حماقت نکبت‌ها
جعفر قنادباشی در یادداشتی نوشت: تردیدی نیست که تهدیدات مقاومت علیه اشغالگران به برگزاری راهپیمایی روز پرچم محدود نیست و تا آزادی فلسطین و نجات آرمان قدس، ساکنان مناطق اشغالی و مقامات صهیونیست، رنگ آرامش و امنیت را نخواهند دید.
خبرگزاری میزان -
خبرگزاری میزان _ جعفر قنادباشی در روزنامه حمایت نوشت: هفت سال پس از اشغال کرانه باختری و بیت‌المقدس (سال 1974)، یک خاخام صهیونیست، بنیان‌گذار رویدادی اجتماعی همراه با راهپیمایی و آواز به مناسبت این اشغالگری شد که بعدها رسمیت بیشتری یافت. این حرکت جمعی به‌تدریج به یک سنت بدل شد و راهپیمایی «روز پرچم» نام گرفت. شرکت‌کنندگان صهیونیست به این مناسبت، هرسال از منطقه باستانی «باب العمود» در قدس، راهپیمایی را حوالی عصر آغاز کرده و با در دست داشتن پرچم اسرائیل به‌عنوان نماد هویتی خود، به سمت دیوار «براق» (ندبه) در مسجدالاقصی حرکت می‌کنند. در آنجا نیز با به‌جا آوردن آئین‌های تلمودی و مناسک یهودی، بیشترین تنش‌ها میان فلسطینی‌ها و صهیونیست‌ها رخ می‌دهد.
با توجه به درگیری‌های هرساله فلسطینی‌ها با اشغالگران بر سر این راهپیمایی حساسیت‌برانگیز، مسیر این مراسم طی یک دوره 6 ساله از سال 2010 تغییر کرد تا شرکت‌کنندگان در این مراسم جعلی، از محله پرتنش «باب الاسباط» عبور نکنند. بااین‌حال، هنوز این راهپیمایی که نماد آن، برافراشتن هزاران پرچم اسرائیل است، یکی از کانون‌های اصلی درگیری و بالا رفتن سطح درگیری‌ها در سرزمین‌های اشغالی به شمار می‌رود.
این در حالی است که تفاوت راهپیمایی امسال با سال‌های گذشته در آن است که صهیونیست‌ها تهدید کردند هدف آن‌ها هتک حرمت مسجدالاقصی و تلاش برای تخریب «قبه الصخره» است. دبیر کل مقاومت اسلامی لبنان، «سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب‌الله لبنان در سخنرانی خود به مناسبت سالروز آزادسازی جنوب لبنان در سال 2000 میلادی به این موضوع واکنش نشان داد و هشدار داد که این موضوع می‌تواند باعث به آتش کشیده شدن منطقه شود.
در سال گذشته، این تنش‌ها به اوج خود رسید و گروه‌های مقاومت مستقر در غزه، با شلیک موشک به استقبال از این مراسم صهیونیستی رفتند. سران تل‌آویو پس از آن دریافتند که معادلات تغییر کرده و آن‌ها هستند که باید خود را با خواسته‌های مقاومت تطبیق دهند. لذا دیدیم که «نفتالی بنت»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی روز شنبه پس از بالا گرفتن تهدیدات گروه‌های مقاومت، رسماً اعلام کرد گذر راهپیمایان حتی به مسجدالاقصی نمی‌افتد.
از طرفی، ورود اندک شهرک‌نشینان به صحن مسجدالاقصی و مناجات «بنیامین نتانیاهو» با شیطان در مقابل دیوار ندبه پیش از برگزاری راهپیمایی روز پرچم، گرچه هتک حرمت این مکان مقدس به شمار می‌آید اما درعین‌حال، واکنش تند مسلمانان تا زمان نگارش این یادداشت، مانع از جسارت بزرگ‌تر آن‌ها به قبله اول مسلمین شده است.
در کنار تهدیدات و خط و نشان‌های مقاومت مبنی بر قرار داشتن دست رزمندگان فلسطینی روی ماشه، رسانه‌های صهیونیستی هم نسبت به پیامدهای راهپیمایی و موشک‌باران مناطق اشغالی از غزه هشدار دادند. هشداری که سرویس‌های امنیتی رژیم صهیونیستی را به‌شدت نگران کرد و بعید نیست که این نگرانی‌های مداوم، به تجدیدنظر در اصل برگزاری راهپیمایی روز پرچم در سال‌های آینده بینجامد. کما اینکه اگر فشار احزاب، نخست‌وزیر اسرائیل و مقامات امنیتی نبود، خواسته بعضی سیاستمداران رژیم مبنی بر لغو مراسم، عملی می‌شد.
شایسته‌ترین تعبیر در خصوص این راهپیمایی را «یوسی ملمان»، تحلیل‌گر سیاسی روزنامه «هاآرتص» بیان کرد و در یادداشتی، ضمن برشمردن دلایل فاجعه‌بار بودن این مراسم و احتمال حمله موشکی حماس، خواستار نام‌گذاری آن به «راهپیمایی حماقت» شد! او فرازی از نوشته «باربارا تاکمن»، مؤلف کتاب «تاریخ بی‌خردی» را در این یادداشت آورد و نوشت: «حماقت عبارت است از هر کاری که با مصلحت ذاتی مغایر باشد و این دقیقاً چیزی است که در هفته‌های گذشته از دستگاه‌های اجرایی به‌ویژه پلیس اسرائیل دیدیم.»
هم‌زمانی برگزاری راهپیمایی پرچم با اطلاعات بسیار دلهره‌آوری که «یحیی السنوار»، از فرماندهان برجسته و بلندپایه مقاومت غزه اعلام کرد، مزید بر علت شد تا وحشت بر مقامات اسرائیل مستولی شود. این فرمانده شجاع فلسطینی به‌تازگی در برنامه تلویزیونی «ما خفی اعظم»، اسراری از نبرد «سیف القدس» (شمشیر قدس) ارائه و اعلام کرد در جریان آن جنگ، اتاق مشترک فرماندهی لبنانی، ایرانی و فلسطینی تشکیل شد که محصول آن، برتری میدانی و هوایی مقاومت و شلیک بیش از 360 موشک به اهداف اسرائیلی در عمق سرزمین‌های اشغالی بود.
این در حالی است که صهیونیست‌ها آمادگی درگیری مجدد با مقاومت فلسطین را به دلایل مختلف ندارند. نیروهای اسرائیلی از جنگ سال گذشته تا به امروز، صدها بلکه هزاران بار به مراکز مشاوره روان‌پزشکی مراجعه کرده‌اند و آمار خودکشی در میان نظامیان صهیونیست افزایش‌یافته است. براساس آخرین آماری که توسط مرکز پژوهش‌های پارلمان رژیم صهیونیستی (کنست) منتشرشده، خودکشی دومین عامل اصلی مرگ‌ومیر نیروهای نظامی اسرائیل به شمار می‌آید. به‌این‌ترتیب، این پدیده در میان ارتش اشغالگر، رشد ۱۳ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۹ و افزایش ۱۷ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۸ داشته است.
علاوه بر این، شهرک‌نشینان صهیونیست نیز از ادامه شرایط موجود به تنگ آمده‌اند و نمی‌دانند بااین‌همه تهدید و چالش از جبهه‌های مختلف پیرامونی، چه آینده‌ای در انتظارشان است. بر این مبنا روند مهاجرت معکوس و یا دستکم، تهیه یک گذرنامه دیگر در میان ساکنان اراضی اشغالی مهم شده است. «گدعون لوی»، محقق و جامعه‌شناس صهیونیست در این خصوص می‌نویسد: «اسرائیلی‌ها می‌دانند باید یک پاسپورت دیگر غیر از گذرنامه اسرائیلی خود داشته باشند. گویی گذرنامه اسرائیلی نوعی مجوز موقت است که تاریخ انقضای آن نزدیک شده است. انگار دیگر امکان تمدید آن تا ابد وجود ندارد.»
سومین عامل، به ناکارآمدی سیستمی قوای نظامی اسرائیل در برابر قدرت روز افزون مقاومت بازمی‌گردد. گل به‌اصطلاح سرسبد تجهیزات نظامی اسرائیل، سامانه «گنبد آهنین» بود که در جنگ سال گذشته علیه غزه، نتوانست چتر حمایتی بر سر شهرک‌نشینان بگستراند. شاهد این گزاره آنکه چندین افسر بلندپایه، مقامات تل‌آویو را به جهت ناتوانی اسرائیل در تقابل با جبهه‌های مختلف، از درگیری با مقاومت منع کرده و هشدار داده‌اند که در صورت خبط ورود به‌مواجهه نظامی، شکست حتمی در انتظار آن‌هاست.
تزلزل سیاسی، فاکتور مهم دیگری است که عقبه اشغالگران را در خطوط مقدم نبرد با فلسطینی‌ها تضعیف کرده است. نفتالی بنت به دلیل اختلافات سیاسی، در یک‌قدمی فروپاشی کابینه‌اش قرار دارد و اختلافات او با حزب لیکود، هنوز تمام نشده است. کش و قوس در کنست همچنان پابرجاست و احزاب کابینه ائتلافی با رقبایشان در پارلمان مجادله ناتمامی دارند.
به دلایل فوق، تردیدی نیست که تهدیدات مقاومت علیه اشغالگران به برگزاری راهپیمایی روز پرچم محدود نیست و تا آزادی فلسطین و نجات آرمان قدس، ساکنان مناطق اشغالی و مقامات صهیونیست، رنگ آرامش و امنیت را نخواهند دید.
انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *