مسلمانان زیر فشار نظام کاست در هند/افزایش سرکوب گروههای اسلامی
خبرگزاری میزان –«کاست» (caste) نوعی طبقه بندی یا گروه بندی اجتماعی در هند است که مزایای اجتماعی را براساس نقش های انتسابی توزیع میکند.
در نظام «کاست»، افراد عضو در رتبههای مختلف، حق گذر به رتبههای دیگر را ندارند و باید شرایط ویژهای را در رفتار و اعمال خود و رابطه با اعضای رتبههای دیگر رعایت کنند. اما نکته مهم در این رابطه آن است که 204 میلیون مسلمان که معادل حدود 11 درصد جمعیت کشور هند است، قربانی اصلی نظام کاستی شدهاند.
به گزارش «ایندین اکسپرس»، بررسیها نشان میدهند که 76 درصد مسلمانان در هند از کاستهای پایین هستند و «دالیت» ها (پایین ترین کاست در هند که 250 میلیون نفر از جمعیت هند را تشکیل می دهند) 24 درصد جمعیت مسلمانان را به خود اختصاص میدهند.
پایان دادن به شمارش «کاست» در سرشماریها پس از استقلال هند، بر درک وضعیت جوامع و کاستها در سراسر هند تاثیر گذاشته و نبود داده های موثق بر مطالعات و ادعاهای جامع در مورد «کاست» مسلمانان و عقب ماندگی اجتماعی – اقتصادی آنها تاثیر گذاشته است.
اگرچه حذف «کاست» با هدف حذف اطلاعات مربوط به فقر، عقب ماندگی آموزشی و ناامنی شغلی آن ها انجام شد، اما بررسی کمیته های مختلف حقایق در این زمینه را آشکار میکند.
در یک بررسی انجام شده توسط کمیته «گوپال سینگ» به عنوان مامور بررسی فقر در سال 1983، صنعتگران مسلمانان با وجود استعداد زیاد در هنر و صنایع دستی همچنان بی زمین، فقیر و مورد استثمار هستند.
بررسیهای انجام شده در دو دهه گذشته نیز نشان میدهند که بیشتر مسلمانان هند به کاستهای عقب مانده تعلق دارند.
برخی از محققان رقم مربوط به شمار مسلمانان در کاست های عقب مانده را 85 درصد جمعیت هند اعلام کردند.
دو مطالعه منتشر شده در سال جاری مکمل بحث مذکور هستندغ یکی از آن ها بررسی اخیر مجله توسعه بین المللی در مورد شاخصهای مالکیت زمین، فقر، اشتغال، آموزش و سلامت برای 7 هزار خانوار هندو و مسلمان در «اوتار پرادش» است.
این مطالعه نشان می دهد که 76 درصد مسلمانان از کاست های پایین تر هستند و مسلمانان دالیت 24 درصد از جمعیت مسلمانان را تشکیل میدهند.
درصد مسلمانان «دالیت» به شکلی ویژه قابل توجه است؛ چراکه تعداد کمی از تصمیم گیران سیاسی این بخش از جمعیت را در نظر می گیرند؛ آنها در کنار مسیحیان «دالیت» تحت «کاست» برنامه ریزی شده از هیچ حمایتی برخوردار نیستند.
این بررسی همچنین نشان میدهد که مسلمانان طبقات بالا هنوز در مقایسه با کاستهای بالای هندو در شاخص های اقتصادی و اجتماعی در وضعیت نامناسبی قرار دارند.
به عنوان مثال، نسبت فقر در مناطق روستایی برای هندوهای طبقه بالا 14 درصد است، در حالی که این نسبت برای طبقات بالای مسلمان 31 درصد است.
نابرابری مشابهی را می توان در فقر شهری، مالکیت زمین و ثروت نیز مشاهده کرد. به طور کلی، هندوهای طبقه بالا در مقایسه با هر گروه دیگری در کشور برتری بیشتری دارند.
انتهای پیام/