آمریکا بیش از پیش در مقابل دشمن جدید بسیار خطرناکش بی دفاع شده است

به گزارش گروه بین الملل ، پایگاه شبکه خبری راشاتودی در گزارشی به موضوع افزایش خودکشی در میان نظامیان آمریکایی پرداخته و از آن تحت عنوان دشمن بسیار خطرناک جدید آمریکا نام برده که این کشور در مقابلش بی دفاع مانده است.

در این گزارش آمده است: آمریکا همواره در حال تحقیق و توسعه سلاح‌های جدید خود برای مقابله با دشمنانش است. اما به نظر می‌رسد ناخواسته گرفتار دشمن بسیار خطرناک و مهلک جدیدی شده است.

خودکشی؛ واقعیت غم انگیزی که سبب می‌شود بسیاری از زنان و مردان آمریکایی که نمی توانند با تجربیات جنگی خود کنار بیایند و تصمیم بگیرند زندگی خود را کوتاه‌تر کنند.

از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸، ارتش آمریکا شاهد پدیده کاملا بی سابقه‎ای در دوران جدید خود بود. براساس تحقیقات مجله مایو کلینیک، نرخ خودکشی در میان نیرو‌های فعال و غیر فعال آمریکایی نسبت به دوره صلح آمیز پیشین ارتش این کشور در سال‌های ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۳، به میزان ۸۰ درصد افزایش یافت. بخش غم انگیزتر ماجرا آن جاست که در سال ۲۰۱۲ مشخص شد که سربازان آمریکایی بیش از آن که توسط دشمن خارجی کشته شوند، در اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند و قطعا افزایش چشمگیر در تعداد خودکشی‌ها تنها مدتی کوتاه پس از آغاز دو جنگ پر هزینه و طولانی عراق و افغانستان اتفاقی نیست.

جنگ افغانستان که از سال ۲۰۰۱ آغاز شده و همچنان ادامه دارد و به نظر می‌رسد از جنگ ویتنام که رکوردار طولانی‌ترین عملیات جنگی آمریکا بود، طولانی تر شود و جنگ عراق از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ که به عنوان پنجمین عملیات طولانی تاریخ آمریکا شناخته شده، باعث تلفات جانی و مالی فراوانی در افغانستان و عراق شده اند. ضمن این که تاثیر روانشناختی عمیقی در روان مردم آمریکا نیز داشته اند. همانطور که یک فیلسوف شهیر آلمانی می‌گوید: "به محض اینکه وحشت از زندگی به نقطه‌ای می‌رسد که بر وحشت از مرگ غلبه می‌کند، یک مرد زندگی خود را به پایان می‌رساند. "

 

راشاتودی در ادامه می‌نویسد: برای بسیاری از آمریکایی ها، "وحشت‌های زندگی" باید بسیار واقعی به نظر برسند؛ چرا که حدود ۲۰ کهنه سربازان آمریکایی روزانه خودکشی می‌کنند. این تعداد شگفت آور ۱۸ درصد کل مرگ‌های ناشی از خودکشی در این کشور را تشکیل می‌دهد و نکته قابل تامل اینجاست که کهنه سربازان تنها ۸.۵ درصد جمعیت بزرگسالان این کشور را در بر می‌گیرند. به نظر می‌رسد این هزینه بسیار سنگینی برای عملیات نظامی بسیار بحث برانگیز در غرب آسیا و آسیای مرکزی است. اما آیا باید از این آمار‌ها شگفت زده شد؟ حتی از قدرتمندترین ملت در این کره خاکی نمی‌توان انتظار داشت که علیرغم حضور مدت زمان طولانی در جنگ به لحاظ جسمی و ذهنی سالم بماند. در نهایت باید چیزی از دست برود.

در هفته اخیر سازمان خیریه کهنه سربازان جنگ عراق و افغانستان آمریکا ۵۵۲۰ پرچم را به نماد سربازان و کهنه سربازانی که در این سال‌ها خودکشی کرده بودند را در واشنگتن به اهتزاز درآوردند.

روش‌های متعددی برای توضیح افزایش خودکشی‌ها وجود دارد؛ از PTSD (اختلال استرس پس از حادثه)، تا عوارض بازگشت دوباره به زندگی غیر نظامی، تا مقابله با درد‌های شدید جسمی و افسردگی که به نوبه خود باعث افزایش میزان مصرف دارو‌های مخدر بسیار اعتیادآور در میان کهنه سربازان می‌شود، همگی توضیحی قانع کننده به حساب می‌آیند. البته باید این را هم در نظر داشت که هزاران کهنه سربازی که در دوران خدمت خود مدت طولانی را در سفر‌های مختلف بوده‎اند، دیگر قادر به زندگی عادی و صلح آمیز نیستند.

راشاتودی در ادامه نوشت: در حقیقت شاید این سوال پیش بیاید که ارتش آمریکا چه کسانی را برای جنگ‌های پر سر و صدا در خارج از کشور، جایی که تعلقی به آن ندارند، به شکل روزافزون به استخدام در می‌آورد؟ پاسخ این سوال افرادی هستند که به عنوان افراد فقیری که رویای آمریکایی از آن‌ها گریزان است، شناخته می شوند!

 

حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا آمریکا از افراد فقیر و به حاشیه رانده شده جامعه به عنوان خوراک ارزان قیمت جنگ‌های خارجی استفاده می‌کند و پس از بازگشت آنان از جنگ، نخبگان سیاسی آن‌ها را از مراقبت‌های پزشکی ضروری محروم می‌کنند؟

آیا دولت آمریکا اقدامات کافی و ضروری را برای کهنه سربازانی که برخی از آن‌ها در تامین نیاز‌های اولیه خود وامانده‎اند و با بسیاری از بدترین نوع اختلالات مواجهند، انجام می‌دهد؟

راشاتودی بر این باور است که طرح چنین سوالاتی با توجه به اشتیاق آمریکا برای جنگ و تخریب بی فایده است. در واقع این کشور تنها ۲۱ سال در تاریخ خود از زمان تاسیس در سال ۱۷۷۶ تاکنون بدون جنگ زیسته است. ضرورت در نظر داشتن برنامه‌های مراقبتی از کهنه سربازان با توجه به تاریخ و ایدئولوژی جنگ طلب آمریکا بیشتر احساس می‌شود.

درسی که سال هاست آمریکا از آن بهره‌ای نبرده است. در سال ۲۰۰۷ زمانی که نیرو‌های آمریکایی در مناطق بسیار خطرناکی در عراق و افغانستان در حال جنگ بودند و آمریکا حدود ۹۰۰ پایگاه نظامی در سراسر جهان داشت، جورج بوش کاری باور نکردنی انجام داد؛ او اعلام کرد دولت بودجه مراقبت‌های درمانی کهنه سربازان را در دو سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ کاهش می‌دهد. به عبارت دیگر درست زمان بازگشت سربازان به کشور با آسیب‌های فیزیکی و روانی که نیاز به درمان داشتند، وی کلاهبرداری کرد.

مطمئنا، دولت بوش همانطور که ارتش تایمز گزارش داد، از این امر آگاهی داشت که کهنه سربازانی که به طور منظم با خدمات بهداشتی و درمانی وزارت کهنه سربازان ارتباط داشتند بسیار کمتر از افرادی که تعامل کمتری با این وزارت خانه داشتند یا کلا ارتباطی نداشتند، خودکشی می‌کردند.

در ماه گذشته، دولت آمریکا قانون جدیدی را به تصویب رساند که افزایش بودجه وزارت کهنه سربازان آمریکایی را ۶ درصد افزایش می‌داد. اما مطمئنا تصویب این بودجه برای هزاران نظامی زن و مرد آمریکایی از لحاظ مالی خیلی کم و از لحاظ زمانی بسیار دیر است و باید گفت تخصیص بودجه اضافی کمکی به معضل خودکشی نخواهد کرد. دولت آمریکا باید شهروندان خود را به سرزمین‌های مملو از درگیری طولانی مدت نفرستد. زیرا سربازانی که در جنگ شرکت کرده‎اند و از آن متاثر شده اند هرگز قادر به زندگی صلح آمیز در کشوری که جانشان را برای آن به خطر انداخته اند، نخواهند بود.