صنعتی به قدمت نساجی/ اشتغال زایی بالا مزیت از یاد رفته+تصاویر
صنعت نساجی دارای قدمتی طولانی در ایران است که ریشه حضور آن به سالیان دور باز می گردد که با گذشت زمان و صنعتی شدن این رشته ابعاد دیگری از آن مشخص شد.
به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد ، صنعت نساجی در ایران دارای قدمتی طولانی است که با گذشت سالها از بروز ان همچنان در استانهایی مانند یزد، خراسان، مازندران، گیلان، گلستان و خوزستان نشانههایی از تولید پارچههای دستباف ایران دیده میشود.
این صنعت که در گذشته به تولید پارچههای دستبافت شامل زری، مخمل، ترمه، دارایی، جاجیم و نظایر آن مشغول بود، در کنار آن فعالیتهایی مانند رنگ و رنگرزی، رودوزیهای سنتی و چاپهای سنتی را نیز انجام میداد.
هم اکنون در گوشه و کنار ایران روستاها و مناطقی هستند که به صورت سنتی به کار خود ادامه میدهند که روستای رویین خراسان شمالی ۸۰۰ خانوار یکی از آنها است که ۱۲۰ بافنده خانم از این حرفه کسب درآمد میکنند.
نکته جالب توجه در این میان نام گذاری روستای رویین به پایتخت نساجی سنتی ایران است.
با گذشت زمان و ماشینی شدن این صنعت مزیت اشتغال زایی بالا به فواید آن افزوده و مورد توجه قرار گرفت به گونهای بر اساس برخی آمار ۴ درصد ارزش افزودهی صنعتی، ۱۰ درصد از کل صادرات صنعت کشور و ۱۸ درصد اشتغال را شامل میشود.
با گذشت زمان و ماشینی شدن این صنعت مزیت اشتغال زایی بالا به فواید آن افزوده و مورد توجه قرار گرفت به گونهای بر اساس برخی آمار ۴ درصد ارزش افزودهی صنعتی، ۱۰ درصد از کل صادرات صنعت کشور و ۱۸ درصد اشتغال را شامل میشود.
نساجی که بیشترین شناخت آن در زمینه پارچه و در صنعت پوشاک است، در حوزههایی مانند مبل سازی، ورزش و لوازم خودرو نیز به کار میرود.
نگاهی به عملکرد صنعت نساجی از دوران شکل گیری تا به امروز خبر از افت نسبی در فعالیت واحدهای تولیدی آنها میدهد که فعالان این صنف ریشه مشکلات آنها را در مواردی مانند قاچاق کالا، وابستگی به تامین مواد اولیه از واردات، مستهلک بودن ماشین آلات، افزایش قیمت تمام شده و عدم سرمایه گذاری مینامند که توان رقابت را از انها گرفته است.
برای دیدن سایر عکس ها بر روی لینک کلیک کنید.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *