نگاهی به تاریخ اسفناکی که بومیان کانادا پشت سر گذاشته‌اند
غذرخواهی پاپ فرانسیس تایید دیگری بر تاریخ اسفناکی است که بومیان کانادا با آن مواجه بوده‌اند.
خبرگزاری میزان -
خبرگزاری میزان - «پاپ فرانسیس»، رئیس کاتولیک‌های جهان، در جریان سفر رسمی خود به کانادا از بومیان این کشور به دلیل سوء استفاده از کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی عذرخواهی کرد.
به گزارش «تایم»، روایت‌هایی که برخی از بازماندگان این مدارس مطرح می‌کنند بسیار دردناک و غم‌انگیز است.
یک کارشناس کانادایی در مورد آزارهایی که کودکان در این مدارس، از عدم اجازه استفاده از حمام تا سوزاندن دست‌هایشان متحمل شده‌اند، می‌گوید.
یکی از بازماندگان این مدارس شبانه‌روزی با اشاره به آزارهایی که متحمل شده، می‌گوید «روی یک اجاق دست‌های من را گذاشتند؛ نمی‌دانم چه بر سرم آمد. شروع به گریه کردم. هیچ عدالتی برای ما وجود ندارد؛ عدالت برقرار نشده است.»
در سال 2015، کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا (TRC) گزارشی منتشر کرد که نشان می‌داد چگونه سیاست این کشور در قبال مردم بومی از طریق تلاش‌ها برای حذف دولت‌های بومی، نادیده گرفتن حقوق بومیان و «از طریق فرآیند همسان‌سازی، ایجاد بومیان» به «نسل‌کشی فرهنگی» تبدیل شده است.
این گزارش خاطرنشان کرد که راه کلیدی دولت کانادا برای اجرای این سیاست خود از طریق مدارس شبانه‌روزی بود که از اواخر قرن نوزدهم بیش از 150 هزار کودک در آنها تحصیل کرده‌اند.
کلیسای کاتولیک حدود 70 درصد از مدارس مسکونی در کانادا را اداره می‌کرد، تا اینکه دولت کانادا کنترل آنها را در سال 1969 به دست گرفت؛ آخرین مدرسه مسکونی در دهه 1990 بسته شد.
- بیشتر بخوانید:
- بومیان کانادا هدف تبعیض و بی‌عدالتی گسترده در سرزمین اجدادی خود
- گستردگی آسیب کلیسای کاتولیک به بومیان کانادا و بی حاصل بودن عذرخواهی پاپ
در سال‌های اخیر، بقایای بیش از 1300 نفر- عمدتا کودکان- با استفاده از فناوری جدید در محوطه چند مدرسه مسکونی سابق در کانادا کشف شد که اعتراضات را برانگیخته است؛ جوامع بومی می‌گویند که ارقام آنچه را که مدت‌ها به آن مشکوک بودند، تایید می‌کند.
برآوردها حاکی از آن است که بین 10 هزار تا 50 هزار کودک پس از حضور در مدارس هرگز به خانه بازنگشتند.
«دیل ترنر»، دانشیار علوم سیاسی در دانشگاه «تورنتو»، می‌گوید «تعقیب عمدی کودکان بومی به‌عنوان سریع‌ترین راه برای همگون‌سازی، غیرانسانی است.»
گزارش TRC تاکید می‌کند «در ایجاد مدارس مسکونی، دولت کانادا اساسا مردم بومی را به عنوان والدین نامناسب اعلام کرد. سیستم مدارس مسکونی بر این فرض استوار بود که تمدن اروپایی بر فرهنگ بومی برتری دارد؛ در این مدارس، کودکان از صحبت به زبان خود منع می‌شدند و کمپین‌های تحت ریاست کلیسا، اعمال معنوی بومی را ممنوع می‌کردند؛ امکانات نیز بسیار محدود بود و بیماری‌هایی مانند سل ویرانی مهلکی را بر کودکان بومی وارد کرد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *