کزازی: اعتقاد راسخ شهریار به ائمه (ع) در اشعارش کاملاً پیداست/محقق: شهریار شاعر سرآمد زبان فارسی و آذری است

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی، روز ۲۷ شهریور ماه، سالروز مرگ سید محمدحسین بهجت تبریزی ملقب به شهریار شاعر ایرانی، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی روز ملی شعر و ادب ایران نامیده شده است.

سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار شاعر ایرانی اهل تبریز بود که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. وی در تبریز به‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای همین شهر به خاک سپرده شد. ۲۷ شهریور را «روز شعر و ادب فارسی» نام‌گذاری کرده‌اند. وجه تسمیه این نام گذاری سالروز درگذشت شهریار است.

مهم‌ترین اثر شهریار منظومه حیدربابایه سلام (سلام به حیدربابا) است که از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی به‌شمار می‌رود و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده‌است. این مجموعه در میان اشعار مدرن قرار گرفته و به بیش از ۸۰ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده است.

جلال الدین کزازی شاعر و ادیب فارسی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی ، درخصوص جایگاه و تاثیر محمدحسین شهریار در شعر فارسی گفت: شهریار یکی از بزرگترین شاعران تمامی اعصار ایران است. وی تعلق و فلسفه شعر را بسیار روان، رسا و همچنین شورانگیز بیان می گوید و به همین دلیل با عامه مردم ارتباط برقرار می‌کند.

وی ادامه داد: شهریار شاعری مردمی است و به همین دلیل در دل ایرانیان جای گرفته است. راز گرامیداشت شهریار، همین مردمی بودن اوست. چرا که بسیاری از سروده های شهریار از میان مردم بر می‌خیزد. امروز هر زمان آیینی در جایی هست، نشانی از سروده "علی ای همای رحمت" را می توان دید.

کزازی به چگونگی آشنایی خود با شعر شهریار اشاره و بیان کرد: من در سالیانی که دانش آموز بودم نامه ای مهرآمیز به شهریار نوشتم و او این نامه را آنچنان خوش داشته بود که در یکی از چاپ های دیوان خویش، نامه را گنجانده بود اما چرا من در آن سالیان شهریار را می شناختم؛ درست است که من در خانواده ای بالیده ام که فرهیخته و فرهنگی بوده اند و پدر من بنیادگذار شیوه نوین آموزش در کرمانشاه بوده و من از سالیان خردی با سخن پارسی و تاریخ ایشان به بهانه های گوناگون آشنا شده ام اما شهریار را به پاس دل خویش می شناختم.

این مدرس دانشگاه به دلایل دیگر مردمی بودن شعر شهریار اشاره و بیان کرد: سروده های شهریار فراگیر است زیرا شهریار شاعر دل بود و برای دل خود می سرود و در اندیشه آن بود که در سخن، خود را به نمایش بگذارد و هنرمندی خود را آشکار کند. شعر شهریار بیش از سروده هر سخنور دیگری دستمایه خونیاگران قرار گرفته تا بر پایه غزل های او آهنگ بسازند و خوانندگان چیره زبان آن را به آواز بخوانند.

نویسنده بیکران سبز با تاکید بر تاثیر ویژه شهریار بر شعر معاصر تصریح کرد: شعر شهریار همه جا حاضر است. مردم بی آنکه بدانند شعر از کیست شعر شهریار را می‌خوانند و این نشان می‌دهد شهریار تا چه حد در دل جامعه رسوخ کرده است. این اتفاق آرزوی هر شاعری است که شهریار به آن دست یافته است.

کزازی با اشاره به اعتقاد فراوان شهریار به ائمه معصومین خاطرنشان کرد: باورهای دینی شهریار و اعتقادش به ائمه معصومین کاملاً در اشعارش پیدا بوده و این اعتقاد را به دیگران نیز منتقل می کند. شهریار شاعری مومن به اهل بیت است و برترین نمود آن شعری است که برای مولا علی (ع) سروده است.

مهدی محقق رئیس انجمن مفاخر ایران در خصوص جایگاه شهریار در شعر فارسی گفت: شهریار به دو زبان فارسی و آذری شعر سروده و در هر دو زبان شاعر سرآمدی بوده است به عبارتی می توان گفت شهریار در شهری بدنیا آمده و بالیده که دانشمندان بزرگی پرورش داده است و شاعران ارجمندی داشته که شهریار یکی از آنان است.

محقق، ایران را سرزمین شعر دانست و خاطرنشان کرد: شعر و شاعری در مملکت ما همواره مورد توجه بوده است و انواع و اقسام شعر از مدح و اندرز و حماسه و مرثیه در مملکت ما رواج داشته است. شهریار یکی از شاعران برجسته سرزمین ما است که اگر چه زبان مادری اش ترکی بوده اما اشعاری نغز به زبان فارسی سروده است.

گفتنی است شهریار در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی -مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی- نیز تبحر داشته‌است. اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. شهریار نسبت به علی بن ابی‌طالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ داشته‌است.