها پیش از ورود به مسابقات خواهد بود.
تیم ملی امارات:
شاگردان آلبرتو زاکرونی که میزبان جام ملتها به حساب میآیند قطعا میتوانند یکیاز مدعیان باشند. آنها دوره قبل هم عنوان سومی را به خود اختصاص دادند. آنها مدتهاست بازی دوستانه برگزار میکنند و در سپتامبر هم با ۲ گل به ترینیداد و توباگو باختند، اما ۵ روز بعد با سه گل از سد لائوس گذشتند. آنها پیش از آغاز جام فعلا دو بازی مقابل هندوراس و ونزوئلا را ترتیب دادهاند.
تیم ملی ایران:
شاگردان کارلوس کیروش، اما بعد از دیدار با ازبکستان که منجر به پیروزی یک بر صفر شد ۳ بازی تدارکاتی مقابل تیمهای آمریکای جنوبی و مرکزی را پیش روی خود دارند. حالا ملیپوشان باید ۲۴ مهر به مصاف بولیوی بروند و در تاریخ ۲۴ آبان رودر روی ترینیداد و توباگو قرار بگیرند و در نهایت به مصاف ونزوئلا بروند.
از لحاظ تعداد مسابقات ما فقط نسبت به ژاپن و کرهجنوبی کمتر بازی میکنیم که آن هم میتواند به خاطر جدید بودن سرمربی این دو تیم آن را طبیعی دانست.
استرالیا هم با اینکه نفر جدیدی را در راس کادر فنی خود میبیند، اما بازهم به ۳ بازی مقابل تیمهای آسیایی اکتفا میکند که بازی با کره میتواند حساسیت بالایی داشته باشد.
عربستان از لحاظ تعداد بازی یا با ایران برابری میکند یا یک بازی کمتر خواهد داشت، اما از نظر کیفی، آنها قطعا شرایط بهتری را به واسطه بازی قطعی با برزیل و احتمالی با آرژانتین تجربه خواهند کرد. با این حال ما نسبت به امارات از لحاظ کمی بهتر هستیم و از لحاظ کیفی هم برابری میکنیم.